The Pod Generation | คนพันธุ์พ็อด (2023)

อนาคตที่นำเสนอใน The Pod Generation ของ Sophie Barthes นั้นเป็นฝันร้ายที่คุ้นเคย แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่น่ากังวลมากขึ้นเนื่องจากบรรยากาศที่จำเพาะเจาะจงกับจุดที่ชีวิตจริงกำลังมุ่งหน้าไป

เทคโนโลยีครอบงำทุกแง่มุมของโลก รวมถึงการกวาดล้างพืชและธรรมชาติเพื่อทดแทนโฮโลแกรม AI ครอบงำสังคมมากขึ้นกว่าเดิม โดยปัจจุบันทำงานเป็นนักบำบัด (ลูกตาขนาดยักษ์ที่ติดอยู่กับผนังเพื่อสื่อสารด้วยเสียงที่มั่นใจแต่ค่อนข้างเป็นลางร้าย) หรือกับอุปกรณ์ที่คล้ายกับ Alexa ที่ได้รับการปรับปรุง ซึ่งให้คำแนะนำและทุกอย่างตั้งแต่สิ่งที่เจ้าของควรสวมใส่ไปจนถึง เพื่อเตือนใจว่าความกดดันทางจิตใจจะถูกบีบคั้นลงในแต่ละวัน ผู้คนที่ขาย NFT ให้กับธนาคาร และแทบทุกสิ่งที่คุณนึกถึงก็กำลังปรากฏขึ้นในชีวิตอย่างที่เรารู้ๆ กัน พร้อมที่จะก้าวขึ้นและเลวร้ายลง ทุกสิ่งที่ปรากฎที่นี่ในอนาคตยุคใหม่นี้ยังมีรูปลักษณ์ที่ดึงดูดสายตาอย่างชัดเจน แต่น่าเศร้าที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้มีอะไรให้ทำมากนัก

โซฟี บาร์เธสใช้โลกนี้เป็นหน้าต่างสู่ชีวิตของคู่รักที่แต่งงานแล้ว เรเชล (เอมิเลีย คลาร์ก) และอัลวี โนวี ชิเวเทล เอจิโอฟอร์ คู่รักที่ไม่สามารถแตกต่างไปจากบทภาพยนตร์ที่ดูเหมือนจะไม่กังวลกับการอธิบายรายละเอียดว่าทำไมหรืออย่างไร พวกเขามารวมตัวกันตั้งแต่แรก รู้สึกเหมือนกำลังมีความรักเพราะคงไม่มีหนังเป็นอย่างอื่น โดยไม่รู้ว่าหากมีการพยายามแสดงหรือแสดงสิ่งที่ดึงดูดใจพวกเขาให้เข้าหากันตั้งแต่แรก ข้อโต้แย้งของพวกเขาในเรื่องความเป็นธรรมชาติและสิ่งประดิษฐ์จะมีน้ำหนักมากขึ้น

ในส่วนของเทคโนโลยีนั้น ภาพยนตร์มุ่งเน้นไปที่วิธีการประดิษฐ์และสร้างชีวิตให้กับโลกโดยการวางส่วนผสมทางชีวภาพที่จำเป็นลงในเมมเบรน จากนั้นเก็บไว้ในพ็อดมันเงา (พิจารณาการมีอยู่ของ Emilia Clarke จาก Game of Thrones ที่นี่ ซึ่งเป็นแม่แห่งมังกรเองก็ยากที่จะไม่คิดว่าพวกมันเป็นไข่มังกรแห่งอนาคต) พูดให้ชัดเจน วันหนึ่งราเชลและอัลวี่อยากมีลูก แต่กระบวนการนั้นจะเร็วขึ้นเมื่อมีจุดหนึ่งปรากฏขึ้นในรายการรอจาก บริษัทร่มรื่นที่ดำเนินขั้นตอนเหล่านี้และดูแลพ็อดซึ่งอยู่ภายในท่าเรือเหมือนกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาตรฐานและควบคุมผ่านแอปโทรศัพท์