Kramer vs. Kramer | พ่อแม่ลูก (1979)

หนังชนะรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมปี 1980 พ่วงด้วย ดัสติน ฮอฟฟ์แมน ชนะรางวัลนักแสดงนำชาย และเมอรีล สตรีป ชนะสมทบหญิงยอดเยี่ยม ส่วนโรเบิร์ต เบนตัน ชนะรางวัลผู้กำกับและเขียนบทยอดเยี่ยม จากถ้าชอบ Marriage Story ต้องไม่พลาดเรื่องนี้โดยเด็ดขาด ------------------------------- หนังเล่าถึง 'เท็ด' (Dustin Hoffman) สามีผู้ทุ่มเททำงานอย่างหนักจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว เขาเชื่อว่าหน้าที่หารายได้เป็นของเขาส่วนการเลี้ยงลูกเป็นหน้าที่ของภรรยาก็คือ 'โจแอนนา' (Meryl Streep) เปิดหนังมาเขาก็ได้รับมอบหมายงานใหญ่ที่ต้องใช้ความรับผิดชอบมากขึ้นแต่เมื่อกลับมาบ้านกลายเป็นว่าโจแอนนาขอแยกทางทิ้งให้ลูกชายคนเดียวอาศัยอยู่กับเขา ในช่วงเวลาที่งานของเขามีภาระความรับผิดชอบมากขึ้น เขายังต้องมาทำหน้าที่คนเป็นพ่ออีกด้วย และเมื่อเขาทำหน้าที่พ่อได้ 18 เดือน อดีตภรรยาของเขาได้ยื่นฟ้องศาลเพื่อขอสิทธิในการเลี้ยงดูบุตร . ความประทับใจแรกขอยกให้ดัสติน ฮอฟฟ์แมน ก่อนดูจำได้แค่ว่าหนังได้ออสการ์ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม แต่พอเห็นการแสดงฉากระเบิดอารมณ์ตามด้วยการสงบสติอารมณ์ของฮอฟฟ์แมน ผมมั่นใจทันทีว่าเขาต้องได้ออสการ์นักแสดงนำชายแน่ ๆ เรื่องนี้จัดเป็นอีกหนึ่งการแสดงที่ยอดเยี่ยมของฮอฟฟ์แมนจริง ๆ สายตาเขาเวลามองลูก มองภรรยา บุคลิก วิธีพูด อารมณ์ การแสดงทุกอย่าง ๆ ของฮอฟฟ์แมนในหนังเรื่องนี้เป็นที่น่าจดจำมาก ๆ นักแสดงคุณภาพของจริง ส่วนเมอรีลออกน้อยแต่ออกมาแต่ละครั้งนี่การแสดงสุดยอดจริง ๆ แววตาเศร้าน้ำตาสั่งได้คู่ควรออสการ์นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม . ความประทับใจต่อมาคือบทหนัง ต้องบอกก่อนว่าหนังเรื่องนี้ต้องดูจนจบถึงจะพูดได้ว่ายอดเยี่ยม ถ้าแบ่งแต่ละส่วนของหนังผมยังรู้สึกว่ามันถูกนำเสนอสั้นไปหน่อย อย่างเช่นครึ่งแรกหนังโฟกัสไปที่หน้าที่พ่อของเท็ดซึ่งตามความจริงก็คือเขาได้รับมอบงานใหญ่แต่เพราะภรรยาแยกทางพอดีทำให้เขาต้องเลี้ยงลูกไปด้วยซึ่งมันก็ย่อมกระทบกับงานที่ทำ ส่วนครึ่งหลังถ้ามองแค่ฉากในศาลฉากเดียวก็รู้สึกว่ามันสั้นและยังไม่ดุเดือด แต่พอรวมทุกฉากของหนังมาถึงบทสรุปตอนจบก็ต้องยกนิ้วให้เลยว่าทุกอย่างถูกนำเสนอพอเหมาะ ขอชมการเขียนบทเลยครับว่ารวบรัดฉับไวแต่คงไว้ซึ่งประเด็นที่ต้องการสื่อ . Kramer vs. Kramer มันคือหนังสะท้อนภาพครอบครัวยุคนั้นได้เป็นอย่างดี ทัศนคติของผู้ชายมองตัวเองเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว ให้ฝ่ายหญิงทำหน้าที่เป็นแม่(บ้าน) พออยู่กินกันไปสักระยะก็อาจจะมีปัญหาสะสมในบางครอบครัว ยิ่งการที่ต้องทุ่มเทกับงานมาก ๆ จนไม่มีเวลาให้ภรรยาและลูกก็อาจทำให้ถูกมองว่าเป็นต้นเหตุของปัญหา สุดท้ายปัญหาของผู้ใหญ่ก็เป็นเด็กที่ต้องรับเคราะห์