The Long Walk | เกมเดินมรณะ (2025)

ประทับใจมาก หน้าหนังแม้จะดูเป็นหนังระทึกขวัญจ๋า ๆ แต่เนื้อในไม่ได้มาโทนนี้ทั้งเรื่อง แต่ก็ชอบที่มันผันตัวให้มาโทนดราม่า พาไปสำรวจตัวละครได้ลึก โดยหนังว่าด้วยเรื่องราวของกลุ่มเด็กผู้ชาย 50 คนที่ร่วมมาแข่งขันการเดินที่ไม่มีเส้นชัย ใครไม่ไหวโดนยิง ส่วนใครอยู่รอดเป็นคนสุดท้ายจะได้รางวัล เซ็ตติ้งของหนังมีความดิสโทเปีย โลกอนาคตที่ไร้ความหวัง การก่อตั้งเกมเสมือนจุดประกายความหวังประเทศขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้มันก็สะท้อนระบบเผด็จการไปด้วย

รู้สึกว่ามันมีความเป็น The Hunger Games ในฉบับมิตรภาพลูกผู้ชายมาก ซึ่งก็ไม่แปลกเช่นกันเพราะเป็นหนังของผู้กำกับ Hunger Games ส่วนตัวชอบเนื้อในของหนัง มีนัยยะแฝงหลากหลายดี ทั้งการว่าด้วยเด็กวัยรุ่นยุคใหม่ที่พยายามแสวงหาอิสรภาพ แต่กลับถูกรัฐคุมขัง ความหวังของคนรุ่นใหม่ที่พังทลายเพราะอำนาจรัฐ ขณะเดียวกันมันก็เป็นหนังต่อต้านสงคราม ทับซ้อนบริบทที่เคยเกิดขึ้นไปแล้ว (ไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน) ประเทศมักจะเกณฑ์คนวัยหนุ่มออกไปรบในสงคราม ซึ่งสถานะของตัวละครก็มีสภาพที่ไม่ต่างกัน

หากมองในแง่เหตุผล บางอย่างอาจจะต้องหละหลวมบ้างนิดหน่อย เพราะโดยรวมมันก็มีจุดติดในความสมเหตุสมผลบ้าง อาจจับทางโครงสร้างได้ไม่ยาก แต่เรื่องราวความสัมพันธ์ตัวละครที่หนังมันเล่าได้สนุกน่าติดตาม ก็ยิ่งทำให้เราลืมข้อเสียไปได้แทบหมด ซึ่งหนังเก่งมากที่สามารถเล่มิติตัวละครหลายคนได้มีหัวใจ ไม่แห้งแล้ง และไม่ต้องย้อนอดีตแบบใช้เทคนิคแฟลชแบ็คมากนัก (ซึ่งหนังแทบจะไม่ใช้เทคนิคนี้เลย) ขณะเดียวกัน พาร์ทมิตรภาพก็เล่าให้ชวนผูกพันธ์ ลึกซึ้ง ความเข้มข้นของประเด็นและเซ็ตติ้งโลกของหนัง มันก็ยิ่งเสริมให้ถึงอารมณ์ มีความทรงพลัง เป็นหนังที่ดูเอาประเด็นก็เข้มข้น มองในมุมความสนุกก็เพลิดเพลิน เศร้าสลดและน้ำตาซึม ได้รสชาติของหนังแนวจับคนมาเล่นเกมได้แตกต่างดี