The Boy and the Heron | เด็กชายกับนกกระสา (2023)

วหนังได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือนวนิยายเล่มโปรดในวัยเด็กของเขาในชื่อ คิมิตาจิวะ โดอิกิรุคะ (君たちはどう生きるか) ผลงานของ โยชิโนะ เก็นซาบุโร (Yoshino Genzaburo) ที่ตีพิมพ์ในปี 1937 แต่ว่าเนื้อเรื่องจะไม่ได้เป็นการดัดแปลงโดยตรงมาจากหนังสือนะครับ แต่เป็นการอ้างอิงแรงบันดาลใจและชื่อเรื่องเฉย ๆ ผสมผสานกับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวในวัยเด็กของมิยาซากิ ทั้งพ่อที่เป็นเจ้าของกิจการโรงงาน และการสูญเสียคุณแม่ของตัวเอง โดยได้ ทาเคชิ ฮอนดะ (Takeshi Honda) คีย์แอนิเมเตอร์จาก ‘Tales from Earthsea’ (2006) และ ‘From up on Poppy Hill’ (2011) มารับหน้าที่กำกับแอนิเมชัน และโจ ฮิซาอิชิ (Joe Hisaishi) คอมโพสเซอร์ขาประจำของจิบลิ อาทิ ‘My Neighbor Totoro’ (1988), ‘Porco Rosso’ (1992), ‘Spirited Away’ (2001) และ ‘Ponyo’ (2008) มาประพันธ์เพลงสกอร์ให้เช่นเคย

สำหรับแฟน ๆ ที่รักในความเป็นจิบลิ หนังเรื่องนี้ก็ยังคงมีเอกลักษณ์ในความเป็นจิบลิอย่างครบถ้วนครับ ทั้งเรื่องราวการผจญภัยแฟนตาซี งานภาพ 2 มิติที่ยังคงสวยงามและไหลลื่น จะแปลกตาก็ตรงที่เรื่องนี้มีวิชวลล้ำ ๆ ที่มีความไซไฟอลังการมาก ๆ ที่ผู้เขียนอยากเชียร์ให้ไปดูกับจอใหญ่ในโรง รวมทั้งการแฝงเรื่องราวความโหดร้ายของสงคราม การผจญภัยในโลกต่างมิติ ที่ชวนให้นึกถึง ‘Spirited Away’ นิด ๆ มุกตลกสไตล์มิยาซากิที่เคลือบอยู่บาง ๆ รวมทั้งคาแรกเตอร์น่ารักขโมยซีน ทั้งเจ้า วาราวารา (Warawara) ที่อาจถูกตีความให้เป็นตัวแทนของวิญญาณในโลกแห่งความตาย ที่มาขโมยซีนแบบสั้น ๆ และกองทัพนกแก้ว ที่ดูน่ากลัวแต่ก็แอบฮา

แม้หน้าหนังจะเป็นหนังจิบลิ แต่งานนี้บอกได้เลยว่านี่ไม่ใช่หนังการ์ตูนบันเทิงแกล้มป๊อปคอร์นแน่ ๆ เพราะมันเป็นหนังของมิยาซากิที่จะว่าไปก็มีความเป็นส่วนตัวมาก ๆ ในระดับหนึ่งเลย มันไม่ใช่งานน่ารักย่อยง่ายแบบ ‘Ponyo’ (2008) มันไม่ได้แฟนตาซีสดใสเหมือน ‘Spirited Away’ (2001) มันไม่ได้หล่อเท่แบบ ‘Posco Rosso’ (1992) และวิชวลที่หนังใช้สื่อสาร แม้จะยังพอมีเส้นเรื่องบาง ๆ เอาไว้ให้ติดตาม แต่ตัวหนังค่อนข้างไปในแนวทางกับผลงานของมิยาซากิยุคหลัง ๆ ที่ไม่ได้ขายความร่าเริงสดใสหรือดราม่า แต่กลับเล่าทุกอย่างผ่านวิชวลที่แฟนตาซีและมีความไซไฟมาก ๆ