12.12: The Day {서울의 봄} (2023)

หลังจากประธานาธิบดีถูกลอบสังหารพลตรีจอนดูกวัง (ฮวังจองมิน) ผู้บัญชาการการรักษาความปลอดภัยและป้องกันประเทศได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานการสอบสวนร่วมในคดีลอบสังหารประธานาธิบดี  แต่เสนาธิการทหารจองซังโฮ (อีซองมิน) ก็ระแวงในคามเป็นทหารการเมืองของจอนดูกวังจึงแต่งตั้งให้พลตรีอีแทชิน (จองอูซอง) มาเป็นผู้บันชาการกองพลรักษาเมืองหลวง  แล้วเมื่อกลุ่มฮานาเฮวของจอนดูกวังที่รวบรวมเอานายทหารเข้าเป็นสมาคมลับเริ่มมีอำนาจขึ้นเรื่อยๆเสนาธิการจองซังโฮจึงจะย้ายจอนดูกวังออกไปอยู่ในพื้นที่ห่างไกล  ทว่าจอนดูกวังรู้เรื่องก่อนเขาจึงหาเรื่องจับกุมเสนาธิการทหารที่เป็นผู้อำนวยการกฎอัยการศึกและนั่นเท่ากับเป็นการรัฐประหาร  แล้วกำหนดการปฏิบัติการนั้นที่เรียกกันว่า "การก่อจลาจลทางทหาร 12.12" ในวันที่ 12 เดือนธนวาคมปี 1979 แต่แม้เหตุการณ์จะพลิกผันแต่จอนดูกวังยังคุมสถานการณ์ไว้ได้ถ้าไม่ใช่มีเพียงทหารสามนายที่ยืนหยัดต่อต้านการรัฐประหารโดยที่หัวหอกคืออีแทชิน

เอาเรื่องจริงมาเล่าได้อย่างยอดเยี่ยมขึงขังด้วยการชิงเหลี่ยมกันไปมาเหมือนเล่นหมากรุกหรือประชันกลศึกกัน ออกตัวชัดๆเลยว่านี่คือการอ้างอิงจากเหตุการณ์จริงนั่นคือนี่ก็คือเรื่องจริงที่ถูกแต่งเติมบางอย่างให้มีความเป็นภาพยนตร์  หนังจึงต้องออกมาดูสนุกบนเหตุการณ์ที่ชวนอึดอัดและแน่นอนต้องดูง่ายเพราะเห็นเจตนาชัดที่คล้ายจะมาย้ำเตือนบางอย่างกับคนในชาติเขา  บทหนังทำได้ยอดเยี่ยมในการวางเรื่องที่ซับซ้อนหักเหลี่ยมชิงเหลี่ยมเฉือนคมกันไปมาผลัดกันได้เปรียบผลัดกันเพลี่ยงพล้ำไม่ต่างจากการเล่นหมากรุก  บทหนังเล่าเรียงเวลาผ่านความซับซ้อนและพลิกผันด้วยชั้นเชิงง่ายๆคือการเล่นกับเงื่อนเวลาและสถานการณ์ที่ไม่เป็นใจ  แถมด้วยบทสนทนาตรงๆไม่พยายามคมคายหรือมีอะไรเชิงลึกเพราะนี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงคนในชาติเขารู้ดีว่าเรื่องนี้มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดยังไงในเวลาไม่กี่ชั่วโมงในค่ำคืนนั้น  ส่วนผู้เขียนเองอาจโชคดีที่ไม่รู้เรื่องเหตุการณ์นั้นมากนักเลยกลายเป็นหนังที่ยากจะคาดเดาจนกระทั่งนาทีสุดท้าย