ตัวพ่อเรียกพ่อ | The One Ticket (2014)

หนังนำเสนอมุมมองเกรียนๆเห่ยๆของโป้งคุณพ่อสุดห่วยที่รับบทโดยแดนได้ดี มีความ real และเป็นธรรมชาติของผู้ชายกากๆที่ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบและไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ดำรงชีพตามวิถีของนักเขียนที่มักได้เงินน้อยไม่พอหมุน ชนิดที่ว่าถ้ากินแกลบจริงๆได้คงจะกินแทนข้าวไปแล้ว สิ่งที่ทำให้หนังน่าสนใจขึ้นอีกก็คือ การขัดแย้งของบุคลิกตัวละคร อย่างป.ปลา ลูกสาวของโป้ง (น้องยูเค) ที่แม้อายุเพียงแค่ 7 ขวบ แต่กลับต้องรับผิดชอบเกินวัย ดูแลตัวเองทุกอย่าง แล้วไหนจะต้องดูแลพ่อในบางทีอีก

เส้นเรื่องดราม่าระหว่างพ่อลูกทำได้ดีกว่ามุกตลก ชนิดที่ว่าแอบมีน้ำตาซึมๆอยู่บ้าง ส่วนมุกตลกนั้นไม่ใช่แนวที่ฟังแล้วต้องฮากร๊ากหัวเราะลั่น แต่เป็นแนวหัวเราะหึหึในความเกรียนของตัวละครตามสไตล์แดนที่ขำบ้างไม่ขำบ้าง และเป็นมุกในความน่ารักของน้องยูเค...ชอบทุกๆซีนที่มีน้องยูเคอยู่ น้องน่ารักสดใสอย่าบอกใคร ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ไม่ต้องมีตัวประกอบตัวอื่นๆในเรื่องก็ยังได้เลย

ยังดีที่ The One Ticket ตัวพ่อเรียกพ่อ เมื่อดูจบยังมีคุณค่าและได้อะไรติดออกมาบ้าง ไม่เหมือนหนังตลกบางเรื่องที่ดูจบแล้วก็จบกันไปในส่วนประเด็นของสาระตัวเรื่อง สิ่งที่ไม่ชอบในเรื่องนี้มีอยู่ 2 จุด คือการออกแบบตัวละครตัวที่ชอบกินไข่ซึ่งแสดงโดยใหม่วงไอน้ำ และหนวดเคราของพี่กอล์ฟฟักกลิ้งฮีโร่ กับการแสดงที่ใหญ่ไปหน่อย