To All the Boys I've Loved Before แด่ชายทุกคนที่ฉันเคยรัก (2018) [ บรรยายไทย ]

 

 

นี่เป็นหนังโรแมนติกสำหรับคนแอบรัก ที่ได้แต่แอบรักไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักหรือทักทาย’เขาคนนั้น’ ได้มากกว่านี้ แต่อย่างไรก็ตาม เราก็ได้แอบซ่อนความในใจเอาไว้ในไหนสักแห่ง 

 

ขอรับรองว่าเรื่องนี้ต้องถูกจคอหนังโรแมนติก คอหนังแนววัยรุ่นอย่างแน่นอน การันตีด้วยรางวัล Best Kiss 2019 จาก MTV Movies Award เชียวนะคุณ เป็นฉากที่โรแมนติกมากเลยทีเดียวแหละ สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นสูตรสำเร็จเหมือนหนังรักหลายๆเรื่อง โดยมีที่มาอ้างอิงจากนิยายในชื่อเรื่องเดียวกัน แต่งโดย Jenny Han พล็อตไม่ได้เดาทางยากอะไรมาก ไม่มีอะไรซับซ้อน คุณอาจจะมองว่าน่าเบื่อ แต่ถ้าใครที่ชอบความโรแมนติกล่ะก็ เตรียมเก็บเรื่องนี้ไว้ในลิสต์หนังรักเรื่องโปรดที่ Made your day มากๆได้เลย  หนังมักจะอ้างถึงอะไรที่อยู่ในยุคเก่าๆ อย่างหนังที่ตัวละครชอบดู หนังสือที่นางเอกชอบอ่าน มันสื่อได้ถึงโรแมนติกคลาสสิก ผู้ชมในช่วงวัยผู้ใหญ่ดูแล้วคงได้จะกลับไปนึกถึงช่วงเวลาเก่าๆเหล่านั้น แต่หากเป็นวัยหนุ่มสาวก็อาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องที่น่ารักกุ๊กกิ๊กอะไรอย่างนี้ อย่างการทำข้อตกลงกันโดยเขียนออกมาเป็นข้อๆ การส่งข้อความสั้นๆด้วยกระดาษ มันอาจจะดูตลกแต่พอมาอยู่ในหนังเราก็ลืมความตลกนั้นไปหมดเลย

 

 

 

สิ่งที่หนังยังใส่เข้ามาอีกก็คือเรื่องของครอบครัว ความรักระหว่างพี่น้อง ที่แม้จะไม่ใช่แก่นสำคัญนัก และใส่จุดดราม่าเล็กๆ ตรงที่ลาร่าแอบชอบแฟนของพี่สาวก็เท่านั้น แต่ด้วยความเป็นหนังที่มีพลังบวกสูงมาก ฉะนั้นดราม่าเหมือนใส่มาให้พอมีรสขมแต่หวานปลายก็พอ แต่ก็ต้องขอติว่ามีบางฉากที่ตัวละครแสดงสีหน้าแล้วเราไม่เข้าใจแล้วก็ไม่เฉลยอยู่บ้าง หรือแม้แต่เรื่องรายละเอียดเล็กน้อยที่แม้ไม่จำเป็นแต่ก็น่าจะเอามาใส่ไปบ้างเพื่อให้มีสีสันอีกหน่อยนอกจากความโรแมนติก และอีกอย่างที่ไม่โอเคคือพระเอกกับนางเอกไม่ค่อยจะพูดถึงเรื่องอื่นนอกจากเรื่องพ่อแม่ มันไม่แปลกที่จะปรับทุกข์ให้กันแต่อยากให้เพิ่มในส่วนอื่นบ้าง

ลาร่า – ด้วยความที่เป็นลูกครึ่งเกาหลี เธอมีการแต่งตัวแบบสาวเอเชีย ซึ่งทำให้สไตล์ดูโดดเด่นมาก ใสดูเข้ากับตัวเธอมาก ยิ่งเพราะเธอเป็นคนตัวเล็กด้วย อาจจะมีบางชุดที่ดูเด็กไปสักนิดแต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับโอเค การที่เธอกล้าลงมือเขียนจดหมายจินตนาการถึงใครสักคน ไม่ได้หมายความว่าเธอก็แค่สาวช่างฝัน แต่เธอเป็นสาวนักรักตัวยง เธอรู้ว่าอะไรแบบไหนคือความโรแมนติก สังเกตได้จากการใช้ชีวิตที่ของเธอที่มักจะหมกมุ่นกับนิยายหรือการดูหนังและพูดทฤษฎีความโรแมนติก

 

 

 

ปีเตอร์ –  ชายหนุ่มผู้เป็นรักแรกสมัย ม.1 ของลาร่า เป็นตัวละครที่เดาง่ายมาก มีลักษณะของพระเอกที่ตรงข้ามกับนางเอกทุกอย่าง เรียนไม่เก่งแต่เป็นนักกีฬา ในขณะที่ลาร่าแทบจะไม่มีตัวตนในสังคมโรงเรียนเลย ปีเตอร์เป็นตัวแทนของผู้ชายที่ดูเหมือนเป็นคนกะล่อนด้วยลุคและบทบาทเป็นนักกีฬาตัวท็อปของโรงเรียนแต่ข้างในแล้วเป็นคนที่ดีคนหนึ่ง ถือเป็นสเปคหนึ่งที่ผู้หญิงบางคนชอบ

 

 

 

จอช – ผู้ชายธรรมดา บ้านๆ  และดูเป็นคนที่ทำอะไรตามใจแฟนมากกว่าที่จะแสดงความเห็นออกมา อย่างฉากลาร่าถามเรื่องน้ำที่ตอนโสดกับมีแฟนจะตอบคนละอย่างเลย หนังไม่ได้บอกที่มาที่ไปอีกเหมือนกันว่าทำไมจอชถึงเลือกคบกับมาร์โก

 

เจน (เจเนวีฟ) – ขอใช้คำโบราณอย่างคำว่า สาวป๊อบ ที่มักจะถูกสร้างมาให้คู่กับหนุ่มป๊อบประจำโรงเรียน อารมณ์แบบคู่จิ้นกัน แต่ในหนังรักมักจะไม่ได้ลงเอยกัน ในหนังได้วางไว้ให้เธอเคยเป็นเพื่อนสนิทของลาร่า แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมากนัก

สรุปแล้ว เป็นหนังที่ made my day มาก ดูแล้วให้พลังบวกอย่างมหาศาล แต่หากใครที่ดูหนังแล้วต้องการความแปลกใหม่เรื่องนี้อาจจะไม่ได้ตอบโจทย์เท่าไรนัก และด้วยความที่หนังพยายามจะเอนไปทางคลาสสิก โทนของหนังก็จะมีสีสันไปทางซีเปียเก่าๆนิดๆ มันทำให้เข้าถึงอารมณ์ของหนังได้ดีทีเดียว ถ้าได้ดูกับคนที่ชอบแล้วพวกคุณคงจะอินมากเลยแหละ และเนื่องจากว่าผู้แต่งเขียนหนังสือสำหรับเรื่องนี้เอาไว้ 3 เล่ม เราก็หวังว่าจะได้มีหนังดีๆดูไปอีก 3 ภาคเลยเด้อ