Alien: Romulus | เอเลี่ยน: โรมูลัส (2024)

หนังดำเนินเรื่องต่อจากภาคแรกเป๊ะ ทฤษฏีต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับตัวเอเลี่ยนจะอิงแนวคิดและหนังภาคที่ ริดลีย์ สก็อตต์ กำกับทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่การแสดงชื่อไตเติ้ลหนังตอนเริ่มเรื่องที่คลาสสิกสุด ๆ งานออกแบบฉาก ยานอวกาศทั้งภายนอกภายใน เครื่องมือ เครื่องคอมพิวเตอร์ ไม่ว่าจะเป็นปุ่มกด หน้าจอ ฟ้อนต์ตัวหนังสือ รวมทั้งสเปเชียลเอฟเฟค เสียง และเพลงประกอบล้วนอิงจากภาคแรกทั้งนั้น ชอบมาก ๆ แต่ก็มีอิงภาคสองด้วยนะ เช่น อาวุธ คำพูด ชื่ออะไรบางอย่าง เป็นต้น คนที่ไม่เคยดูก็อาจดูผ่าน ๆ ไปไม่ได้เอะใจอะไร

ถึงจะอิงของเก่า แต่หนังก็ยังให้สิ่งที่เราไม่เคยเห็น เช่น วงจรเอเลี่ยนเรารู้ว่าไข่เกิดจากไหน รู้ว่าตัวเกาะหน้าเฟซฮักเกอร์ (Facehugger) ออกมาจากไข่แล้วเปลี่ยนเป็นตัวระเบิดอกเชสเบิร์สเตอร์ (Chestburster) ได้ยังไง รู้ว่าจากนั้นมันลอกคราบ แต่ไม่ว่ารู้มันเปลี่ยนขนาดและรูปร่างไปเป็นตัวเต็มวัย (Big Chap) ด้วยวิธีไหน หนังเรื่องนี้จะบอกเรา บอกแม้กระทั่งตัวเกาะหน้ามันหาเราเจอได้อย่างไรทั้ง ๆ ที่ไม่มีตา

นักแสดงวัยรุ่นทำได้ดีทุกคน ตัวละครมีนิสัยและปมที่ชัดเจน นางเอกดูดีมีออร่าขึ้นจอ น่ารักมาก เพื่อน ๆ ก็ไม่ทำอะไรโง่ ๆ น้องชายนางเอกแสดงดีมาก ดูเด่นไม่แพ้กัน จะได้เห็นงานแสดงของเขาเพิ่มขึ้นแน่นอน

งานด้านสเปเชียลเอฟเฟคถูกใจผมสุด ๆ ดูชื่อล็อกอินได้ ผมชอบงานด้านกลไก และเรื่องนี้ผู้กำกับเน้นว่าฉากไหนใช้เอฟเฟคของจริง (Practical Effect) ได้ ก็จะใช้ เช่น หุ่นกลไกแอนิเมโทรนิก (Animatronic) คนใส่ชุดเอเลี่ยน หุ่นเคลื่อนที่และเคลื่อนไหวแบบบังคับวิทยุ เพื่อให้นักแสดงเห็นโต้ตอบได้ในฉากทันที แต่บางฉากยังไงก็ต้องพึ่ง CG