Priscilla (2023)

ซึ่งตัวหนังเล่าโดยอิงจาก memoir เรื่อง Elvis and Me ของ Priscilla ที่เขียนเล่าถึงความสัมพันธ์ของตัวเธอเองกับราชาร็อคแอนด์โรลอย่าง Elvis Presley โดยหนังเองก็นำมาเขียนบทและหยิบการเล่าเรื่องจากมุมมองของ Priscilla ที่ทำให้คนได้เห็นตั้งแต่จุดเริ่มต้นของความรักแบบที่มี age gap (เธอเด็กกว่าเอลวิสเป็นสิบปี) ยาวไปจนถึงจุดเปลี่ยนแปลงไปในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ หนังได้ขับความอินโนเซนท์ของเด็กสาววัยแรกแย้มให้ออกมาดูใสซื่อจริงๆ จนนาทีที่ถูกเอลวิสเต๊าะๆ ก็ยังดูซื่อมาก Priscilla ในแบบฉบับเวอร์ชันหนังนี้เรียกว่ามีเสน่ห์ในแบบเด็กสาวที่อยากพบเจอโลกกว้าง แต่พอเวลาเปลี่ยนผ่านไป Priscilla ในหนังเองก็ค่อยๆ เข้าสู่ช่วง womanhood คือกลายเป็นคนที่มีความโตมากขึ้น เจอเรื่องสนุกและเรื่องหม่นๆ จนเจนโลกกว่าเดิม ทั้งสไตล์ทรงผมและการแต่งหน้าทุกอย่างก็ทำให้เราเชื่อว่าเธอโตขึ้นจริงๆ

การแสดงของบทเอลวิสก็ดูมีเสน่ห์มากพอ ให้เราเข้าใจได้ว่าทำไม Priscilla ถึงได้หลงไหลและยอมสละหลายสิ่งในชีวิตเพื่อเขา (ความเห็นต่างประเทศเปรียบเทียบกับเอลวิสเวอร์ชันนี้ กับเวอร์ชันออสตินที่รับบทเอลวิสปี 2022 ค่อนข้างเยอะมากๆ 5555 เราว่าออสตินก็ตั้งใจแสดงในบทของเขาเต็มที่มากแหละ แต่ถ้าให้เลือกเสน่ห์ที่ล้นออกมาแล้วตรงจริต ก็อาจจะเอนไปหาทางเวอร์ชัน Priscilla นิดนึงเหมือนกัน)

โดยรวม Priscilla เป็นหนังถ่ายทอดชีวประวัติที่ทำงานภาพออกมาสวย มีกลิ่นอายในตัวมันเอง และเดินเรื่องที่ไม่ได้หวือหวาแต่กลับไม่น่าเบื่อ แล้วก็ทำให้รู้สึกตามไปได้ไม่น้อย รวมๆ แล้วก็ไม่ผิดหวังกับงานกำกับครั้งนี้ของ Sophia Coppola เป็นหนังที่แอบพาไปสัมผัสความรู้สึกนึกคิดและมุมลึกของเพศหญิงมากขึ้น มากกว่าแค่การถูกตัดสินผ่านความสวยจากเปลือกนอกเท่านั้น