Lovesong

เป็นหนังที่รู้ตัวอีกทีก็ตายอย่างสงบ , เราค่อนข้างแพ้ทางกับหนังที่ว่าด้วยเรื่องอดีตอยู่เสมอ / ซึ่งกับ lovesong มันพูดถึง แง่งามของอดีตที่เราทำได้เพียงเป็นผู้สังเกตการณ์ ไม่อาจย้อนกลับได้เพราะปัจจุบันรั้งเราไว้อยู่เสมอ , ความสัมพันธ์อันคลุมเครือของตัวละครเขียนมาดีมากๆ และหนังก็ค่อนข้างเลือดเย็นมากๆที่พยายามจะเฉยเชยกับทุกภาคส่วนในเรื่อง (แม้แต่ฉากโรแมนติก)

"เมื่อปัจจุบันคือความเจ็บปวด อดีตเลยมีความหมาย"

บางความรู้สึกไม่มีเคยหายไป - เป็นประโยคจาก cafe society ที่เรานึกขึ้นได้ตอนดูเรื่องนี้ , lovesong ถ่ายทอดเศษเสี้ยวอารมณ์และความรู้สึกที่ติดค้างอยู่ในใจตัวละครทั้งสองเสมอมา ซึ่งวิธีการแสดงออกต่อกันและกันมันช่างปวดร้าวและโรแมนติกในเวลาเดียวกัน , ต้องขอกราบ jena กับ riley ที่เล่นดีมากๆแบบตายกันไปเลย ฮือ

Lovesong เป็นเหมือนหนังสั้นเรื่องยาวที่มีความสมจริงมีความเป็นธรรมชาติทั้งบทสนทนาเหมือนคิดสดพูดสดนอกบทอะไรแบบนั้น การถ่ายทอดงานภาพรวมถึงนักแสดงที่เล่นได้เนียนตาการแสดงอารมณ์และเคมีของทั้งคู่เข้ากันได้ดีมาก Riley Keough และ Jena Malone