Jay Kelly | เจย์ เคลลี (2025)

Jay Kelly ดูเหมือนจะเป็นเพียงหนังชีวิตที่ถ่ายทอดผ่านเส้นทางความโด่งดังของนักแสดงชายที่กำลังย่างเข้าสู่วัยชราในอีกไม่กี่ปี หนังมีวิธีและลำดับการเล่าเรื่องที่เป็นชั้นเชิง ร้อยเรียงผ่านห้วงไทม์โซนที่เต็มไปด้วยเสน่ห์น่าค้นหา โดยเฉพาะในช่วงแรก ๆ ของหนังเรื่องนี้ ถือว่าค่อนข้างปูทางมาได้ค่อนข้างดี ตรงประเด็น เหมาะเจาะกับสิ่งที่สร้างผลกระทบให้กับตัวละครดี แต่ทว่าแอบเสียดายที่พอไปถึงกลางเรื่อง จนเรื่อยมาสู่ปลายทางของหนัง หลายองค์ประกอบในแง่พล็อตและการเล่าเรื่องยังคมคายที่ทำให้ 'เฉียบ' แบบยังไม่ค่อยจะคมนัก

ขณะที่งานสร้างในหนังของโนอาห์ก็นับว่าเป็นอีกส่วนที่มักจะมอบความสนใจได้อยู่เสมอ ๆ ใน Jay Kelly เรื่องนี้ก็ยังคงใช้เสน่ห์ของงานภาพและโลเคชันต่าง ๆ มาช่วยบิวท์กับขับเคลื่อนอารมณ์ของตัวหนังได้เป็นอย่างดี ขอบคุณฝีมือผู้กำกับภาพเจ้าของรางวัลออสการ์ "ลีนัส แซนด์เกรน" จาก La La Land ที่ยังสร้างเสน่ห์ในงานภาพของลอสแองเจลิสกับทิวทัศน์ประกายแสงแดดของฝรั่งเศสได้อย่างคมคายเสมอ พร้อมกับฝีมือนักออกแบบโปรดักชันและเซ็ตฉากต่าง ๆ ที่คุ้นเคยกับผู้กำกับผู้นี้เป็นอย่างดี

ถึงแม้ว่า Jay Kelly จะเป็นหนังที่คราคร่ำไปด้วยทีมนักแสดงชุดใหญ่ไฟกะพริบสุด ๆ มีซีนมากซีนน้อยปะปนกันไป เพราะใคร ๆ ก็อยากจะร่วมงานกับผู้กำกับคนนี้กันทั้งนั้น แต่ถึงจะมีปริมาณนักแสดงล้นหลามแค่ไหน ความพิเศษของหนังเรื่องนี้ก็ยังสามารถคลุมโทนความเหงาและเดี่ยวดายตามคอนเซ็ปต์ของเรื่องนี้เอาไว้ได้อย่างน่าทึ่งและน่าประทับใจ เพราะคนดูจะสัมผัสได้ว่าเป็นหนังที่ยิ่งดูแล้วยิ่งเหงา แม้ว่าจะถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย แต่กลับยิ่งเหงาจับใจไปจนถึงฉากสุดท้าย