Crimson Snout {Quỷ Cẩu} (2023)

ภาพยนตร์สยองขวัญกึ่งมังสวิรัติที่น่างงงวยเกี่ยวกับสุนัขปีศาจที่บ้าคลั่งในพื้นที่ชนบทของประเทศ กบที่ถลกหนังและเนื้อสุนัขในปริมาณที่พอเหมาะสามารถนำพาผู้ชมไปสู่วาระที่กินเนื้อเป็นอาหารได้ในระดับหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากผู้ชมถือว่าเนื้อนั้นเป็นเนื้อสัตว์จริง ไม่ใช่สิ่งทดแทนที่สร้างขึ้นด้วยคอมพิวเตอร์ ซึ่งดูเหมือนจะเกินงบประมาณของ ภาพยนตร์ประเภทเล็ก การมองอย่างใกล้ชิดท้าทายสมมติฐานจากลำคอ: ในธีม Crimson Snout ในทางศีลธรรม (แม้ว่าจะเล็กน้อยก็ตาม) สอดคล้องกับอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ โดยเฉพาะอุตสาหกรรมเนื้อสุนัขในเวียดนาม ในรูปแบบที่ขัดแย้งกับการผลิต (สมมติว่าสัตว์ที่ตายนั้นมีจริง ตายแล้วจริงๆ สัตว์).

ในฐานะภาพยนตร์สยองขวัญ ผลงานการกำกับเรื่องแรกของผู้กำกับ Luu Thanh Luan ถือเป็นหนังสยองขวัญที่สะดุดรอบหมู่บ้านคนเลวที่ทำเรื่องไม่ดีกับคนเลวคนอื่นๆ คนที่ไม่เลวเลยสองคน — นัม (Ngô Quang Tuấn) และคู่หมั้นของเขา Xuân (มี) ที่ตั้งครรภ์ — พบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางกองสุนัขที่ไม่เป็นมิตร ไม่ใช่ว่าพวกเขาเป็นคนดี (หรือคนที่มักจะทำดี) พวกเขามีความเป็นกลางทางศีลธรรม ถูกตัดออกจากการตัดสินใจที่มีน้ำหนักทางศีลธรรม พวกเขาเลือกที่จะไม่กินเนื้อสุนัขในขณะที่คนในเมืองย้ายไปเมืองเล็กๆ ที่นัมเติบโตมา การตัดสินใจเรื่องอาหารของพวกเขาสร้างปัญหาให้กับครอบครัวเนื่องจากพวกเขาเลี้ยงสุนัขและเป็นเจ้าของโรงฆ่าสัตว์ที่ขายเนื้อของพวกเขา

นาย Manh พ่อของ Nam เสียชีวิตเนื่องจากผู้คนมักจะตายในรูปแบบสยองขวัญ ภายใต้สถานการณ์ลึกลับและนองเลือด การเสียชีวิตครั้งนี้เกี่ยวข้องกับสุนัขสีขาวปอบจมูกสีแดง โดยปราศจากความรู้สึกประชดประชันของมนุษย์ สุนัขที่มีจมูกสีแดงเข้มจะคอยปกป้องสุนัขที่ถูกเลี้ยงดูมาเพื่อเป็นเนื้อโดยโรงฆ่าสัตว์ของครอบครัวคุณมานห์ ผู้คนทั่วเมืองเริ่มเห็นสิ่งแปลก ๆ บ้างก็พบว่าตัวเองถูกสิ่งแปลก ๆ กัด ความคลั่งไคล้ที่แฝงอยู่และความลับของครอบครัวผลักไสให้หลุดพ้นจากเงามืดและเรียกร้องให้มีการแก้ไข