825 Forest Road (2025)

หนังมีความน่าสนใจคือมันชูไอเดียการเล่าเรื่องแบบแบ่ง pov ที่จะเล่าผ่านมุมมองตัวละครหลายๆคนที่ได้เจอผีในบ้าน เล่าผ่านสามี ภรรยา น้องสาวสามี และตัวบ้านมันเอง ระหว่างทางนั้นหนังก็ใส่จังหวะความผิดปกติ การหลอกของผีที่เกิดขึ้นลงไป มีการปูเรื่องราวของผีตัวนี้ผ่านมุมมองของคนนั้นๆ

มันเป็นหนังที่เราว่าตั้งใจเล่าเรื่องได้ดีมากๆ แม้อาจจะลำดับเหตุการณ์ภาพอะไรยังไม่สมูธมากนักแต่เห็นได้ชัดถึงความพยายามที่จะทำให้เซ็ตติ้งผีตัวนี้ดูแข็งแกร่งจริงๆ ปัญหาคือหนังใช้เวลาเกริ่นความน่ากลัวของผีด้วยบทพูดเยอะมาก พอมันเล่า pov ผ่านคนอื่นก็ยังจะเล่าเรื่องเหตุการณ์ผีตัวนี้อีก

แรกๆก็ซื้อให้เราสนใจกับหนังได้บ้าง แต่หลังๆจะรู้สึกว่าเมื่อไหร่เขาจะมูฟไปเล่าอะไรที่ใหม่บ้างหรือจะมีผีโผล่มาตอนไหนอีก เพราะครึ่งแรกผีโผล่มาในเชิงภาพแว่บๆแวมๆ แอบๆเยอะมาก และพอจะต้องใช้งานผีจริงๆก็รู้สึกว่าช่วงเกริ่นการปูผีด้วยบรรยากาศและความ moody มันอ่ะพอดีอยู่บ้างแต่หลังจากนั้น

มันก็เข้าอิหรอบความเป็นหนังผีเดิมๆ เน้นเสียงโครมคราม เน้นวัตถุย้ายสิ่งของไปมา แม้จะมีบางช่วงที่ให้ความรู้สึกดีบ้าง อาทิ การออกแบบตัวหุ่นไม้ผญ. ที่ได้ฟีลตัวตลกจาก Hell House เลย แต่ท้ายที่สุดแล้วตัวเมนหลักอย่างผีประจำเมืองในเรื่อง เราก็กลับไม่ได้รู้สึกถึงความน่ากลัวของเธอเลย

แม้จะให้ตัวละครมาเล่าความน่ากลัวของผีตัวนี้แบบปากเปียกปากแฉะ แต่มันก็ได้น้ำมากกว่าเนื้ออ่ะ เราแค่ได้รับรู้ว่ามันน่ากลัวแต่การกำกับกลับไม่ได้ทำให้เรารู้สึกกลัวเลย หนำซ้ำหนังก็ไม่ได้ทำให้เราได้รู้สึกเชื่อมโยงหรืออินกับตัวละครคนไหนในหนังเลย แม้จะมีการใส่ปมเรื่อง grief เข้ามาก็ตาม

บวกกับแอคติ้งของนักแสดงที่เราว่ายังสอบไม่ผ่านสำหรับการทำหนังที่ควบเรื่อง horror และ drama ไปพร้อมๆกันแบบนี้ บางคนก็เล่นเหมือนท่องบทมาพูดจริงๆ ภาพรวมมันก็เป็นหนังผี bland เรื่องหนึ่งที่ไม่ได้แย่เลวร้ายจนน่าด่าแต่ก็ไม่ได้มีดีอะไรเป็นพิเศษจนต้องพูดถึงเลยอ่ะ ดูจบแล้วจบกันเลยจริงๆ