ดูหนัง What Women Want (2000) ผมรู้นะ คุณคิดอะไร เต็มเรื่อง

What Women Want เป็นหนังที่ดูสนุกครับ เพลินจริงอะไรจริง จากรอบแรกที่ดูมาจนถึงตอนนี้ก็ 18 ปีเข้าไปแล้ว แต่ความลงตัวยังไม่เสื่อมคลาย ใครอยากคลายเครียดล่ะแนะนำเรื่องนี้เลยครับ

Mel Gibson รับบทนิค มาร์แชลล์ นักโฆษณาเจ้าเสน่ห์ที่วันดีคืนดีก็มีเหตุให้เขาได้ยินความคิดของผู้หญิง เขาเลยใช้พลังนี้ชนะใจโลล่า (Marisa Tomei) สาวที่โปรยเสน่ห์มานานแต่เธอยังไม่ตกลงซะที กับเอาชนะดาร์ซี่ (Helen Hunt) ครีเอทีฟคนใหม่ที่ดันมาแย่งเก้าอี้ตำแหน่งที่เขาเล็งไว้

งานกำกับชิ้นที่ 2 ของ Nancy Meyers หลังจากแจ้งเกิดแบบเบาๆ จาก The Parent Trap กับเรื่องนี้ถือว่าเล่าได้ลื่นมากครับ คนที่ต้องยกนิ้วให้แบบสุดๆ คือป๋า Mel ครับ แกเล่นเนียนฮาโปรยเสน่ห์กระจุย แต่ขณะเดียวกันบทก็กำหนดให้พี่แกเป็นคนสนแต่ตัวเอง จุดนี้ป๋าแกก็เล่นได้ถึงเช่นกันครับ ไหนจะลีลาโชว์สเต็ปเต้นแบบเดี่ยวๆ เรียกว่าทั้งเรื่องนี่ป๋าแกเอาอยู่ครับ ยิ่งได้ดาราร่วมจออย่าง Hunt, Tomei, Alan Alda และที่ลืมไม่ได้คือ Ashley Johnson ในบทลูกสาวคนสวยของนิค รายนี้ก็เล่นได้น่ารักและเป็นตัวของตัวเองดีทีเดียว

ดาราเยี่ยม เดินเรื่องลื่น แม้บทสรุปจะง่ายไปบ้างแต่ก็พอหยวนๆ ครับ เพราะมันเพลินทั้งเรื่องจริงๆ และผมยังยกให้นี่เป็นหนึ่งในหนังที่ทีมพากย์พันธมิตรให้เสียงได้อย่างพอเหมาะ หยอดมุขก็ไม่ล้น พากย์ได้เข้ากับคาแรคเตอร์มากๆ เรียกว่าตลกกลมกล่อมไปกับตัวหนังโดยไม่ต้องเติมชูรสแต่อย่างใด

ที่สุดยอดสุดเยี่ยมคือ Soundtrack ครับ แซ่บทุกเพลง และที่ชอบมากๆ คือแต่ละเพลงสื่ออารมณ์ฉากนั้นๆ ได้ ไม่ว่าจะการใช้เพลงของ Frank Sinatra และ Sammy Davis, Jr. สื่อถึงความเป็นหนุ่มรุ่มรวย (กึ่งโบราณ) ของนิค และใช้เพลงของ Meredith Brooks และ Christina Aguilera เป็นตัวแทนสาวสมัยใหม่ อีกทั้งดนตรีของ Alan Silvestri ก็ละมุนอารมณ์เหลือหลาย

แง่ความสนุกหนังมาเต็ม แต่ที่ผมชอบไม่แพ้กันคือสาระมุมมองดีๆ ที่หนังมีครับ

นิคถือเป็นตัวแทนพ่อเทพบุตรพิมพ์นิยมของโลกนี้ครับ พี่ท่านต้องหล่อ อารมณ์ดี รุ่มรวย โปรยเสน่ห์ มั่นใจสูง เป็นหัวหน้ากลุ่มเสมอ และสนใจแต่ตัวเองขณะเดียวกันหนังก็วิพากษ์อีกมุมของคนประเภทนี้นั่นคือ บางทีถ้ามั่นใจมากไปก็จะหลงตัวเอง ไม่เหลือบมองผู้ใด เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น เข้าใจพวกเธอแค่เพียงผิวเผิน และคิดว่างานใหญ่ๆ มีไว้ให้ผู้ชายเท่านั้น ฯลฯ

หากจะมองว่านี่เป็นหนังวิพากษ์ผู้ชายก็คงไม่ผิดจากความจริงครับ เพราะตอนที่ Meyers กำกับเรื่องนี้น่ะ เธอเพิ่งแยกทางกับ Charles Shyer สามีที่อยู่กินกันมาเกือบ 20 ปี

ถ้าสังเกตให้ดี จะพบว่าหนังของ Meyers ทุกเรื่อง ต้องมีตัวละครชายประเภทเจ้าเสน่ห์รุ่มรวย (แต่ก็มีข้อเสีย) เป็นตัวหลักอยู่เสมอ

จุดนี้ถ้ามองในแง่วิพากษ์บุรุษแล้วก็น่าคิดดีครับ เพราะผู้ชายมักเชื่อว่า “การเป็นเทพบุตรพิมพ์นิยม” คือหนทางชนะใจสาว แต่สิ่งที่เราอาจลืมพิจารณาไปก็คือ นั่นคือมุมมองของผู้ชายอย่างเดียวหรือเปล่า และสไตล์ของเทพบุตรพิมพ์ที่ว่านั่นก็ถูกสร้างขึ้นมาในยุคที่ “ชายเป็นเจ้าโลก” ดังนั้นเทพบุตรพิมพ์ดังกล่าวคือสิ่งที่สาวๆ โปรดปลื้มจริงๆ หรือเราแค่เอาพิมพ์เขียวโคตรเก่าสมัยขุนแผนเรืองอำนาจมายึดถือปฏิบัติ?

ลองมองประเด็นนี้ แล้วมองมาที่ผู้หญิงยุคใหม่พากันเดินก้าวให้พ้นจากเงาของขนบเดิมๆ (ที่ตกทอดมาจากยุคผู้ชายนำ) ก็น่าจะสื่อถึงอะไรบางอย่างได้

ถ้าอยากคิดประเด็นนี้ต่อ แนะนำให้หา Something’s Gotta Give และ It’s Complicated มาดูต่อครับ Meyers ได้ให้คำตอบ (ในมุมของเธอ) ไว้กลายๆ ในหนังเหล่านั้นแล้ว

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แม้หนังจะชื่อ What Women Want แต่หนังก็สรุปลงท้ายในแนวว่า “จริงๆ แล้วคุณน่ะต้องการอะไรเหรอ หนุ่มๆ?” คุณอยากได้โลกที่ผู้หญิงทุกคนคล้อยตามอย่างเดียวหรืออยากได้มุมคิดใหม่ๆ มาเติมสีสันบรรเทาความขึงตึงที่แทรกอยู่ในสังคม การเมือง ธุรกิจ ฯลฯ

คุณต้องการผู้หญิงสักคนที่เข้าใจตนเอง (แล้วสักวันเธอก็จะเข้าใจคุณ) ไหม?

คำตอบต่อคำถามเหล่านี้อาจไม่ได้เปลี่ยนโลกในฉับพลันทันที แต่เชื่อว่าถ้าคุณ ลองตั้งคำถาม คุณก็อาจได้เจอเส้นทางอีกหนึ่งเส้นที่น่าค้นหาก็ได้