Lift | ปล้นเหนือเมฆ (2024)

หนังเหมือนมีตัวละครที่ไม่จำเป็นกับเรื่องเยอะเกินไปหน่อยโดยเฉพาะกรณีของ วินเซนต์ โดโนฟรีโอ ที่ต้นเรื่องปูมาเหมือนว่านี่แหละ “ตัวปี๊ด” แน่ ๆ ปรากฎพอไปถึงท้ายเรื่องอ้าวตัวละครของเขาเหมือนเป็นแค่โอเปอเรเตอร์และไม่มีบทบาทกับภารกิจเท่าไหร่ หรือที่น่าสังเวชสุดคือ แซม เวอร์ธิงตัน ที่เคยรุ่งสุด ๆ หลัง ‘Avatar’ ออกฉายก็กลายเป็นตัวละครที่หาความจำเป็นแทบไม่เจอ แถมเสน่ห์แบบตอนหนุ่ม ๆ นี่แทบไม่เหลือแล้วจนเราน่าจะได้เห็นผลงานของเขาผ่านซีจีชาวนาวีสีฟ้าต่อไปสำหรับหนังฟอร์มดี ๆ หน่อย

ส่วนเรื่องฉากแอ็กชัน ไม่ปฏิเสธว่ามันทำให้หนังบันเทิงนะครับ แต่พอเราไม่ได้รู้จักตัวละครดีพอ เราก็ไม่รู้ว่าจะลุ้นอะไรดี (แถมซีจียังอยู่ในระดับเอาเท้าก่ายหน้าผากอีก) เลยกลายเป็นว่าเราดูภารกิจของทีมไซรัสแบบไม่มีอารมณ์ร่วมเลย ผิดกับตอน ‘The Italian Job’ ผลงานโบว์แดงของเกรย์ที่เรายังได้ลุ้นหรือหมั่นไส้ตัวละครวายร้ายที่ เอ็ดเวิร์ด นอร์ตัน (Edward Norton) แสดง จะมีที่ถือว่าหนังทำให้เด็ก 90’s กรี๊ดได้จริง ๆ ก็คงเป็นการปรากฎตัวของ ฌอง เรโน หรือ ลีออง (Leon The Professional) หนังในดวงใจใครหลายคนนั่นแหละ