Blue Moon | บลูมูน (2025)

หนังเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับนักแต่งเพลง แต่เป็นเรื่องของนักเขียนเนื้อร้องต่างหาก ในบทนำที่กล่าวถึงไปแล้ว เราเห็นชายร่างเล็กเดินโซเซไปมาในตรอกที่เปียกฝน ชายคนนั้นคือลอเรนซ์ ฮาร์ท (อีธาน ฮอว์ก) จากนั้นเรื่องราวก็ย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ในเย็นวันที่ 31 มีนาคม ค.ศ. 1943 ซึ่งเป็นวันเปิดการแสดงละครเพลงบรอดเวย์สุดคลาสสิกเรื่อง “โอคลาโฮมา” ลอเรนซ์และแม่ของเขานั่งดูจาก “ที่นั่งพิเศษ” จนกระทั่งเขาทน “ข้าวโพดคั่ว” ไม่ไหวอีกต่อไป ฮาร์ทบอกแม่ว่าอยากดื่ม แล้วรีบวิ่งไปที่ร้านอาหารของซาร์ดี ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองหลังการแสดง ในบริเวณบาร์ชั้นหนึ่ง เขาเริ่มคุยเล่นกับเพื่อนเก่าบาร์เทนเดอร์ เอ็ดดี้ (บ็อบบี้ แคนนาเวล) เขาจะเสิร์ฟเฉพาะโซดาคลับของลอเรนซ์เท่านั้น เพราะเขามีปัญหาเรื่องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างหนัก ถึงแม้ว่าจะมีขวดหนึ่งเก็บไว้ใกล้ๆ "เพื่ออวดโฉม" ฮาร์ตทั้งตั้งตารอและหวาดกลัวการกลับมาพบกับริชาร์ด ร็อดเจอร์ส (แอนดรูว์ สก็อตต์) อดีตคู่หูนักเขียนของเขา ซึ่งตอนนี้ร่วมทีมกับออสการ์ แฮมเมอร์สไตน์ที่ 2 (ไซมอน เดลานีย์) แต่ฮาร์ตกลับมีความสุขมากกับการได้พบปะกับเอลิซาเบธ ไวแลนด์ (มาร์กาเร็ต ควอลลีย์) นักศึกษาศิลปะจากเยลสาว เอ็ดดี้รู้สึกสับสนเล็กน้อยเพราะเขาคิดว่าลอเรนซ์เอนเอียงไปทางเพศอื่น ฮาร์ตยืนยันว่าเขาเป็นคนยืดหยุ่น และแม้จะมีอายุต่างกัน 27 ปี แต่เขาเชื่อว่าคืนนี้เป็นคืนสำคัญสำหรับพวกเขา ขณะที่เขาคร่ำครวญถึงการล่มสลายของไหวพริบใน "วิถีคนขาวอันยิ่งใหญ่" ฮาร์ตสังเกตเห็นชายคนหนึ่งกำลังเขียนอยู่ที่โต๊ะ เขาเป็นหนึ่งในนักเขียนคนโปรดของเขา อี.บี. ไวท์ (แพทริก เคนเนดี) ทั้งสองผูกพันกับความรักในภาษาจนกระทั่งเอลิซาเบธมาถึง ขณะที่เธอเล่าเรื่องราว "ความสัมพันธ์" ระหว่างนักศึกษาให้ฮาร์ตฟัง คณะ "โอคลาโฮมา" ก็รีบวิ่งเข้ามาเพื่อดื่มค็อกเทลและอ่านบทวิจารณ์อันยอดเยี่ยมในช่วงแรก ฮาร์ตได้เชิญร็อดเจอร์สมาร่วมงานเพื่อเสนอคู่หูคู่ใหม่ พร้อมกับพูดคุยถึงการกลับมาร่วมงานกันอีกครั้งของผลงานเก่า ขณะที่ "ดาราดัง" แห่งบรอดเวย์คนใหม่เริ่มทยอยจากไป ฮาร์ตครุ่นคิดว่าตัวเองจะกลับมา "ผงาด" อีกครั้ง ทั้งในด้านอาชีพการงานและชีวิตส่วนตัวหรือไม่