วิมานหนาม | The Paradise of Thorns (2024)

นี่คือผลงานการสร้างหนังเรื่องแรกของผู้กำกับรุ่นใหม่ไฟแรงฝีมือจัดจ้าน "บอส-นฤเบศ กูโน" ที่เคยสร้างชื่อไปทั่วภูมิภาคจากผลงานซีรีส์ แปลรักฉันด้วยใจเธอ เมื่อไม่กี่ปีก่อน กลับมาคราวนี้ก็ยังคงมาพร้อมกับคอนเซ็ปต์ความดรามา ที่อาจจะเพิ่มอรรถรสความจัดจ้านยิ่งขึ้นแบบทวีคูณ พร้อมกับเอกลักษณ์เส้นเรื่องที่สะท้อนถึงประเด็นความเท่าเที่ยมทางสังคมและวิถีชีวิตของชาว LGBTQ อีกเหมือนเคย

แน่นอนว่า บอส นฤเบศ ยังคงร่วมเขียนบทหนังเรื่องนี้ด้วย พร้อมกับดึงนักเขียนบทคู่ใจของเขา ที่เคยร่วมกันปั้นซีรีส์ แปลรักฉันด้วยใจเธอ ออกมาให้ประสบความสำเร็จมาด้วยกัน อย่าง จูเนียร์-ณรณ เชิดสูงเนิน กับ เกด-การะเกด นรเศรษฐาภรณ์ กลับมาฟอร์มทีมสร้างสตอรีหนังเรื่องนี้ด้วยกัน ที่พบว่าบทหนังเรื่องนี้ก็มีความเป็นละครไทยและละครน้ำเน่าหลังข่าวอยู่ประมาณหนึ่งเช่นกัน หากใครเป็นคนที่ดูละครไทยอยู่แล้ว พล็อตแนวนี้ก็ไม่ต่างจากพวกศึกแม่ผัวลูกสะใภ้แบบดรามาจัด ๆ เรื่องหนึ่ง

โดยภาพรวมแล้วนั้น วิมานหนาม ก็เป็นหนังดรามารสชาติจัดจ้าน ที่อรรถรสแบบละครไทยโรงใหญ่ ในแง่ของพล็อตและบทอาจจะไม่มีอะไรที่เหนือความคาดหมายมากนัก แต่ก็สามารถขยี้เรื่องราวความน้ำเน่าเหล่านั้นออกมาได้ชวนชม ด้วยการบดแหลกและจี้จุดจิตใต้สำนึกแห่งความทะเยอทะยานของมนุษย์ออกมาได้อย่างถลำลึก กลายเป็นหนังที่เต็มไปด้วยความจัดจ้าน และทุก ๆ ตัวละครต่างก็มีมิติเป็นของตัวเอง ไม่ได้ถูกลอยแพทิ้งเอาไว้กลางทาง

นับว่าเป็นงานสร้างหนังไทยดรามาหนัก ๆ ที่โดดเด่นด้วยพลังจัดจ้านทางการแสดงของทีมนักแสดงยกชุดที่ช่วยกันขับเคลื่อนหนังเรื่องนี้ไปได้ดีตลอดทั้ง 2 ชั่วโมงเต็ม ในแง่ความสดใหม่อาจจะยังไม่ได้มีเยอะแยะอะไร เพียงแค่อาจจะแปลกใหม่เมื่อมาอยู่ภายใต้แบรนด์ค่ายหนังจีดีเอชเท่านั้น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าหนังยังมีอีกหลาย ๆ องค์ประกอบที่ทำได้ถึงแก่น อาจจะยังไม่ใช่ผลงานหนังที่สมบูรณ์แบบทุก ๆ ด้าน แต่ความจัดจ้านก็เป็นหนึ่งในวงการหนังไทยในรอบปีนี้เลย