Strays | ชีวิตหมาต้องไม่หมา (2023)

ก็ต้องยอมรับว่า Strays ชีวิตหมาต้องไม่หมา ก็ลงล็อกไปด้วยจังหวะตามพล็อตแบบหนังตลกติดเรตทั่วไปที่เราเคยดูหนังกัน เช่น Ted หรือ Superbad เพียงว่าเสน่ห์เหล่านั้นเป็นสิ่งที่เราเคยดูและเห็นกันไปแล้ว เมื่อมาอยู่ในหนังเรื่องนี้มักจึงกลายเป็นความสนุกที่อยู่ในระดับความรู้สึกที่ค่อนข้างธรรมดาไปสักหน่อย หัวเราะและขำพอได้ แต่ไม่ถึงกับสนุกที่สุด

แน่นอนว่าหนึ่งในเอกลักษณ์และจุดขายหลักของหนังเรื่องนี้ ก็คือเสน่ห์ของทีมให้เสียงพากย์ ก็ต้องยอมรับว่าพวกเขาเป็นทีมมืออาชีพที่ช่วยสร้างสรรค์และรับมุกได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น "วิล ฟาร์เรล" หรือ "เจมี ฟ็อกซ์" น้ำเสียงของพวกเขาเหมาะเจาะที่จะสร้างความบันเทิง เพียงแค่ว่าก็เท่านั้น...เพราะในท้ายที่สุด หนังก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกสนุกสุด ๆ แบบต้องร้องว้าวออกมา แค่เป็นหนังตลกที่พอดูได้ ผ่านแล้วก็ผ่านไปเรื่องหนึ่งเท่านั้น

ดังนั้นก็ไม่ใช่ว่า Strays ชีวิตหมาต้องไม่หมา จะเป็นหนังที่แย่ มันจัดได้ว่าเป็นหนังที่รู้จักตัวเองว่าต้องการสื่อสารอะไรไปถึงคนดู เพียงแต่ว่าผลลัพธ์ที่ออกมานั้น เหมือนจับใส่อะไรเดิม ๆ มาปรุงแต่งเป็นหนังเรื่องใหม่อยู่บนพื้นฐานของความสัปดน อาจจะต้องด้วยเรื่องคำหยาบและประเด็นส่อเสียดทางเพศ แต่ก็ไม่ใช่มุกที่ยิงแล้วตรงใจมนุษย์ทุกคนสักเท่าไหร่