Ten Tigers of Kwangtung {廣東十虎與後五虎} (1980)

ไช่หมินอี้ (กุ๊ฟง, Ku Feng) ผู้นำพรรคฟ้าดินถูกไต้เท้าเหลียง (หวังหลงเหว่ย, Wang Lung-Wei) ขุนนางแมนจูไล่ล่า แต่ยังดีครับที่หลี่เจี้ยนเชา (ตี้หลุง, Ti Lung) และผู้กล้าอีก 5 คนได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ซึ่งผู้กล้าอีก 5 ก็ได้แก่ ถันหมิง (ฟู่เซิง, Fu Sheng), หวงฉีอิง (เหวยไป่, Wei Pai), หวงเฉิงเข่อ (Dick Wei), หวังอี้หลิง (ซุนเจี้ยน, Sun Chien) และ ซูเฮยหู่ (ลุฟง, Lu Feng)

แต่ทีนี้พวกแมนจูก็มีแผนร้าย โดยกุเรื่องหลอกอีก 4 ผู้กล้าให้เข้าใจไปว่าหลี่เจี้ยนเชากับพรรคพวกปกป้องโจรร้าย ซึ่ง 4 ผู้กล้าก็ประกอบด้วย ขากรรไกรทอง ซูชาน หรือ ยาจกซู (กั๊วจุย, Phillip Chung-Fung Kwok), เถี่ยเฉียวซัน (Yeung Hung), พลองแปดทิศ โจวอี๋เชิง (เจียงเซิน, Chiang Sheng) และนิ้วเหล็กเฉิง (หลอเมิ่ง, Lo Meng) ส่งผลให้ 6 ผู้กล้าต้องมาปะทะกับ 4 ผู้กล้าครับ ก่อนที่เรื่องราวจะคลี่คลายจนพวกเขาทั้ง 10 หันมาร่วมมือกันพิทักษ์ไช่หมินอี้

สาระที่หนังให้ประการสำคัญเลยก็คือ ทำอะไรก็อย่าหูเบาจนเกินไปครับ ว่าตามจริงที่มันเกิดเรื่องจนผู้กล้าต้องมาตีกันเนี่ยก็เพราะความหูเบาเชื่อคนง่ายไม่สอบสวนสืบสาวเพิ่มเติมให้รู้แจ้ง และจะว่าฝ่ายหูเบาอย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายที่รู้ความจริงบางทีก็อมพะนำเกินไป แทนที่จะอธิบายให้กระจ่างก็ดันเลือกที่จะเงียบ สุดท้ายเลยต้องตีกัน กว่าจะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็เหนื่อยกันไปไม่ใช่น้อย