มานะแมน | Mana Man (2024)

นี่คือผลงานใหมของผู้กำกับที่คร่ำหวอดอยู่ในวงการหนังไทยมายาวนาน อย่าง "ต้อม-ปิยะพันธุ์ ชูเพ็ชร์" ที่นับว่าครั้งนี้เขาได้ก้าวข้ามมาโซนใหม่ ๆ หลังจากที่ตลอดอาชีพในวงการที่ผ่านมา มักจะสร้างแต่หนังโทนดาร์ก ๆ มาโดยตลอด พลิกมาทำหนังตลกโปกฮาอย่างเต็มตัวเป็นครั้งแรก ก็ต้องบอกว่าเป็นการชิมลางที่ยังเต็มไปด้วยแผลถลอกปอกเปิกอยู่ไม่น้อย เพราะ มานะแมน อาจจะยังไม่ใช่ผลงานที่เข้าที่เข้าทางกับเขาสักเท่าไหร่นัก

แล้วก็เช่นเดิมกับปัญหาเดิม ๆ ของหนังไทยที่มักจะตกม้าตายบ่อยครั้งกับบทหนังที่ไม่แข็งแรง มานะแมน มาพร้อมกับพล็อตเรื่องและประเด็นของหนังสเกลระดับเด็กอนุบาล ไม่น่าเชื่อว่าหนังจะหยิบเอาปมแค่นี้มาขยี้ออกมาเป็นหนังได้แบบไปเรื่อย จากนั้นก็ปล่อยจอยใส่ไดอะล็อกที่เหมือนไม่มีไดอะล็อก ให้เหล่านักแสดงตลกอาชีพได้ปล่อยได้ยิงมุกเสริมหนังไปเรื่อยเสริมอีกที ผลลัพธ์ที่ได้ออกมาก็ไม่ต่างกับพวกละครก่อนข่าว ที่ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน เอาใจกลุ่มคนหาเช้ากินค่ำ บทง่าย ๆ ตื้นเขินแบบชิว ๆ

ซ้ำยังต้องมาเผชิญหน้ากับการจัดลำดับไล่เรียงและตัดต่อหนังที่เกือบจะเป็นมาตรฐานเดียวกับจักรวาลหนังพี่พชร์ อานนท์ เทคนิคการร้อยเรียงหนังเรื่องนี้ออกมสไตล์ซิทคอม หยอดใส่ หยอดใส่ หยอดใส่ ไปเรื่อย ๆ อีกเช่นเคย จากฉากหนึ่งตัดไปอินเซิร์จสู่อีกฉากหนึ่ง นั่นจึงพลอยทำให้จังหวะการไล่ลื่นของหนังเหมือนกับเครื่องยนต์ติด ๆ ดับ ๆ อยู่หลายหน ถึงจะไม่ใช่อะไรที่ย่ำแย่ แต่ก็ยังจัดได้ว่าไม่ใช่องค์ประกอบที่ดี

ดังนั้นโดยสรุปแล้ว มานะแมน เป็นหนังตลกของชีวิตที่ไม่ตลกแต่อุตสาหะทำออกมาให้ดูตลก เต็มไปด้วยองค์ประกอบที่ยังขาด ๆ เกิน ๆ มีบาดแผลเต็มตัวไปหมด โดยเฉพาะบทหนังที่แทบจะไร้ซึ่งน้ำหนักและความน่าสนใจ พล็อตง่ายเกินไปที่จะทำออกมาเรียกความสนใจคนดูเสียเงิน 200-300 บาท เพื่อตีตั๋วหนังเรื่องนี้โดยเฉพาะ การสร้างตัวละครต่าง ๆ ก็นำเสนอในด้านที่แข็งทื่อและไร้จิตวิญญาณสักหน่อย พลอยทำให้ทีมนักแสดงหลายคนต้องจมหายไปกันหนังเรื่องนี้ไปอย่างน่าเสียดาย เด่นก็คือการไทรอินสินค้าในหนังเรื่องนี้ ที่น่าจะชัดที่สุดเท่าที่จำได้ในหนังเรื่องนี้แล้ว...