Bridget Jones: Mad About the Boy | บริดเจ็ท โจนส์: หลงหนุ่มหนักมาก (2025)

บริดเจ็ท โจนส์: หลงหนุ่มหนักมาก เป็นหนังที่ทำให้เราได้หวนกลับไปสัมผัสถึงความเป็นหนังรอมคอมในอดีตได้อย่างหมดจด บวกกับเสน่ห์ของเนื้อเรื่องและตัวละครที่มันค่อนข้างจะเฉพาะตัวเอามากๆ ความรู้สึกเดิมๆ มันหวนกลับเข้ามาแม้ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยน ทั้งการได้เห็นถึงพัฒนาการและการเติบโตของตัวละครที่ได้พลิกผันกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและต้องก้าวผ่านความเจ็บปวดหลังจากที่ “มาร์ค ดาร์ซี่” ได้เสียชีวิตลง รวมถึงหน้าที่ของความเป็นแม่ที่ต้องเลี้ยงดูลูก การแก้ปัญหาต่างๆ ไปจนความโบ๊ะบ๊ะต่างๆ ของตัวละครก็ยังคงมีให้เราได้เห็นอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบ ที่ทำให้เราได้ทั้งอมยิ้ม หัวเราะ และปลื้มปริ่มไปกับเรื่องราวได้โดยที่ไม่ต้องขยี้ให้เรารู้สึกฟูมฟาย อีกทั้งภาคนี้ยังได้พาตัวละครเก่าๆ ให้ได้กลับเข้ามามีบทบาทและทิ้งทวนความทรงจำเหล่านี้ได้อย่างงดงามไม่มากก็น้อยอีกด้วย และยังมอบแง่คิดดีๆ ทั้งในเรื่องของการก้าวผ่านความเจ็บปวด การค้นหาตัวตน และกล้าที่จะเผชิญหน้า รวมถึงได้ออกไปใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีข้อจำกัดในเรื่องของอายุมาเป็นตัวบั่นทอนเลย

ในแง่ของการเล่าเรื่อง ก็อาจจะมีรู้สึกไม่ชอบในแง่ของการบาลานซ์แอร์ไทม์ของตัวละครอยู่บ้าง ที่หยอดตัวละครหนุ่มน้อยให้มาเป็นเส้นเรื่องหลักที่จะบอกเล่าความสัมพันธ์ของสองตัวละครในช่วงที่ต้องได้ออกไปใช้ชีวิต แต่เรื่องมันก็ตลบไปอีกทางนึงแล้วละทิ้งตัวละครตัวนี้ไปแบบไร้เยื้อใยเลย มันเลยเป็นความรู้สึกที่ดูห้วน และเหมือนเค้ากำลังยัดเยียดบทสรุปของเรื่องราวในแบบที่เราก็รู้แหละ ส่วนนอกนั้นถือว่าไม่มีอะไรที่รู้สึกติดใจ เราชอบบทสรุปของเรื่องราว ชอบในการทิ้งทวนสิ่งต่างๆ ผ่าน องค์ประกอบเล็กๆ น้อยๆ ที่ชวนให้นึกถึงหนังตั้งแต่ภาคแรก มันเป็นความอิ่มเอมที่ถ้าคนที่เป็นแฟนตามตั้งแต่ภาคแรกจะต้องชอบและน้ำตารื้นอย่างแน่นอน ขอบคุณทุกตัวละครที่มอบความสุขให้กับเรามาตั้งแต่ต้นจนจบ