ดูหนัง The Neighbors (2012) อำมหิตจิตข้างบ้าน เต็มเรื่อง

The Neighbors (2012) อำมหิตจิตข้างบ้าน

นึกถึงเกาหลีใต้ตอนนี้คงต้องนึกถึงฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตเป็นลำดับแรกเลย เพราะเรื่องย่อของ The Neighbors ก็คือเด็กสาวคนหนึ่งถูกฆาตกรรมยัดใส่กระเป๋าเดินทาง โดยที่แม่เลี้ยงรู้สึกผิดเป็นอย่างมากเพราะเธอเกิดอุบัติเหตุจนไม่ได้ขับรถไปรับ และผลพวงจากการฆ่าครั้งนี้ทำให้ฆาตกรต้องฆ่าคนอีกหลายคนโดยที่เหล่าเพื่อนบ้านในอพาร์ทเมนท์ต่างสงสัยในพฤติกรรมของฆาตกรแต่ดันเลือกที่จะเก็บเงียบไม่บอกใครด้วยความเห็นแก่ตัว

(+) พูดถึงคอนเซปของหนังมันน่าสนใจตรงที่เขาหยิบประเด็นเรื่อง 'ชุมชนรูดซิปปาก' คือทุกคนต่างเห็นแก่ตัวเอง บางทีเจอเรื่องน่าสงสัยก็เลือกจะเก็บเงียบเพราะคิดว่าไม่ใช่เรื่องที่ต้องไปยุ่งเกี่ยวหรือบางคนก็กลัวตัวเองเดือดร้อน มันสะท้อนถึงหมู่บ้านในเมืองสมัยนี้ที่ต่างคนต่างอยู่ ผมยังคิดเล่น ๆ เลยว่าเกิดเพื่อนบ้างผมมีคนยิงกันตาย เราได้ยินเสียงปืน เราอาจจะไม่สนใจเลยก็ได้ แล้วก็ปลอบตัวเองว่าเดี๋ยวก็คงมีคนอื่นแจ้งความ ตามหลักจิตวิทยาคนหมู่มากที่จะต่างคนต่างผลักภาระความรับผิดชอบให้ผู้อื่น (ต่างจากการเห็นเหตุการณ์คนเดียว เราจะถูกบังคับให้ช่วยเหลือเพราะไม่สามารถผลักความรับผิดชอบให้ใครได้)

(-) ปัญหาของหนังมันอยู่ที่เหตุจูงใจของแต่ละคนมันช่างไม่ make sense เอาเสียเลย ยกตัวอย่างเช่น แม่เลี้ยงที่ลูกเพิ่งถูกฆาตกรรมเห็นเลือดท่วมบันไดตึกแต่กลับนิ่งเฉยซะอย่างนั้น, หรือคนขายกระเป๋าที่เพิ่งขายกระเป๋าแบบเดียวกับที่ฆาตกรใช้ก็เลือกเงียบไม่ให้ข้อมูลตำรวจเพราะกลัวร้านขายของไม่ได้, เด็กส่งพิซซ่าที่รู้สึกผิดปกติเกี่ยวกับลูกค้าก็เลือกจะเงียบเพราะไม่ใช่เรื่องตัวเอง, รวมถึงรปภ.ที่ขนาดเจอหลักฐานชวนสงสัยของฆาตกรก็ยังนิ่งเงียบเพราะตัวเองหนีคดีมาจะครบอายุความ 15 ปีแล้ว

(-) ยิ่งการที่หนังบ้าคอนเซปจะขายประเด็น 'ชุมชนรูดซิปปาก' ยิ่งทำให้การตัดตำรวจออกไปจากหนังโดยสิ้นเชิงเป็นสิ่งที่ฉุดให้หนังย่ำแย่ลงอย่างมาก การตัดตำรวจออกไปมันทำให้ฆาตกรลอยนวลได้อย่างเหลือเชื่อมาก เพราะตำรวจสามารถสืบคดีจากการหาร้านที่ขายกระเป๋าแบบเดียวกับฆาตกรซึ่งไม่ได้ยากเย็นเท่าไร, หรือเช็คกล้องวงจรปิดจุดที่เด็กหายตัวไป ซึ่งมันมีฉากหนึ่งในหนังที่เคลื่อนกล้องให้เห็นชัดเจนว่ากล้องวงจรปิดจับภาพรถของฆาตกรตอนรับเหยื่อได้ พอไม่มีตำรวจสืบคดียิ่งทำให้หนังไม่น่าเชื่อถืออย่างแรง

(+) ค่อนข้างชอบดราม่าระหว่างแม่เลี้ยงที่เสียลูกเลี้ยงในขณะที่ยังไม่เข้าใจกัน ทั้งสองคนต่างพยายามจูนเอาใจหากันแต่แคล้วคลาดกันตลอด มันกลายเป็นว่าแม่เลี้ยงต้องจมอยู่กับความรู้สึกผิดจนกลัวเด็กสาวมาหลอกหลอน แต่สุดท้ายเธอก็ได้พยายามเอาชนะใจตัวเองและเข้าใจเด็กสาวในที่สุด จนส่งผลต่อยอดให้เธอชดเชยความผิดตัวเองด้วยการปกป้องเด็กสาวรุ่นเดียวกับลูกเลี้ยงของเธอ

(-) เกลียดการจงใจทริลเลอร์ช่วงท้ายเรื่องมาก ไม่รู้ที่เกาหลีใต้เขามีหลักสูตรนี้หรือเปล่า หนังประเทศนี้หลายเรื่องเลยชอบทำตอนจบให้กลายเป็นระทึกขวัญแบบเฟค ๆ ขึ้นมาขัดกับทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะทำหนังมานิ่งแค่ไหนตอนท้ายก็ต้องไล่ล่าราวกับเป็นภาคบังคับ แล้วการให้นกคาบเหล็กไปเกี่ยวสายไฟจนไฟดับทั้งเมืองนี่เป็นอะไรที่ต้องยอมใจผู้กำกับเลยถ้าอยากจะให้มืดทั้งเมืองเพื่อขายความทริลเลอร์ขนาดนั้น (ยังไม่นับว่าเหยื่อที่ถูกมัดกับเก้าอี้สามารถปลดพันธนาการตัวเองได้อย่างน่าเหลือเชื่อมาก)

(-) การใช้ภาพหลอนแทนคนตายถึงสองคนในหนังนี่มันเหมือนถูกจับยัดมากมาย สารภาพว่านั่งดูอยู่พักใหญ่ถึงจะเพิ่งเอะใจว่าคนในห้องรปภ.เป็นภาพหลอนในหัวที่มีแค่รปภ.เห็นคนเดียว คือกลายเป็นหนังใช้ภาพหลอนเพื่อบรรยายความคิดตัวละครซะอย่างนั้นเลย

(-) ไม่ได้ซีเรียสที่ฆาตกรปราศจากการอธิบายแรงจูงใจสักเท่าไร แค่รู้สึกว่ามันทำให้หนังตื้นเขินมาก ยิ่งเมื่อไปรวมกับการอธิบายว่าอยู่ดี ๆ ฆาตกรก็เกิดกลัวเหยื่อเป็นผีมาหลอกหลอนจนต้องเปิดไฟและไม่กล้านอนคนเดียวยิ่งตลกกับสิ่งที่หนังจะเล่าเพราะดันให้ฆาตกรต้องการจะลงมือฆ่าเด็กเพิ่มอีก ตลกตรงที่ฆาตกรจะโรคจิตก็ต่อเมื่อเจอความมืดเนี่ยแหละ โดยเฉพาะที่ห้องเปิดไฟสว่างโร่แล้วอยู่ดี ๆ แขกก็ดันปิดไฟห้องเพราะบอกสว่างไปนี่มันจะจงใจเกินไปไหม

ในภาพรวมแล้วแม้หนังจะมีคอนเซปที่ดีมากขนาดไหน แต่การเล่าเรื่องที่โคตรแย่ก็ทำให้หนังไม่น่าสนใจ ไม่น่าเชียร์ให้ดูคนต้องไปหามาดูเอาเสียเลย

Hwi Kim ผู้กำกับหนังเรื่องนี้ก็เคยเป็นคนเขียนบท Midnight FM มาก่อน เรื่องนั้นก็คอนเซปดีมากแต่เล่าเขียนบทหนังได้ห่วยแตกมากโดยเฉพาะการขายระทึกขวัญที่พล็อตโหว่และโคตรไม่ make sense พอมาทำ The Neighbors ก็ยังเหมือนเดิมคือคอนเซปดีเล่าเรื่องห่วยและระทึกขวัญจงใจจนแย่