ดูหนัง O-Negative (1998) รัก-ออกแบบไม่ได้ เต็มเรื่อง

O-Negative (1998) รัก-ออกแบบไม่ได้

       ส่วนตัวแล้ว O-negative รักออกแบบไม่ได้ เป็นหนังไทยที่ชอบที่สุดเรื่องนึงในชีวิต พอมีข่าวจะกลับมารีเมคในรูปแบบของซีรี่ส์อะคือ ปูเสื่อรอเลยครับ

                   มันเป็นเรื่องราวของกลุ่มเพื่อนรัก 5 คน ในคณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร  ชื่อเพื่อนกลุ่มโอ เพราะทุกคนมีเลือดกรุ๊ปโอเหมือนกัน โดยหารู้ไม่ว่ามีแค่สองคนในกรุ๊ปนี้ ที่มีเลือดกรู๊ป “O-Negative” กลุ่มโอรักกันมาก แน่นอนมีคนในกลุ่มที่รักกันมากกว่าเพื่อน รัก..จนอาจทำให้กลุ่ม
เพื่อนอาจถึงคราวล่มสลาย
            หนังทำให้เห็นว่า รักมันออกแบบไม่ได้จริงๆ เราเลือกไม่ได้หรอกว่าเราจะรักหรือไม่รักใคร แต่เราออกแบบการให้ได้ ถ้าทำออกมาเป็นซีรี่ส์อยากดู Part ตอนที่เพื่อนกลุ่มโอเป็น Freshy อยู่ปีหนึ่ง ในเวอร์ชั่นหนัง ทำได้ประทับใจ แต่สั้นมาก อยากดูแบบขยี้ๆ ในเวอร์ชั่นซีรี่ส์ และน่าสนใจว่าระบบ Sotusในตอนเวอร์ชั่นหนัง โดยยุคสมัยนั้นมันยังเข้มข้นมาก อยากรู้ว่าในเวอร์ชั่นซีรี่ส์ จะปรับให้เข้ากับยุคสมัยอย่างไร
#onegative #รักออกแบบไม่ได้

**ทีนี้มาเทียบแคสเวอร์ชั่นหนัง กับ เวอร์ชั่นซีรี่ส์กัยซะหน่อยดีกว่า

ปริม
“เราจะลืมวันเกิดแกได้ยังไง ในเมื่อวันเกิดแกมันตรงกับวันตายของแม่เรา”
นึกภาพไม่ออกว่าน้องวี จะเป็นปริมได้ยังไง คงไม่ใช่ปริมในแบบทาทา แน่ๆ อาจจะเป็นเรื่องดี ที่เราจะได้เห็นปริม ในการตีความตัวละครที่ต่างจากเดิมไป  (คนละเวอร์ชั่นจะเหมือนกันไปทำไมโนะ)

ปืน
“อย่าเครียดดิวะ เดี๋ยวไม่หล่อนะเว่ย”
เชื่อว่าต่อ ธนภพ จะทำได้ดีไม่แพ้พี่ชาคริต

อาร์ต
“เป็นเพื่อนกันนั่นแหละ จะได้คบกันนานๆ”
ฉากที่พี่เรย์ เต้นตอนพี่วาร์คสั่ง และฉากตอนฝุ่นตบอาร์ตแล้วอาร์ตตบฝุ่นกลับเลย มันกลายเป็นฉากที่คลาสสิคที่สุดฉากนึงในประวัติศาสตร์หนังไทย ท้าทายเก้า จิรายุมาก บทนี้

ฝุ่น
“ลืมว่าเพื่อนมันลืมเพื่อน ลืมว่าเพื่อนมันทรยศเนรคุณ”
รู้สึกว่าใช่เลยนะ กะแคสนี้ เห็นภาพ เก้า สุภัสสรา เป็นฝุ่นได้ดีแน่ๆ (ตอนแรกตกใจนึกว่าเอาเก้าเป็นปริม เฮ้อโล่งใจ)

ชมพู่
“ฉันผูกใจไว้ที่ความมีเพื่อน
ผูกเงื่อนงดงามผูกความหมาย
ผูกความเป็นเพื่อนในเงื่อนตาย
ผูกสายรักเพื่อนด้วยเงื่อนนี้
ต่างสายเลือดผูกได้ผูกสายร่วม
สายเลือดรวม ผูกใจไว้ทุกที่
เงื่อนรักผูกไว้ผูกไยดี
โดยไม่มี เงื่อนไขอะไรเลย”
ถ้าน้องก้อยทำได้ แจ้งเกิดแน่นอน หนังเรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองชมพู่นะจ๊ะ  พี่อ้น ศรีพรรณ คือพีคคคมากตอนนั้น

ปล. อีกบทนึงที่ลุ้นมาก แล้วยังไม่รู้ว่าเป็นใคร คือบทแม่ของปริม ซึ่งตอนนั้นคือ พี่ต่ายเป็น เพ็ญพักตร์ "ขนาดงานเผาพ่อ แม่ยังไม่ไปเลย" พูดเสร็จดูดบุหรี่