My Animal | เขี้ยวเล็บที่ซ่อนคม (2023)

หนังจัดว่าเป็นส่วนผสมระหว่าง Ginger Snaps กับ Boys Don’t Cry ครับ ผมชอบโทนเรื่องที่เล่นกับแสงสีและเงา โดยเฉพาะแสงสีแดงยามเฮเธอร์ไปตามสถานที่ต่างๆ และแสงเย็นๆ สีฟ้ายามที่เธออยู่หน้าจอทีวี ในแง่การแสดงแต่ละคนก็จัดว่าโอเคครับ อาจยังไม่ถึงกับจับใจคนดูได้ขนาดนั้น แต่ก็ถือว่าไม่เลว

ตัวหนังเล่นกับประเด็นเชิงดราม่าอยู่หลายเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องการพยายามควบคุมตัวเองของเฮเธอร์ รวมถึงการเรียนรู้ว่าธรรมชาติของตนนั้นเป็นเช่นไรซึ่งผมถือว่าเป็นประเด็นที่เข้าท่าครับ เพราะไม่ว่าคุณจะเป็นใคร อายุเท่าไร หรือเป็นมนุษย์หมาป่าหรือไม่ก็ตาม แต่การฝึกที่จะควบคุมตนเองจัดเป็นเรื่องที่ควรทำ รวมถึงการเรียนรู้ธรรมชาติของตนว่าเราเป็นเช่นไร เราอารมณ์ร้อน-เย็น เราเชื่อคนง่าย-ยาก เราเปิดใจมาก-น้อย ฯลฯ อะไรเหล่านี้ก็มีส่วนช่วยให้เราสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น และสามารถช่วยลดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในชีวิตด้วย

เพราะหลายปัญหาที่หลายคนต้องเผชิญนั้นก็มีสาเหตุมาจากตัวเราเองทำตัวเราเองนี่แหละครับ ดังนั้นถ้าเราจัดการตัวเองได้ ควบคุมได้ ก็เท่ากับว่าเราสามารถควบคุมชีวิตไปได้แล้วส่วนหนึ่ง

หนังไม่เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบหนังดราม่าครับ เพราะการเดินเรื่องออกจะเรื่อยๆ และไม่ได้มีความระทึกขวัญอะไรมากนัก หลักๆ คือการบอกเล่าเรื่องของเฮเธอร์และความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจอนนี่ แต่ถ้าให้ว่ากันตรงๆ ก็คือหนังจัดว่าเรื่อยๆ ครับ ยังไม่ถึงขั้นชวนติดตาม แต่ก็ยังดีที่มีงานภาพน่าสนใจ อีกทั้งดาราจริงๆ ก็เล่นดีครับ โดยเฉพาะ Menuez นี่ถือว่าเข้าท่าทีเดียว – ผมว่าเธอนี่มาทางเดียวกับ Andrea Riseborough เลยครับ หน้าตาก็คล้าย

ก็คงต้องแล้วแต่ล่ะนะครับ เอาเป็นว่าใครชอบหนังดราม่าผสมเขย่าขวัญหน่อยๆ ก็ลองลิ้มกันได้ ขอเพียงอย่าคาดหวังจนเกินไปนัก และต้องย้ำเลยว่านี่ไม่ใช่หนังสยองขวัญครับ เพราะหลายท่านเห็นว่ามีตัวละครเป็นมนุษย์หมาป่าแล้วอาจจะคาดหวังความสยอง ก็ต้องบอกเลยว่าไม่ใช่แนวนั้นครับ มันคือหนังดราม่าเสียมากกว่า