Beatles '64 (2024)

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นบันทึกการมาถึงของวงในนิวยอร์กในปี 1964 และการปรากฏตัวสดในตำนานของพวกเขาในรายการ The Ed Sullivan Show ซึ่งเป็นพิธีกรที่มีลักษณะคล้ายกับ Richard Nixon ที่ระมัดระวังและร่าเริง หนังสือ One Two Three Four ของเครก บราวน์ ชี้ให้เห็นว่าการปรากฏตัวของวงเดอะบีเทิลส์ในรายการนี้เป็นไปตามการสนับสนุนที่ถูกลืมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งแม้ว่าพวกเขาจะยอมรับการจองทางทีวีอย่างกระตือรือร้นในขณะนั้น แต่ก็ถึงวาระที่ชาติใจร้อนจะเกลียดชัง ไม่ใช่เดอะบีเทิลส์ เสียไปเพราะความไม่เกี่ยวข้องที่แท้จริงของพวกเขา ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นผู้ชมโทรทัศน์คนหนึ่งหาวใส่หนึ่งในมนุษย์ที่ด้อยกว่าเหล่านี้

คอนเสิร์ตครั้งแรกของวงในสหรัฐอเมริกาจัดขึ้นที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ซึ่งเจ้าหน้าที่และเจ้าหน้าที่ที่แผนกต้อนรับของสถานทูตอังกฤษต่างอับอายขายหน้าอย่างฉาวโฉ่ด้วยการดูถูกเหยียดหยามต่อวงดนตรี ชายหนุ่มที่พูดจาดีแสดงการเยาะเย้ยว่าเขาไม่มีความภาคภูมิใจในความรักชาติเกี่ยวกับเดอะบีเทิลส์ จากนั้นก็กลับมานิวยอร์กเพื่อรับบทเป็นคาร์เนกี้ ฮอลล์ จากนั้นก็ไปไมอามีซึ่งพวกเขาได้เล่นกับมูฮัมหมัด อาลี แม้ว่าจะไม่มีฟุตเทจภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องนั้นก็ตาม

เช่นเคย ใบหน้าทั้งสี่ของเดอะบีเทิลส์เปล่งประกายด้วยความงุนงงอย่างไม่น่าเชื่อและสนุกสนานกับพายุเหนือจริงที่หมุนวนรอบตัวพวกเขา พวกเขาเปล่งพลังงานที่ไม่สิ้นสุด เกือบจะเหนือธรรมชาติ หัวเราะอย่างชาญฉลาด และดูเหมือนจะไม่เคยอารมณ์เสียกับกล้องที่ถูกผลักใส่หน้าตลอดไป พวกเขาอารมณ์ดีและสับสนโดยดีเจวิทยุแห่งนิวยอร์ก เมอร์เรย์ คอฟแมน หรือเมอร์เรย์ เดอะ เค ซึ่งบังเอิญบังเอิญไปออกไปเที่ยวกับพวกเขาในห้องพักในโรงแรมของพวกเขา และไม่มีใครรู้ว่าใครอนุญาตให้เขาทำเช่นนี้ . ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นใบหน้าของวงอย่างใกล้ชิดในขณะที่พวกเขากำลังเล่น ฉันไม่เคยสังเกตมาก่อนว่าบางครั้งจอร์จก็ปรากฏตัวขึ้นบนเวทีเป็นช่วงสั้นๆ