Skin (2018)

เล่าถึงอดีตของไบรออน ในขณะที่ในปัจจุบันเขาเข้ารับการผ่าตัดพลาสติกที่เจ็บปวดแสนสาหัสเพื่อลบรอยสักมากมายที่เขาสะสมบนใบหน้าของเขาเหนือ ปี. (เขาเองก็เป็นช่างสักเช่นกัน) ภาพซึ่งส่วนใหญ่เป็นหมึกสีดำ พรรณนาถึงมีดโกนบาดคอที่หยดเลือดและสัญลักษณ์จากตำนานไวกิ้งที่ร่วมเลือกโดยกลุ่มผู้เชิดชูคนผิวขาวที่เขาเข้าร่วม ชุดที่เรียกตัวเองว่า Vinlanders Social Club . รอยสักเหล่านี้ไม่เพียงทำให้การกลับคืนสู่สังคมปกติเป็นเรื่องยากเท่านั้น รอยสักยังทำให้ไบรออนเป็นที่จดจำได้ทันที และด้วยเหตุนี้จึงสามารถค้นหาได้โดยคนที่เขาต้องการหลีกเลี่ยง

ปรากฏว่าไบรออนวิ่งหนีตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นเพื่อหนีจากพ่อแม่ที่ติดเหล้าและชอบทำร้ายตัวเอง และตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของเฟรด เครเกอร์ (แคมป์) หรือที่รู้จักในชื่อ “แฮมเมอร์” ผู้นำของกลุ่มวินแลนเดอร์ส บุคคลผู้มีเสน่ห์ดึงดูดใจและมีรูปแบบการพูดบาริโทนที่โน้มน้าวใจ และความทะเยอทะยานทางการเมืองที่ชอบเรียกตัวเองว่าเป็นบิดาของเซลล์เล็กๆ ที่ไม่เหมาะสมนี้ Shareen Krager (Farmiga) คู่หูของเขา ซึ่งยืนกรานว่าทุกคนเรียกเธอว่า "แม่" เป็นคนเจ้าเสน่ห์ที่น่าสยดสยองไม่น้อย มีแนวโน้มที่จะโอบแขนรอบลูกบุญธรรมของเธอและจูบพวกเขาบนริมฝีปากอย่างไม่เหมาะสม ผู้ล่อลวงกึ่งแม่ที่ต้องพึ่งพาร่วมซึ่งมีผมหงอกและรอยยิ้มที่เร่าร้อน ความสามารถพิเศษของเธอคือการให้กำลังใจผู้อื่น โดยเฉพาะเด็กที่รับสมัครใหม่ ให้ใช้ยาในทางที่ผิดและดื่มตัวเองอย่างโง่เขลา เพื่อทำให้การเสพติดของเธอเป็นปกติ เมื่อรวมกันแล้ว เฟรดและชารีนเป็นเหมือนเจ้าของบ้านแห่ง Pleasure Island ในพินอคคิโอ โดยอนุญาตให้เด็กๆ ได้สนุกสนานอย่างเต็มที่ก่อนที่จะเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นลาที่ถูกล้างสมองด้วยรอยสัก

ปรากฏว่าชาววินแลนเดอร์ไม่เพียงแต่เข้าร่วมปาร์ตี้และเดินขบวนเพื่อตะโกนว่า "เลือดและดิน!" พวกเขายังชอบทุบตีคนผิวสีทุกครั้งที่ทำได้และเผามัสยิด เมื่อภาพยนตร์เริ่มต้นขึ้น มันดูซับซ้อนแต่ยังคงชัดเจนว่าไบรออนเริ่มเบื่อหน่ายกับชีวิต ในการเดินขบวนในรัฐโอไฮโอ ดาริล เจนกินส์ (มิค โคลเตอร์) ผู้จัดงานต่อต้านฟาสซิสต์ผิวดำ ค้นพบช่องโหว่เล็กๆ น้อยๆ ในการป้องกันทางอารมณ์ของไบรอัน และตัดสินใจว่าเขาจะเปลี่ยนไบรออน หรืออีกนัยหนึ่งเกลี้ยกล่อมให้เขาออกจากวินแลนเดอร์ส เปลี่ยน “ขยะมนุษย์ให้กลายเป็นมนุษย์”