The Last of the Mohicans | โมฮีกัน จอมอหังการ (1992)

พูดถึงในแง่พล๊อตเรื่องก่อน เนื้อเรื่องไม่ซับซ้อนเท่าไรครับ แต่ถ้าดูแบบไม่รู้พื้นหลังของสงครามก็อาจจะงง ๆ บ้างนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับเป็นปัญหาในการทำความเข้าใจหนังครับ (ผมก็ดูแบบไม่รู้จุดประสงค์ของสงคราม แล้วค่อยมาหาอ่านหลังดูจบ) ผมมองว่ามันเป็นหนังโรแมนติก-แอ๊คชั่นที่ใช้สงครามฝรั่งเศส-อินเดียนแดงเป็นพื้นหลังของหนังแค่นั้นครับ

ในเมื่อผมมองว่ามันเป็นหนังโรแมนติก-แอ๊คชั่นก็เลยขอรีวิวทั้งสองแง่มุมนะครับ เริ่มจากความเป็นหนังแอ๊คชั่นแบบโบราณ ๆ ฉากยุทธวิธีการรบแบบยุค 1750 ทำออกมาได้ดีมาก คือผมเคยดูหนังที่มีฉากสงครามยุคนั้นมาก่อนเลยพอจะเข้าใจได้ถึง 'ขีดจำกัด' ของอาวุธต่าง ๆ ในสมัยนั้น รวมถึงยุทธวิธีของทหารในการตั้งแถวยิงปืน จำมาจากตอนดู Barry Lyndon น่ะครับ หะหะ ส่วนพวกฉากแอ๊คชั่นระยะประชิดนี่ก็เจ๋งมาก ทั้งตอนใช้พานท้ายปืน ใช้มีด ใช้ขวาน ใช้ค้อน (ไม่แน่ใจว่าเรียกอะไรแต่มันเหมือนค้อน) ฉากแอ๊คชั่นตะลุมบอนมี 3 ฉากครับ เปิดเรื่องช่วยเหลือนางเอก, ตอนมากัวจู่โจม และตอนจบครับ บอกได้เลยว่าคอหนังแอ๊คชั่นแบบผมไม่ผิดหวังครับ

แง่มุมโรแมนซ์ยังไม่อินเท่าไรแฮะ ถึงจะพอเข้าใจได้ว่าทำไมทั้งสองคนรักกัน อย่างนาธาเนียลประทับใจนางเอกเป็นคนมีเหตุผล (สวยด้วย) ส่วนคอร่าพอเข้าใจได้ว่าอาจจะประทับใจวิถีชีวิตและตัวตนของเขา ทีนี้พอลองอินตามความรักของทั้งสองคนนี้ก็จะพบว่าช่วงท้ายมันค่อนข้างซึ้งมากกกก บทหนังเขียนแง่มุมโรแมนซ์ออกมาได้น่าประทับใจทีเดียว โดยมีโรแมนซ์ระหว่างอลิซกับอันกัสแทรกขึ้นมาตอนท้ายด้วยนิดนึง ซึ่งความรักของคู่หลังนี่ขนาดแทบไม่มีการปูพื้นแต่เจอลีลากำกับของไมเคิล มานน์ทำเอาฉากซึ้งของคู่นี้มันน่าจดจำขึ้นมาเฉยเลย

ส่วนใครอยากดูการแสดงของแดเนียล เดย์-ลูอิสบทธรรมดาก็มาดูเรื่องนี้เลยครับ ฮ่าๆๆ บทแอ๊คชั่นเท่ ๆ ตัวละครพระเอก ๆ ไม่ต้องปล่อยพลังการแสดงอะไรเหมือนตอนเล่นหนังล่ารางวัล หะหะ

ไมเคิล มานน์ยังไม่ทำให้ผมผิดหวัง เป็นอีกหนึ่งหนังที่ดูสนุกมาก ๆ ครับ