Possum (2018)

ที่เกิดเหตุคือเมืองในจังหวัดที่มืดมนในลำธารอีสต์แองเกลีย ฟิลิป ซึ่งรับบทโดย ฌอน แฮร์ริส เป็นชายที่ดูแปลกมากซึ่งเดินทางมาโดยรถไฟ ดูเหมือนกำลังหลบหนีจากความอับอายอันน่าสะพรึงกลัว แฮร์ริสมักได้รับเลือกให้เล่นในบทที่มืดมนและน่ากังวล และนี่ก็ไม่มีข้อยกเว้น ใบหน้าที่ดุร้ายและเจ็บปวดของเขาทั้งน่ากลัวและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน ถือเป็นหน้ากากฮาโลวีนแห่งความเหงาที่สมจริง เขาสามารถมีอายุได้ตั้งแต่ 20 ถึง 50 ปี ฟิลิปถือถุงซิปที่บรรจุตัวละครหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งเป็นใบที่ใช้ตั้งชื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ มีฉากหลอนประสาทแปลกๆ แวบหนึ่งเกี่ยวกับอนาคตหรืออดีต หรืออาจเป็นภาพหลอนและจินตภาพ โดยที่ฟิลิปไปที่ป่าอันเงียบสงบ วางกระเป๋าไว้ในแนวลึกลับของลำต้นของต้นไม้แล้วแกะออก มีบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งพร้อมกับจำนวนขาที่น่ากังวลปั่นป่วนอยู่ภายใน

ฟิลิปเดินไปที่บ้านที่ทรุดโทรมและทรุดโทรม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นบ้านสมัยเด็กของเขา ทุกที่ช่างสกปรกและสกปรก ตะขอแถวประตูหน้ามีกระเป๋านักเรียนและเชือกกระโดดด้วย (นั่นของใคร?) แต่บ้านนี้กลับห่างไกลจากความว่างเปล่า มอริซ ลุงผู้น่าสยดสยองของฟิลิปอาศัยอยู่ รับบทโดยอลัน อาร์มสตรอง สัตว์ผู้มีขนดกและไร้ขนเหมือนมนุษย์ และเป็นบุคคลที่เห็นความทุกข์และการกลั่นแกล้งทั้งหมดที่ฟิลิปเคยเผชิญตอนเป็นเด็ก

สิ่งสำคัญที่สุดคือ มอริซเคยเป็นอดีตนักเชิดหุ่น และดูเหมือนว่าจะได้ถ่ายทอดทักษะด้านหุ่นเชิดของเขาให้กับหลานชายผู้เปล่งประกายของเขา “วิชาหุ่นเชิดเป็นสิ่งหนึ่งที่คุณเก่ง…” เขาสำเนียงเฟนแลนด์ และของในกระเป๋าของฟิลิปก็ดูเหมือนจะเป็นของที่สร้างขึ้นมาแบบนี้ หรือว่าใช่? ไม่นานหลังจากที่ฟิลิปมาถึง สื่อมวลชนท้องถิ่นก็ได้ข่าวการหายตัวไปของเด็กชายวัย 14 ปี มอริซสงสัยว่าฟิลิปมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ ฟิลิปสงสัยว่าของในกระเป๋าของเขาเกี่ยวข้องกับมันหรือไม่โฮลเนสได้ค้นพบสถานที่รกร้างในอีสต์แองเกลียอย่างชาญฉลาดสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งทำให้ฉากต่างๆ เกือบจะมีคุณภาพหลังหายนะ มีทางรถไฟร้าง สะพานพัง มีหนองน้ำราบขนาดใหญ่ สถานที่เหล่านี้มีกัมมันตภาพรังสีอย่างแปลกประหลาด นอกจากนี้ยังมีอาคารทางทหารร้างที่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินเหมือนยูเอฟโอที่พัง ฉันชอบความเคร่งขรึมของสวนหลังบ้านของ Philip ซึ่งมีสิ่งที่ดูเหมือนก้นน้ำพลาสติกอยู่ด้านข้าง อีกขั้นหนึ่ง เราจะไปเยี่ยมชมสถานีรถไฟที่ดูว่างเปล่า ซึ่งทางเดินมีโทนสีเขียวทองตั้งแต่สมัยก่อน ทุกสิ่งมีแสงภาษาอังกฤษที่เหม็นอับและเป็นแก๊ส

สำหรับพอสซัมผู้ชั่วร้าย มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่น่าสยดสยองมาก ซึ่งส่วนหนึ่งอยู่ในใจของฟิลิปอย่างน่าสนใจ ส่วนหนึ่งอยู่ในรูปแบบของเพลงกล่อมเด็กที่เขาจดบันทึกไว้ในหนังสือแสตนด์บายสยองขวัญชื่อดัง ซึ่งเป็นสมุดเรื่องที่สนใจของเด็กซึ่งประกอบด้วยงานเขียนและภาพวาดที่น่าขนลุก พอสซัมอาจได้รับแรงบันดาลใจจาก The Babadook อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างในตัวฉันที่หวังว่าจะได้การแสดงองก์ที่สามที่น่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นจาก Possum ซึ่งเป็นการเล่าเรื่องที่ก้าวหน้ายิ่งขึ้น หลังจากการพลิกผันอย่างรุนแรง Holness ก็แยกเรื่องออกอย่างลึกลับ เราเหลือแต่บรรยากาศอันหนาวเย็นที่แสนจะกดดัน