Memoir of a Snail (2024)

Memoir of a Snail (อดัม เอลเลียต, 2024) เรื่องราวสต็อปโมชั่นของเกรซ (หรือเกรซี่) เด็กสาวผู้หมกมุ่นอยู่กับหอยและเติบโตมาในออสเตรเลียในช่วงทศวรรษ 1970 ไม่ใช่ภาพยนตร์แฟนตาซี แน่นอนว่ามันเป็นแฟนตาซีโดยสิ้นเชิง ขณะที่เกรซคิดย้อนกลับไปในชีวิตของเธอ และวิธีที่เธอพบว่าตัวเองอยู่ใน 'ยุคปัจจุบัน' เธอเสนอหอยทากสัตว์เลี้ยงของเธอ ซิลเวีย (และโดยการขยายผู้ชม) เรื่องราวที่แปลกประหลาด ไม่เข้ากัน และดูแลอย่างระมัดระวังในฐานะหอยทากจำนวนมหาศาล ของที่ระลึกที่เกี่ยวข้องที่เธอรวบรวมไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นผลงานเรื่องที่สองของอดัม เอลเลียต ต่อจากเรื่อง Mary และ Max ในปี 2009 การห่างหายไปนานถึง 15 ปี และข้อเท็จจริงที่ได้รับการเผยแพร่อย่างกว้างขวางว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาในการพัฒนาถึง 8 ปี มีความสำคัญที่จับต้องได้ต่อการก่อสร้าง การรวบรวม และการนำภาพยนตร์มารวมกัน เหล่านี้เป็นวาทกรรมที่มาพร้อมกับการเปิดตัวภาพยนตร์สต็อปโมชั่นสำคัญๆ โดยเน้นที่สื่อของหุ่นเชิดที่สัมผัสได้มากกว่าเนื้อหาเชิงบรรยาย ซึ่งทำให้งานของเอลเลียตเป็นงานฝีมือที่นอกเหนือไปจากนั้น ภาพยนตร์ การที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉายรอบปฐมทัศน์ และต่อมาได้รับรางวัล Cristal สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (Lang 2024) ในเทศกาลภาพยนตร์แอนิเมชันนานาชาติเมือง Annecy เมื่อเร็วๆ นี้ ช่วยเพิ่มน้ำหนักให้กับความสำคัญนี้มากขึ้น Memoir เปิดตัวครั้งแรกท่ามกลางรายการที่วุ่นวายและแน่นขนัด โดยนำเสนอแอนิเมชันร่วมสมัยที่ล้ำหน้าในสไตล์ สื่อ และวิธีการต่างๆ มากมาย ดังนั้นจึงเปิดตัวในจุดที่ทิศทางของแอนิเมชั่นร่วมสมัยกำลังถูกถกเถียงกันอย่างดุเดือด ปี 2024 ถือเป็นปีแรกที่ภาพยนตร์สั้นที่สร้างขึ้นโดยใช้ generative AI ได้ถูกรวมไว้ในรายชื่อภาพยนตร์ ในขณะที่ภาพยนตร์หลักอย่าง Inside Out 2 (Kelsey Mann, 2024) (รูปที่ 1) ได้รับความนิยมอย่างสูงในแอนิเมชัน 3 มิติกระแสหลัก และ The Glassworker ( Usman Riaz, 2024) (รูปที่ 2) เป็นตัวแทนภาพยนตร์การ์ตูนวาดด้วยมือเรื่องแรกของปากีสถาน