The Paradine Case (1947)

Alfred Hitchcock อาจกำกับ The Paradine Case ซึ่งเป็นการดัดแปลงจากนวนิยายของ Robert Smythe Hichens ในปี 1933 ในปี 1947 แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ชัดเจนว่าเป็นผลงานของ David O. Selznick มันเป็นทรัพย์สินอันโลภของเขา เขาเขียนบทภาพยนตร์ (โดยได้รับการสนับสนุนจากอัลมา เรวิลล์, เจมส์ บริดี และเบน เฮชท์ที่ไม่ได้รับเครดิต) และตัวหนังเองก็ได้เปิดเผยอารมณ์ของผู้อำนวยการสร้างมากกว่าการเปิดเผยของผู้กำกับเสียอีก อันที่จริง The Paradine Case เป็นภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายที่สร้างโดยปรมาจารย์ที่เกิดในอังกฤษโดยเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาเจ็ดปีของเขากับเซลสนิค และตามเรื่องราวส่วนใหญ่ หัวใจของฮิตช์ค็อกไม่ได้อยู่ที่นั้น น่าเสียดายที่มันแสดงให้เห็น

The Paradine Case มีเรื่องราวเกิดขึ้นที่ลอนดอน ในเรื่อง "อดีตที่ผ่านมา" นำแสดงโดยเกรกอรี เพ็ค ผู้ห้าวหาญในบทแอนโทนี่ คีน ทนายความชาวอังกฤษผู้มีชื่อเสียงที่สมัครเป็นทหารเพื่อปกป้องมัดดาเลนา แอนนา พาราดีนผู้ลึกลับ (อลิดา วัลลี ในการเปิดตัวฮอลลีวูดของเธอ) แมดดาเลนาถูกกล่าวหาว่าวางยาพิษสามีผู้มั่งคั่งของเธอ ยอมรับคำฟ้องต่อสิ่งที่ลอร์ด โธมัส ฮอร์ฟิลด์ ผู้พิพากษาจอมขี้เหนียวของชาร์ลส์ ลาฟตัน เรียกว่า “เสน่ห์ลึกลับ” มิสติกหรืออย่างอื่น เสน่ห์ของเธอใช้เวทมนตร์กับคีนได้อย่างแน่นอน ด้วยความผิดหวังที่ไม่สบายใจของเกย์ (แอน ท็อดด์ ในการแสดงที่สดใสและไร้ค่า) ภรรยาผู้ใจดีและอดทนของเขา คีนเริ่มหมกมุ่นอยู่กับคดีนี้และหลงใหลแมดดาเลนามากเกินไป เธอเป็น "ผู้หญิงที่ดีเกินกว่าที่จะสังหารได้" เขาพยายามอย่างไร้ผลที่จะตรึงการฆาตกรรมไว้ที่ André Latour คนรับใช้ของครอบครัว (Louis Jourdan ซึ่งเปิดตัวในอเมริกาด้วย) แต่กลยุทธ์นั้นกลับไม่ติดขัด ในที่สุด Maddalena ก็มาปกป้องAndreéผู้ลึกลับ (เขาถูกซ่อนอยู่ในเงามืดอย่างแท้จริงในระหว่างการแนะนำของเขา) และเรื่องราวเบื้องหลังที่ซับซ้อนของทุกคนที่เกี่ยวข้องก็ถูกเปิดเผย