Udaan

ความดีงามของหนังเรื่องนี้ก็อยากที่เห็นในโปสเตอร์นะคะว่า ถูกอวยเป็นหนังที่ดีที่สุดของปี 2010 แถมยังได้รางวัลมาเพียบ และยังได้รับเลือกไปฉายในเทศกาลภาพยนต์ที่ต่างประเทศหลายที่ โดยเฉพาะที่เมืองคานส์ แถมด้วยถ้าไปถามคนอินเดียว่าหนังดีที่ต้องดูมีเรื่องอะไรบ้าง 90% แนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ

ทั้งหมดที่ว่ามาแอดเห็นจริงตามนั้น หนังให้ดูชีวิตช่วงวัยเปลี่ยนผ่านของเด็กหนุ่มโรฮานไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่เป็นดราม่า แต่กลับเป็นหนังที่มีความฟีลกู้ดในตัว ไม่หนักกดดันจนเกินไป แถมมีพลังความสร้างสรรบางอย่างให้กับผู้ชมในขณะที่ดู โดยเฉพาะในบทของโรฮานและน้องชายตัวจิ๋ว เวลาที่พวกเค้าออกมาพร้อมกัน แต่ถึงอย่างนั้น จุดที่น่าจะทำได้ดีกว่านี้คือ ปมของ Bhairav ซึ่งเป็นพ่อของโรฮาน ในหนังก็บอกแต่มันไม่ชัดเจน จนแอดว่ามันยากที่จะเข้าใจพฤติกรรมตัวละครตัวนี้ไปซักหน่อย ถึงอย่างนั้นก็พอจะเข้าใจได้ว่า บทคงไม่เฉลยไปมากกว่านี้ เพราะทุกอย่างเล่าผ่านสายตาและมุมมองของเด็กหนุ่มโรฮาน (ซึ่งเป็นตัวแทนของผู้เขียนบท Anurag ในวัยรุ่น) ที่เจ้าตัวก็คงไม่เข้าใจพ่อมากไปกว่านี้ ขนาดแอดมินเป็นผู้ใหญ่ ดูแล้วยังไม่เข้าใจตัวพ่อเลยค่ะ นอกจากว่า พ่อ! รับยาเถอะ

หนังเรื่องนี้มีการถ่ายภาพที่สวยมากด้วย นอกจากทำให้เห็นวิวสวยๆแล้ว การจัดแสงเงาในแต่ละฉากก็กลมกลืนกับบรรยากาศและอารมณ์ของตัวละครในขณะนั้นๆ ขับให้เรื่องราวดูเด่นชัดขึ้นด้านอารมณ์ความรู้สึก