Yellow Door: '90s | ชมรมหนังยุค 90 (2023)

ช่วงต้นทศวรรษ 1990 หลังจากการล้มล้างการปกครองแบบเผด็จการ ประเทศเกาหลีใต้เริ่มเปิดกว้างต่อโลกมากขึ้น ภาพยนตร์หลากหลายแหล่งเริ่มหลั่งไหลเข้าถึงผู้คนเป็นครั้งแรก ไม่นานชมรมภาพยนตร์ก็เริ่มก่อตัวขึ้นตามมหาวิทยาลัยต่างๆ มากมายทั่วประเทศ หนึ่งในนั้นคือสถาบันภาพยนตร์ Yellow Door ซึ่งมี บงจุนโฮ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้ง

Yellow Door: ‘90s Lo-fi Film Club คือสารคดีว่าด้วยเหล่าบรรดาอดีตสมาชิกที่เคยใช้ชีวิตและทำกิจกรรมร่วมกันในสถาบันนี้ตั้งแต่ดูภาพยนตร์ เขียนวิจารณ์ ตีพิมพ์บทความ ไปจนถึงนำม้วนภาพยนตร์มาเก็บรักษาเพื่อปล่อยให้คนเช่า หรือถ้าจะเรียกแบบเข้าใจง่าย พวกเขาทุกคนเป็น ‘เนิร์ด’ ภาพยนตร์ที่คลุกตัวอยู่รวมกันเพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองรักก็คงจะไม่ผิดนัก 

สารคดีแบ่งส่วนการเล่าเรื่องออกเป็น 3 ประเด็นใหญ่ๆ ประเด็นแรกคือ การพูดถึงรากเหง้าความเป็นมาของบงจุนโฮในวัยหนุ่มที่หลงรักและคลั่งไคล้ในศาสตร์ของภาพยนตร์จนมาก่อตั้งสถาบัน Yellow Door ร่วมกับคนอื่นๆ เพื่อที่จะได้ศึกษาภาพยนตร์ พร้อมกับเรื่องที่น้อยคนจะรู้ว่าแรกเริ่มเดิมทีภาพยนตร์เรื่องแรกของเขาไม่ใช่ภาพยนตร์สั้น แต่เป็นแอนิเมชันสั้นว่าด้วยเรื่องของลิงที่ตามหาสรวงสวรรค์ ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยใช้วิธีการถ่ายทำแบบ Stop Motion ร่วมกับเพื่อนสมาชิกอีกคนหนึ่งในห้องใต้ดินของบ้านแบบข้ามวันข้ามคืน

ประเด็นที่สองคือ การพูดถึงผลกระทบหลังจากการโค่นล้มระบอบเผด็จการที่ในเวลานั้นคนส่วนใหญ่ในประเทศโดยเฉพาะคนหนุ่มสาวรู้สึกว่างเปล่ากับสิ่งที่พวกเขาเป็น จนการมาถึงของภาพยนตร์ที่เชื่อมโยงกลุ่มคนเหล่านั้นเข้าด้วยกันและเกิดเป็นก้าวแรกของอุตสาหกรรมภาพยนตร์เกาหลี

ประเด็นที่สามคือ จุดร่วงโรยของ Yellow Door จากการที่สมาชิกส่วนใหญ่อยากแยกย้ายไปตามทางของตัวเอง แต่ความงดงามคือ ณ ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต พวกเขาถูกยึดโยงเข้าหากันอย่างเหนียวแน่นด้วย ‘ภาพยนตร์’ ที่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกขอบคุณและจดจำมันในฐานะความทรงจำที่ดี