ดูหนัง The Warlords 3 อหังการ์ เจ้าสุริยา 2007 เต็มเรื่อง

The Warlords 3 อหังการ์ เจ้าสุริยา 2007

ฤดูใบไม้ร่วง ปี 1850 ในรัชสมัยเต้ากวง ผางชิงหยุน (หลี่เหลียนเจี๋ย) อดีตขุนทัพ สาบานเป็นพี่น้องกับ จ้าวเอ้อร์หู่ (หลิวเต๋อหัว) และ เจียงอู่หยาง (จินเฉิงอู่) ซึ่งเดิมเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา แต่ต้องเป็นโจรเพราะความจำเป็น จ้าวเอ้อร์หูจับอาวุธปล้นสะดมเพื่อปากท้องชาวบ้านของตน มีเจียงอู่หยาง ชายหนุ่มที่เขาเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเล็ก กลายเป็นน้องชายคอยช่วยเหลือ

ทั้งสามคนมีปณิธานยิ่งใหญ่คือ ยุติกลียุคอันเหลวแหลกฟอนเฟะ จึงยอมเข้าร่วมกับทัพราชสำนัก ต่อต้านกองกำลังไท่ผิงเทียนกั๋ว แต่สุดท้ายเมื่องานใหญ่บรรลุ ผางชิงหยุน - พี่ใหญ่ซึ่งหลงรักเหลียนเซิง (สี่ว์จิ้งเหล่ย) ภรรยาของจ้าวเอ้อร์หู่ – น้องรอง จึงคิดครอบครองนาง รวมถึงครอบครองอำนาจสูงสุดที่เคยหยิบยืมกำลังสองพี่น้องช่วยตั้งตัว

เมื่อผลประโยชน์เดินสวนทางมา คุณธรรมคำสาบาน "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน ใครล้างผลาญพี่น้อง ขอให้มันฉิบหายตายด้วยศาสตราวุธ" ที่เคยลั่นวาจาไว้จึงเริ่มสั่นคลอน...

เจียงอู่หยาง

โอย ฉันชอบหนังเรื่องนี้จัง
ผู้กำกับทำได้เจ็บเข้าไปถึงในหัวใจ... โดนชกเปรี้ยงจังหวะพอดีกับคำของสหายที่ว่า

"...กฎแห่งกรรมไม่เคยผิดพลาดมาก่อน ไม่ว่าเราจะประสบพบกับคราวเคราะห์หนักหนาสาหัสแค่ไหน ให้ระลึกไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่สมควรและสาสมแก่เราแล้ว เป็นเพราะเราได้สร้างเหตุนั้นๆมาก่อน ผลเช่นนี้จึงตามมา..."

สำหรับฉัน Warlords ไม่ใช่หนังสงครามหรือหนังอิงประวัติศาสตร์ธรรมดา (เหตุการณ์ในเรื่องอ้างอิงจากเรื่องจริงยุคกบฏไท่ผิงเทียนกว๋อ-อาณาจักรสวรรค์มหาสันติ ที่เป็นปฏิปักษ์กับราชสำนักชิงในช่วงปลายราชวงศ์ค่ะ) แต่เป็นหนังรักด้วย ทั้งรักระหว่างผัวเมียและรักระหว่างพี่น้องเพื่อนตายสหายศึก บทสุดท้ายของภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเครื่องพิสูจน์สัจธรรมว่า "อะไรก็ตามที่เริ่มต้นด้วยความผิดพลาดชั่วร้าย มักไม่มีบั้นปลายที่ถูกต้องดีงาม" (เล่ามากกว่านี้จะสปอยล์แย้ว จบๆๆ ไปดูกันเองเถอะ)

ผางชิงหยุน

หากเทียบความสัมพันธ์ระหว่างคนต่อคนเป็นสายโซ่เหล็กที่ใช้ความไว้วางใจร้อยขึ้นมา ลูกโซ่ข้อแรกที่เปราะหัก เป็นโซ่ข้อที่เรียกว่า “สัจจะ" ผางชิงหยุนเป็นคนลงมือตัดโซ่ข้อนี้เอง และเลือกจะสลัดอีกปลายหนึ่งของโซ่ให้พ้นจากตัวโดยไม่ไยดีว่า คนที่เกาะกุมโซ่มาด้วยกันนั้นจะกระเด็นกระดอนไปจุกแอ้กอยู่ที่ไหน...

ตัดประเด็นเรื่องการทหารออกไปเพราะถ้าเล่าจะสปอยล์ เอาเป็นว่าเล่าแค่เรื่องความรักความริษยาส่วนตัวละกัน - โลกนี้มีคนมากมายให้รัก แต่การเสือกไปรักคนที่รู้อยู่เต็มอกว่า เขาเป็นคนที่พี่น้องหรือสหายตัวเองก็รักอยู่ แม่มเอ๊ย มันให้อภัยกันไม่ได้จริงๆ (ยิ่งถ้าเป็นการไปเลือกคนซึ่งรู้ดีว่าไม่ควรเลือก อย่างที่เหลียนเซิงเลือกหักหลังสามี มาคบชู้กับ "พี่ชายร่วมสาบาน" ของสามี อันนี้ยิ่งสารเลวเข้าไปใหญ่) ตอนจบของหนังเรื่องนี้จึงทำให้ฉันแทบร้องตะโกน “สะใจไหม ไอ้เพื่อนชั่ววว” พร้อมกับคำถามหดหู่ใจว่า ทำไมคนเราถึงเลือกเดินทางที่ผิด ทั้งๆ รู้อยู่แล้ว ว่าปลายทางสายนั้น มันจะนำไปสู่จุดจบที่ไม่มีวันประสานกันได้อีก ?

แนะนำให้ไปดูค่ะ
ผู้กำกับยอด ดาราเก่ง บทวิจิตร ภาพสวย เสียงดี ดนตรีเพราะ (ฮี้กับกับ)