The Killer | นักฆ่า (2023)

‘The Killer’ มันเลยเป็นหนังที่แฟนฟินเชอร์จำนวนไม่น้อยรอคอยให้แกกลับไปทำ เพราะมันเป็นหนังที่เกี่ยวกับอาชญากรรมคล้ายงานเก่าสร้างชื่อจำพวก ‘Se7en’ (1995) หรือ ‘Fight Club’ (1999) และอีกหลายเรื่อง ทว่ามันก็เป็นหนังที่ทำให้เห็นว่าฟินเชอร์เติบโตขึ้น สุขุม ขรึม และแฝงความขี้เล่นแบบคนเก๋า ๆ บางจังหวะเรานึกไปถึงงานของ กาย ริตชี (Guy Ritchie) ในแบบที่คราฟต์จัด ๆ สไตล์ฟินเชอร์เลยทีเดียว

ไมเคิล ฟาสเบนเดอร์ (Michael Fassbender) กลับมาในรอบ 4 ปี หลังหนัง ‘Dark Phoenix’ (2019) โดยรับบทชายปริศนาคนหนึ่ง ซึ่งเขาจะพร่ำบ่นในความคิดกับตัวเองตั้งแต่เปิดเรื่องมาถึงความน่าเบื่อหน่ายและจำเจในอาชีพของเขา ราวกับพูดคุยกับผู้ชมอยู่ ทั้งนี้จากชื่อเรื่องเราก็พอทราบอยู่แล้วว่าเขามีอาชีพนักฆ่า นักฆ่าอาจพูดถึงข้อมูลมากมายที่แสดงความมืออาชีพและหมกมุ่นในองค์ความรู้ สถิติ คำคม ที่เกี่ยวเนื่องกับอาชีพของเขา ราวกับเขาเป็นเนิร์ดในเรื่องการฆ่าเลยทีเดียว ซึ่งก็ทำให้ตัวนักฆ่าของฟินเชอร์คนนี้มีเอกลักษณ์ที่แตกต่างจากหนังเรื่องอื่นพอสมควร

ใครที่ทนหนังเอื่อย ๆ ไม่ไหวอาจจะยอมแพ้ไปในช่วงต้นนี้เอง แต่มันสำคัญที่ฟินเชอร์เลือกจะเปิดหนังด้วยฉากยาว ๆ ด้วยการพูดคนเดียวของตัวละคร เพราะมันกำลังสร้างเวทีให้ผู้ชมทราบว่าต่อไปจะเจอกับอะไร ส่วนตัวเป็นคนชอบหนังที่มีลีลาของบทพูดหวือหวาสไตล์ริตชีหรือทารันทิโน และชินกับความสโลวเบิร์นในแบบฟินเชอร์อยู่แล้วจึงไม่ติดขัดแต่อย่างใด แต่ใครคาดหวังมาเจอหนังบู๊มัน ๆ ตั้งแต่ต้นก็อาจผิดใจอยู่สักหน่อย เพราะนี่เป็นหนังที่เล่นกับสไตล์พอสมควร

หนังดัดแปลงมาจากคอมิกฝรั่งเศสเรื่อง ‘Le Tueur’ (1998 – 2022) ของ อเล็กซิส โนเลนต์ (Alexis Nolent) ผู้มีผลงานเขียนบทให้เกมดังอย่าง ‘XIII’ (2003), ‘Splinter Cell: Chaos Theory’ (2005) ที่ล้วนเป็นเรื่องราวนักฆ่าและสายลับ ซึ่งฟินเชอร์ได้อ่านคอมิกและวาดหวังจะทำเป็นหนังมานานกว่า 20 ปีแล้ว จนกระทั่งมาลงตัวที่นายทุนอย่างเน็ตฟลิกซ์ให้อิสระเขาเลือกเรื่องมาทำ และฟาสเบนเดอร์ก็สนใจในโปรเจกต์นี้มากเช่นกัน