Portrait of a Lady on Fire | ภาพฝันของฉันคือเธอ

Portrait of a Lady on Fire คือหนังที่ให้นิยามคำว่าภาพวาด Portrait ที่ไม่ใช่เพียงแค่เป็นภาพวาด แต่ภาพนั้นได้ซ่อนความทรงจำบางอย่าง ซ่อนความสุข ความรัก ความเศร้า ความเจ็บปวด ผ่านตัวละครสำคัญคือ มารียาน (โนมี เมอร์ลัง ที่ดูผิวเผินหน้าเธอคล้าย คริสเท็น สจ๊วต หรือบางมุมกลับละม้ายคล้ายเอ็มมา วัตสัน) จิตรกรสาวที่ได้รับการว่าจ้างและเดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาที่คฤหาสน์บนเกาะแห่งหนึ่งเพื่อวาดภาพของเอลูอิส (อเดล เอเนล) ลูกสาวคนเล็กของบ้าน เพื่อส่งภาพวาดนั้นแทนการนัดดูตัวที่มิลาน หากฝ่ายชายพึงใจในภาพวาดเหมือน Portrait นั้น เธอจะได้แต่งงานเข้าตระกูลใหญ่ ซึ่งตัวเอลูอิสเอง ไม่ต้องการแต่งงาน เธอจึงไม่ให้ความร่วมมือกับจิตรกรคนก่อนหน้าที่มาวาดภาพให้

อาจเป็นเพราะนี่เป็นหนังผู้หญิง ถ่ายทอดความเป็นผู้หญิง โดยผู้กำกับผู้หญิง (เซลีน เซียมมา) ตากล้องก็เป็นผู้หญิง (แคลร์ แมธง) มันเลยทำให้เราเข้าใจในความเป็นผู้หญิง เข้าใจในความรู้สึกของผู้หญิง ทุกซีน ทุกฉากด้วยสวยงาม หมดจด แม้แต่ซีนความสัมพันธ์ก็ดูงดงาม (ซึ่งมันต่างจากผู้กำกับชายที่ทำหนังหญิงรักหญิงนะ) ...หนังมันเลยพิเศษมากๆ ในความรู้สึกของผมที่ได้ดู ...เราเข้าใจในความเป็นผู้หญิง เข้าใจในรักของคนทั้งคู่ ...ภาพในหนังทุกภาพมันถ่ายทอดความเป็นผู้หญิงทั้งโครงสร้าง รูปร่าง มุมมอง หน้าตา ความรู้สึก ได้อย่างงดงาม หมดจด ราวกับว่าคนดูอย่างเราได้ดูภาพวาดในงานศิลปะชั้นดี ที่ถ่ายทอดผ่านจิตรกรสตรีที่เข้าใจผู้หญิง เข้าใจโลก เข้าใจมนุษย์อย่างถ่องแท้

Portrait of a Lady on Fire คือหนังเล็กๆ ที่อิ่มเอม งดงาม อยากขอบคุณค่าย HAL ที่นำเข้าหนังดีๆ เรื่องนี้มาให้คนไทยได้ดูกัน (จริงๆ ค่าย HAL เอาหนังดีเข้ามาฉายตลอดนะ) แม้โรงจะน้อย รอบจะหายากมาก (ผมเองต้องถ่อไปดูในเมือง...แต่ก็โคตรคุ้มค่า คุ้มเวลาที่เสียไปมากๆ) แต่อยากให้หลายคนได้ดูกันจริงๆ นะ ...นี่คือหนังที่น่าจะติดหนังดีในตอนปลายปีของผมแน่ๆ ...บอกตรงๆ ในตอนนี้ ผมยังสลัดภาพความรู้สึกจากหนังเรื่องนี้ยังไม่ออกจริงๆ