ดูหนัง Memoirs of a Geisha (2005) นางโลม โลกจารึก เต็มเรื่อง

Memoirs of a Geisha (2005) นางโลม โลกจารึก

เรื่องราวใน Memoirs of a Geisha ถูก Set place ในช่วงก่อนสงครามโลกที่ประเทศญี่ปุ่น สมัยที่เกอิชายังถูกมองแต่ในด้านดีว่าเป็นผู้มอบความรื่นรมย์และศิลปะล้ำค่าทางด้านดนตรีและการแสดง หนังเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของชิโยะ ลูกสาวชาวประมงที่อัตคัดขัดสน ชิโยะที่ตอนนั้นยังเด็กมากๆ ถูกขายให้กับสำนักเกอิชาแห่งหนึ่งพร้อมๆกับพี่สาวของเธอ แต่โชคไม่ดีเลยที่พี่สาวของชิโยะต้องถูกซื้อตัวไปทำงานในซ่องแทน ชีวิตของชิโยะถูกเลี้ยงดูให้เติบโตเป็นเกอิชาโดยคุณนิตตะที่เป็นคนพาชิโยะเข้ามา แม้ว่าความเป็นอยู่จะดีขึ้น มีข้าวปลาให้กินจนอิ่ม แต่ชิโยะก็ยังโหยหาครอบครัวของตัวเอง ชิโยะไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของสำนักเกอิชาเลย อาจจะเป็นเพราะฮัตซึโมโม่ที่พยายามกีดกันชิโยะออกไป ฮัตซึโมโม่เห็นแววว่าชิโยะอาจจะขึ้นมาเป็นเกอิชาเบอร์หนึ่งแทนตัวเอง และคุณนิตตะอาจจะมอบตำแหน่งเจ้าสำนักคนต่อไปให้แทนที่จะมอบให้ฟักทอง น้องสาวแท้ๆของตัวเองแทน 

https://www.rogerebert.com/reviews/memoirs-of-a-geisha-2005

            ท่ามกลางการทำงานเป็นทาสที่สำนักเกอิชาอย่างหนักหน่วงเพื่อจ่ายหนี้ที่ชิโยะเองได้ก่อไว้ ชิโยะก็ได้พบกับชายหนุ่มใจดีที่ใครๆก็เรียกกันว่าท่านประธาน ก่อเกิดความหวังครั้งใหม่ในชีวิต ชิโยะที่อยากเจอผู้ชายใจดีคนนั้นอีกครั้ง พบหนทางที่จะได้ใกล้ชิดที่สุด หนทางนั้นคือการได้เป็นเกอิชา!

http://www.fanpop.com/clubs/memoirs-of-a-geisha/images/2872944/title/memoirs-geisha-photo

             สิ่งที่เราจะพูดก็คือเรามีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้ในทุกช่วงชีวิต ตั้งแต่เรียนประถมยันจบมหาลัยมา และถึงจะได้ดูบ่อยๆ แต่ก็พูดไม่ได้ว่าเราชอบหนังเรื่องนี้จริงๆไหม รู้แค่ว่ามัน Fascinating! ทุกสิ่งทุกองค์ประกอบในหนังมันน่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ ฉากทุกฉากคือสวยงามตระการตา ฉากร่ายรำ ฉากในงานเลี้ยง การแต่งตัวด้วยกิโมโนของเกอิชา และการได้ดูหนังเรื่องเดิมๆ แต่กลับเปลี่ยนแนวคิดเราได้ในทุกช่วงชีวิตมันช่างน่าประหลาดนัก เราทึกทักเอาเองว่าเพราะตอนที่เรายังเด็ก เรายังมีประสบการณ์ในเรื่องความรักกับชีวิต ความเข้าใจโลกและวัฒนธรรมของญี่ปุ่นน้อยมาก ตอนนั้นเราทำความเข้าใจอะไรหลายๆอย่างได้ไม่เต็มที่ เช่นว่าทำไมชิโยะต้องชอบคนแก่กว่าขนาดนั้นด้วย ทำไมฮัตซึโมโม่ต้องไม่ชอบชิโยะ ทำไมมาเมฮาไม่ให้ชิโยะไปหาบารอนคนเดียว หรือในฉากสุดท้ายนั้นชีวิตของชิโยะหรือซายูรินั้นจะพบความสุขและรักที่แท้จริงหรือไม่ ซึ่งตอนที่เราได้ตั้งใจดู Memoirs of a Geisha อีกครั้งมันทำให้เรารู้ว่าการศึกษาการค้นคว้า การได้ดูได้เห็นสิ่งต่างๆของโลกนั้นจะช่วยให้เราเข้าใจหนังได้ดียิ่งขึ้น


 

                สำหรับตัวหนังแล้วในด้านองค์ประกอบเราเห็นว่าไม่ได้ลงรายละเอียดเบื้องลึกใดๆให้เรารู้สึกว่านี่แหละวิถีชีวิตแบบเกอิชาจริงๆ เรื่องของวัฒนธรรมที่ถูกใส่มามันช่างตื้นเขินและฉาบฉวยมาก คือที่เราเห็นมันน่าจะมีอะไรอีก หรือสปีลเบิร์กจงใจจะให้เห็นแค่นั้น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำหรับหนังที่ยาวกว่า 2 ชั่วโมงตรงรายละเอียดควรต้องสองเท่าด้วยสิ ส่วนด้านดีก็มีเยอะอย่างเรื่องการสื่ออารมณ์ ทำได้ดีมากในส่วนของการเล่นกับความรู้สึกคนดู จางจือยี่แสดงได้ดีจนเหมือนเราเข้าไปนั่งอยู่ในใจของตัวละคร ได้รับรู้ทุกห้วงอารมณ์และความเจ็บปวดทั้งหมดผ่านสายตาและสีหน้า กลายเป็นนักแสดงที่ฉันรักไปอีกคนนึงเลยอ่ะ ส่วนกงลี่ ที่เล่นเป็นฮัตซึโมโม่ คนนี้ก็ดีมาก แสดงเก่งจนเรารู้สึกได้ถึงหัวอกคนที่ต้องปกป้องสิ่งที่ตัวเองเคยมีและต้องได้ ใช้สายตาสื่อออกมาได้ถึงอกถึงใจจริงๆสองคนนี้