Bogota: City of the Lost | โบโกตา: เมืองคนหลง {보고타: 마지막 기회의 땅] (2024)

พล็อตของชาวเกาหลีอพยพเพื่อสร้างชีวิตใหม่ เป็นสิ่งแรกที่ดึงดูดความสนใจ ได้เห็นเส้นทางดิ้นรนต่อสู้ การเติบโตท่ามกลางโลกเลวร้าย แม้ว่าพัฒนาการบางช่วงอาจดูรวบง่ายไป โดยเฉพาะช่วงสุดท้ายซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของกุกฮี  มีความก้าวกระโดดแบบดื้อๆไร้การอธิบาย ทำให้บทขาดความน่าเชื่อถือไปทีเดียวเลย

ความเป็นเรื่องต่างแดน ประเทศที่ไม่คุ้นเคยด้วย ความเป็นงานย้อนยุค และเรื่องของธุรกิจสินค้าเถื่อน ดูดึงความสนใจได้พอควร แต่จะเน้นไปที่กระบวนการขนสินค้าเข้าเมืองเท่านั้น ที่ต้องเสี่ยงภัยจากผุ้คุมกฏที่เป็นทหารติดอาวุธ และเส้นสายสินบนก็ถูกใช้เป็นตัวผ่านทาง ซึ่งดูเสียดสีประเทศเขาอยู่ บวกการแซะตัวเองด้วยฉากคุ้นๆวิถีเกาหลี เงินเป็นฟ่อนๆในกล่อง เพียงไม่ใช่กล่องเครื่องดื่มชูกำลัง แต่เป็นกล่องเค็กเข้ากับบริบทดี

เรื่องราวดรามาสะท้อนความนัวร์ของมนุษย์ที่ทะเยอทะยาน เอาตัวรอด เพื่อผลประโยชน์แล้วก็สามารถเล่นเล่ห์เหลี่ยมหักหลังกันได้แม้จะเป็นเพื่อนร่วมชาติ คนร่วมฟันฝ่างานกันมาก็ตาม อำนาจเงินในโคลอมเบียสามารถพลิกเรื่องหน้ามือเป็นหลังมือได้ในพริบตา เหมือนที่พลิกเป้าหมายว่าจ้างของนักฆ่าได้ หรือพลิกชีวิตคนอย่างกุกฮี จากเด็กที่อนาคตดูริบหรี่ จากความคิดแค่ต้องการอยู่รอด ให้ทะยานอยากไปสู่จุดสูงสุดบนเส้นทางงานของเถื่อน คุณค่าตัวตนใช่อยู่ที่การเรียนรู้เติบโต มีเป้าหมายไปถึงจุดความสำเร็จหรือไม่ ระหว่างทางที่ต้องแลกด้วยอะไรมากมาย แม้แต่ความเป็นคน เมืองนี้จึงเป็นเมืองที่ทำคน ‘หลงทาง’ ‘หลงผิด’ ‘สูญเสียความเป็นมนุษย์’ ดังชื่อเรื่องว่าไว้จริงๆ