Blood Quantum | คนคลั่งซัดซอมบี้ (2019)

“BLOOD QUANTUM คนคลั่งซัดซอมบี้” บอกเล่าเรื่องราวของโลกหลังเผชิญหน้าหายนะครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่โลกเคยมี เมื่อเชื้อไวรัสปริศนาที่เปลี่ยนคนธรรมดาให้กลายเป็นซอมบี้ได้แพร่กระจายไปทั่วทุกมุมโลก ประเทศและชุมชนต่างๆ ต้องปิดเมืองเพื่อป้องกันการแพร่ระบาด

นี่คือเรื่องราวของชนเผ่าอินเดียนแดงกลุ่มหนึ่งที่มีภูมิคุ้มกันไวรัสเหนือคนธรรมดา เทรย์เลอร์ (รับบทโดย ไมเคิล เกรย์ยาร์) นายอำเภอของชนเผ่ามิกแมค จึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องพวกพ้องให้รอดพ้นจากมหันตภัยครั้งนี้ แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อผู้รอดชีวิตกลุ่มอื่นได้เดินทางมาหลบภัยในแคมป์ของเผ่า เขาจึงต้องเลือกระหว่างควาปลอดภัยของทุกคนในเผ่า กับการเปิดโอกาสให้ผู้อพยพเข้ามาแล้วเสี่ยงกับกับการสูญพันธุ์ของเผ่า ซึ่งอาจจะหมายถึงการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติ

เจฟฟ์ บาร์นาบี ผู้กำกับชาวอินเดียนแดงได้ถ่ายทอดประสบการณ์จริงที่พวกเขาต้องเผชิญผ่านภาพยนตร์ ทั้งแนวคิดเรื่องการปิดกั้นชายแดน การเกลียดกลัวคนต่างชาติ ความหวาดระแวง และการไม่ยอมรับความจริง “หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมว่าโรคระบาดส่งผลกับประชาชนอย่างไร มันทำให้พวกเขาหวาดระแวง เกลียดกลัวคนต่างเชื้อชาติ”

งานโปรดักชันของหนังใช้เงินได้คุ้มค่ามาก ทุกคนรู้ล่ะว่านี่คือหนังทุนต่ำ แต่ก็ทำให้เราได้เห็นภาพเหตุการณ์ในมุมกว้างที่เมืองใหญ่ตกอยู่ในกลียุค ตัวประกอบมาเล่นซอมบี้เยอะมาก ภาพมุมสูงเห็นซอมบี้เป็นร้อย ๆ ตัววิ่งกันขวักไขว่ หนังคุมโทนสีได้ดี มีหมอกฟุ้ง ๆ อยู่ตลอดเวลาช่วยให้บรรยากาศเมืองหลังซอมบี้แพร่ระบาด ดูดิบร้าง เป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนที่ดูลึกลับ แล้วการคุมโทนสีให้ซีด ๆ หม่น ๆ ก็ช่วยลดความรุนแรงของสีเลือดไปได้บ้าง ไม่งั้นจะแดงฉานไปทั้งจอ อาจจะมีคนดูต้องวิ่งเข้าห้องน้ำระหว่างเรื่องกันบ้างล่ะงั้น

สรุปได้ว่าผู้กำกับเจฟ บาร์นาบี มากับไอเดียเริ่มต้นที่น่าสนใจ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้หยิบประเด็นเรื่องอินเดียนแดงมีภูมิคุ้มกันซอมบี้มาขยายให้น่าสนใจเพียงพอ ซึ่งวัตถุดิบตัวนี้ถ้าอยู่ในบทภาพยนตร์ที่ดี สมควรที่จะออกมาเป็นหนังซอมบี้ที่สนุกมาก ๆ เรื่องหนึ่งเลยล่ะ