มายริทึ่ม My Rhythm (2021)

แม้ว่าหน้าหนังจะไม่ได้ชูความเป็นหนังนักศึกษามากเท่าไหร่ (เพราะแน่นอนว่าจุดขายหลักก็อยู่ที่นักแสดงนำอย่าง “คริส พีรวัส” นักแสดงหนุ่มสายวายที่โด่งดังไปทั่วเอเชีย) แต่ก็ต้องเล่าเบื้องหลังว่า หนังเรื่องนี้มีต้นความคิดจาก อ.ณัฎฐ์ เดชะปัญญา อาจารย์จากมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา (ที่ก็ร่วมเล่นเป็นอาจารย์สอนดนตรีในหนังด้วย) คิดโพรเจกต์เปิดค่ายหนังภายในรััวมหาวิทยาลัย และคิดจะสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง โดยใช้ทีมงานมืออาชีพที่มีประสบการณ์อยู่แล้ว และนักศึกษาในมหาวิทยาลับมาทำงานร่วมกัน และชักชวนให้ รพี พิเชียรภาคย์ ผู้กำกับโฆษณาและมิวสิกวีดิโอมากำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ให้

ถ้าจะมองในแง่ของการเป็นหนังนักศึกษา ก็ต้องบอกว่าหนังเรื่องนี้ก็มีจุดเด่นให้พูดถึงหลายจุดเลยครับ จุดเด่นที่เด่นชัดเลยก็คือ การที่หนังเรื่องนี้สามารถขยับสเกลในหลาย ๆ ส่วนเพื่อรองรับกับการเป็นหนังใหญ่ฉายโรงแบบ Official แน่นอนว่า อย่างแรกก็คือการใช้นักแสดงและนักดนตรีเข้ามาร่วมแสดง ตั้งแต่คริส พีรวัส ฝ้าย บุญสิตา รวมถึง Cameo อย่างพี่ปู แบล็กเฮด พี่ชัช บอดี้สแลม (หรือแม้แต่ อ.ณัฎฐ์ ที่มาแสดงเป็น อ.ณัฎฐ์) รวมถึงงานด้านโพรดักชันที่เรียกได้ว่าทำออกมาได้ไม่แย่เลยในฐานะหนังนักศึกษา การตัดต่อ มุมกล้อง ถือว่าทำออกมาได้ในระดับใกล้เคียงมืออาชีพเลย

แล้วพอเป็นหนังนักศึกษา สิ่งที่เป็นผลพลอยได้ก็คือความสดใหม่ในเรื่องของจังหวะและการทดลองต่าง ๆ นานาที่เราจะได้เห็นในหนังเรื่องนี้ครับ คือนอกจากจะพึ่งพามุกตลกในบทแล้ว การตัดต่อ การใส่จังหวะต่าง ๆ ก็มีความกล้าเล่นกล้าลองดีทีเดียว เช่นการใส่จังหวะแซวหนังตัวเองบ้าง ฯลฯ แม้ว่าบางจุดอาจจะไม่ได้ถึงขั้นโบ๊ะบ๊ะจังหวะฮา แต่ก็ถือว่าใส่มาได้อย่างพอสมควรแก่เหตุ ทำให้ตัวหนังดูมีลีลากวน ๆ ดีไปอีกแบบ

ถ้าหากพูดถึงนักแสดง แม้ว่าหน้าหนังและการโปรโมตจะชวนทำให้เราคิดไปว่า บทบาท โก้ ของคริส พีรวัส นั้นจะกลายเป็นตัวแบกหลักของหนัง และด้วยพล็อตที่ให้โก้ต้องเป็นโรคลมหลับ สามารถหลับได้ทุกที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม ซึ่งอาจกลายเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงที่ทำให้โก้ล้มเหลวในความฝันที่อยากจะเป็นนักดนตรี เอาจริง ๆ บทบาทการแสดงภาพยนตร์ครั้งแรกของคริสนั้นถือว่าใช้ได้ทีเดียวนะครับ ไม่แย่เลย คริสเองเป็นดาราอีกคนที่มีเสน่ห์บนจอใหญ่มากทีเดียว แต่จะด้วยบท มุกตลก หรือการแวะเล่าพาร์ตปมดราม่าของแต่ละตัวละครเยอะมากหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ ทำให้อยู่ดี ๆ อาการโรคลมหลับของโก้ก็ถูกพูดถึงแค่เพียงช่วงแรก ๆ และหายไปในช่วงหลัง มีสถานะกลายเป็นเพียงหนึ่งในคาแรกเตอร์ตลก ๆ ของตัวละครนี้ไปเสียเฉย ๆ รวมถึงบทของโก้เองในบางครั้งก็ดูน่าสนใจน้อยกว่าตัวละครอื่น ๆ ไปเสียอย่างนั้น