Pu-239 | พลูโทเนียม (2006)

Timofey คนงานในโรงงานนิวเคลียร์ของรัสเซียได้รับรังสีปริมาณร้ายแรง เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว เขาขโมยพลูโตเนียมไปขายในตลาดมืดของมอสโก เขาได้พบกับอาชญากรตัวฉกาจที่มีปัญหาของตัวเองซึ่งพยายามช่วยเหลือเขาเพื่อช่วยเหลือตัวเอง  ยินดีต้อนรับสู่ PU-239

สร้างจากเรื่องสั้นของนักเดินทาง เคน คาลฟัส นักเขียนที่อาศัยอยู่ในมอสโก ดับลิน และบรองซ์ และถูกเปรียบเทียบกับคาลวิโนและเฮมิงเวย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้นับจอร์จ คลูนีย์และสตีเวน โซเดอร์เบิร์กเป็นหนึ่งในผู้อำนวยการสร้างบริหาร สก็อตต์ ซี. เบิร์นส์ โปรดิวเซอร์ภาพยนตร์ของอัล กอร์เรื่อง “An Inconvenient Truth” เขียนบทและกำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยความตั้งใจที่จะนำเสนอมุมมองที่คมชัดยิ่งขึ้นถึงความแวววาวที่บิดเบี้ยว เสียงขรม และความหวาดกลัวของชีวิตรัสเซียหลังยุคโซเวียต

หลักฐานอันชาญฉลาดของภาพยนตร์เรื่องนี้มีชายที่กำลังจะตายซึ่งโอบรับแรงกระตุ้นของทุนนิยมที่ชั่วร้ายที่สุดเพื่อรักษาอนาคตทางการเงินของครอบครัวของเขาเมื่อเผชิญกับการละเลยอันมุ่งร้ายของนายจ้าง เมื่อสัมผัสกับพลูโตเนียมเกรดอาวุธ Pu-239 ในโรงงานนิวเคลียร์ที่กำลังเสื่อมโทรมซึ่งเขาทำงานอยู่ ทิโมฟีย์ (แพดดี้ คอนซิดีน) กลายเป็นแพะรับบาปสำหรับความไร้ประสิทธิภาพที่ทำให้เขาได้รับพิษจากรังสี เมื่อโรงงานไม่รับผิดชอบ เขาจึงตัดสินใจขโมย Pu-239 ไปขายในตลาดมืดทั่วโลก

การดำเนินไปอย่างช้าๆ และเสียงที่เศร้าหมองของกล้องของมิสเตอร์เบิร์นส์สร้างอารมณ์ที่สิ้นหวัง ซึ่งขัดขวางความคิดเรื่องการแจ้งเบาะแสของทิโมฟีย์ ดราม่าระทึกขวัญเรื่องนิวเคลียร์ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 และต้นทศวรรษ 1980 (“The China Syndrome,” “Silkwood”) ทำให้เกิดอาการหวาดระแวง: เป้าหมายคือทำให้คุณวิตกกังวล แต่มิสเตอร์เบิร์นส์ได้สร้างหนังระทึกขวัญที่แปลกประหลาดจนทำให้ไม่สงบ