No Way Out | ผ่าทางตัน (1987)

No Way Out (1987) หนังเรื่องดังของยุค 80 หลายคนอาจจะนึกถึงฉากร้อนแรงบนเบาะหลังรถลีมูซีนเป็นอันดับแรก แต่ในขณะเดียวกันเกือบทุกคนก็ยอมรับในความสนุกตื่นเต้นตลอดทั้งเรื่องของหนังเรื่องนี้ ฉากที่ถูกล่าวขวัญถึงดังกล่าวอยู่แค่เพียง 15 นาทีแรกและเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว จากช่วงแรกของเรื่องดูราวกับว่าเป็นแค่หนังพิศวาสฆาตกรรมแต่เมื่อเรื่องกลับดำเนินไปเรื่อย ๆ ก็นำไปสู่ทฤษฎีสมคบคิดและความระทึกขวัญแบบหนังการเมืองได้อย่างยอดเยี่ยม เรียกได้ว่า 20 นาทีสุดท้ายของหนังต้องลุ้นกันสุดตัวก่อนที่ฉากสุดท้ายจะกลายเป็นการหักมุมที่หลายคนอาจจะคาดไม่ถึงกันเลยทีเดียว

ความแข็งแรงของ No Way Out (1987) นอกจากบทภาพยนตร์ที่นำเราไปสู่ความตื่นเต้นที่มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว พลังของนักแสดงก็มีส่วนสำคัญ โดยเฉพาะ เควิน คอสเนอร์ ที่อยู่ช่วงเวลาความรุ่งโรจน์ของเขา มีหนังดี ๆ เหมาะกับคาแรกเตอร์ของเขามาตลอดอย่างเช่นเรื่องนี้ หนังยังได้บทเสริมจากนักแสดงมือเก๋า ยีน แฮคแมน ที่แสดงได้ในทุกบทบาท และ วิลล์ แพ็ตตัน ที่อาจจะกล่าวได้ว่าบทบาทใน No Way Out (1987) คือบทบาทที่ดีที่สุดของเขา ส่วนนักแสดงนำหญิง ฌอน ยัง แค่ความสวยเซ็กซี่ก็กินขาดซึ่งในเรื่องนี้เธอใช้ประโยชน์จากคุณสมบัติของเธอในเรื่องนี้ได้เกิดประโยชน์อย่างที่สุด

อย่างที่ได้กล่าวไปแล้วว่า No Way Out (1987) โดดเด่นมากในการเล่าเรื่อง พลิกจากเรื่องฆาตกรรมไปสู่การจารกรรมและสมคบคิดทางการเมืองที่สำคัญคือหนังหลอกคนดูจนเกือบสนิทกับการพลิกผันดังกล่าวชนิดที่เรียกว่านี่คือหนังที่ห้ามเล่าฉากเด็ดตอนจบเรื่อง แม้ว่าฉากสุดท้ายของเรื่องจะดูเหมือน “ส่วนเกิน” ของเหตุการณ์เกือบตลอดทั้งเรื่องที่ต้องลุ้นกันอย่างเต็มที่นั้น แต่ต้องยอมรับว่าฉากจบฉากสั้น ๆ คือคำตอบทั้งหมดของหนังเรื่องนี้นั่นเอง