ดูหนัง American Pie 6 Presents Beta House เปิดหอซ่าส์ พลิกตำราแอ้ม เต็มเรื่อง

ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบหนัง American Pie มากๆ ครับ

เปล่า อย่าเพิ่ง อย่าเพิ่งเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้ชอบใความหื่นของมันเพียงอย่างเดียวนะครับ นอกจากความฮาเต็มพิกัดที่หนังเอาความทะลึ่งทะเล้นของวัยรุ่นมาใส่กันอย่างเต็มอิ่มแล้ว ที่ผมชอบเหนือกว่าคือ สาระ

ผมไม่แน่ใจว่าท่านเห็นสาระของหนังชุด Pie 3 ภาคแรกหรือเปล่านะครับ แต่ผมล่ะชอบ ในประเด็นมิตรภาพ การเติบโต ความเข้าใจในชีวิตตนเอง สังเกตสิครับพวกพระเอกใน Pie สามภาคแรกมุ่งหาแต่เรื่องเซ็กซ์ก็จริง แต่ในตอนจบของทุกตอนพวกเขาจะได้อะไรมามากกว่าเซ็กซ์ ไม่ว่าจะความเข้าใจว่าเซ็กซ์ไม่ใช่ทุกสิ่ง มันยังมีอะไรอีกมากหลายในชีวิตวัยรุ่น

หนังชุด Pie จึงเป็นหนังวัยรุ่นที่แม้จะฉาบด้วยความสัปดน แต่มีสาระจนน่าพูดถึง

ทว่าสามภาคหลัง รวมถึงภาคนี้ ซึ่งเป็นตอนที่ 6 ของตระกูลชุด Pie เล่นแต่เรื่องฮาลามกล้วนๆ

เหตุการณ์ภาคนี้มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่หอพัก Beta House ที่พ่อหนุ่มพระเอกของเราอีริค สติฟเลอร์ (John White) ต้องย้ายเขามาอยู่ และต้องสืบทอดตำนานหื่นจากญาติผู้พี่ดไวท์ สติฟเลอร์ (Steve Talley) ผู้นำแห่ง Beta House ที่มีประเพณีบ้าๆ เพียบ ก็ต้องมาลุ้นกันว่าอีริคจะสามารถสืบทอดต่อได้ไหม และยังต้องหาทางเอาชนะใจสาวสวยแอชลี่ย์ (Meghan Heffern) พร้อมทั้งรับมือกับพวกหอพักไฮโซที่หมายจะล้มบ้าน Beta House ให้ออกไปจากสารบบของมหาลัย

ประเด็นมิตรภาพหรือสาระละลายไปสายน้ำแล้วครับ เจอแต่ลามกอย่างเดียว แล้วแรงขึ้นเรื่อยๆ นมต้มหกเรี่ยราดไปหมด ซึ่งก็ต้องบอกผู้ปกครองที่จะให้บุตรหลานดูนะครับว่าต้องแนะนำโน่นนี่ด้วย เพราะในเรื่องมันมีประเพณีห่ามๆ มากมาย (อย่างมีเซ็กซ์ในห้องสมุดเป็นต้น) หื่นทั้งเรื่องแหละครับ ฉากทำนองนั้นก็มีอีกต่างหาก โจ่งครึ่มใช่เล่น มากกว่าที่คิดไว้เยอะ

ถ้าว่ากันในเรื่องความขำก็ยังมีล่ะครับ ตลกฮาสัปดนขนาดนี้เรื่องปกติที่ต้องขำออกมา แต่สำหรับผมความสนุกเทียบสองภาคแรกไม่ได้

เอาแค่พวกตัวเอกสามภาคแรกเติบโตขึ้น มีแง่คิดสรุปในตอนท้ายแต่ละภาค แต่ภาคหลังๆ นี่ฟันสาวแล้วจบครับ มิตรภาพก็ไม่ค่อยเจอเป็นชิ้นอัน ความรักนี่แล้วใหญ่ เน้นฟันอย่างเดียว

แต่ถ้าจะบอกว่าหนังไม่มีสาระเลยก็คงไม่ใช่ มันก็ให้อะไรไว้คิดต่อยอดเหมือนกัน

มันทำให้ผมคิดได้ว่าเรื่องเซ็กซ์ เรื่องม๊กๆ ตอนเรียนนั่นเป็นแค่น้ำจิ้มอย่างหนึ่งครับ น้ำจิ้มเพิ่มรสชาติในชีวิตมหาลัยที่ทำให้เรากับเพื่อนเฮไหนเฮนั่น แต่ก็ไม่ใช่อาหารจานหลัก

ผมว่าอาหารจานหลักตอนมหาลัยคือ … ไม่ใช่เรื่องเรียนครับ ไอ้มันแค่ตัวเครื่องเคียง ตัวเสริมเท่านั้นเอง อาหารจานหลักจริงๆ คือ ประสบการณ์ครับ ทักษะในการใช้ชีวิตและแก้ปัญหานี่ต่างหากอาหารจานหลัก

คนเราชอบพูดว่ามหาลัยไม่ให้อะไรนอกจากปริญญาใบเดียว และชอบบอกว่ามหาลัยสอนทุกอย่างนอกจากวิธีการใช้ชีวิตหลังจากนั้น แต่ผมว่าเปล่าหรอกครับ วิชาชีวิตมันต้องรู้เอง ศึกษาเอง ไม่มีที่ไหนมาสอนหรือต่อให้สอนก็ไม่มีทางเหมือนจริง ว่ามั้ยครับ ใครจะสอนวิชาจีบสาวได้ ใครจะสอนวิชาอกหักหรือวิชาเอาตัวรอดได้ ไม่มีหรอก อย่างมากก็แค่พูดให้เรารู้แต่เอาเข้าจริงหากเราไม่ปฏิบัติเองมันก็ไม่เข้าใจ เรื่องในชีวิตไม่สูตรสำเร็จตายตัวครับ สูตรใครก็สูตรมัน

ถ้าท่านมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับน้ำจิ้ม ท่านจะพลาดสิ่งมีค่าอีกเพียบที่วางรออยู่บนโต๊ะอาหาร … อีกนัยหนึ่ง ในมหาวิทยาลัย

ในเรื่องมีเหตุลามกมากมายก็อย่าลืมใช้วิจารณาญาณนะครับ บางอย่างมันก็แรงอยู่ อย่างที่บอก เอาเวลาไปทำอย่างอื่นบ้างก็ดีครับ หมกมุ่นมากไปไม่ไหวหรอกนา สุขภาพอาจเสื่อมเอา ทั้งกายและใจน่ะแหละ

สรุปว่าดูเอาขำได้ครับ ลามกดี นางเอกในเรื่องก็สวยดี แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

Eugene Levy คุณพ่อจิมก็มาโผล่ตามธรรมเนียมครับ แต่ไม่ได้ขำอย่างที่คาดคิด