ดูหนัง Piranha 3D (2010) ปิรันย่า กัดแหลกแหวกทะลุ เต็มเรื่อง

Piranha 3D (2010) ปิรันย่า กัดแหลกแหวกทะลุ

1.งานสร้าง
ดูออกทันทีเลยว่า หนังได้ทุนสร้างน้อยมาก น้อยกว่าภาคแรกมาก (ย้ำว่า "มาก")
ขณะที่ภาคแรก เราได้เห็นภาพกว้างๆ เห็นทิวทิศน์กว้างใหญ่สวยงาม เห็นตัวประกอบเป็นร้อยเป็นพันเต็มฉาก
ภาคสองนี่ เห็นแต่ภาพแคบๆเป็นส่วนใหญ่ มุมกล้องก็แคบ แทบไม่มีภาพกว้างๆที่โชว์ทิวทัศน์เหมือนภาคแรก
แถมครึ่งเรื่องยังเป็นฉากตอนกลางคืนอีกต่างหาก สวนน้ำก็ยังดูเล็กๆ แคบๆ ผิดคาด ตัวประกอบก็น้อยเอามากๆ

เกือบค่อนเรื่อง แทบจะเห็นตัวละครแค่ 2 – 4 ตัว แถมแต่ละฉากก็มีตัวละครเล่นไม่เกิน 2 - 4 ตัว ไร้ตัวประกอบ
จนปาเข้าไปท้ายเรื่องนั่นแหละ ถึงได้เห็นตัวประกอบเยอะหน่อย แต่ก็มีจำนวนน้อยมาก แค่ 1 ใน 4 ของภาคแรก



2. เนื้อเรื่อง
ภาคแรก ว่าไม่ค่อยมีเนื้อเรื่องแล้ว แต่ภาคสองนี่ แทบไม่มีเนื้อเรื่องยิ่งกว่า
เหมือนผู้กำกับรู้ว่า คนที่มาดูหนังภาคนี้ คงหวังดูแค่ปลากับนม ก็เลยแทบไม่สนใจเนื้อเรื่อง
ก็เลยไม่ได้วางเนื้อเรื่องนัก (แต่เนื้อเรื่องก็น้อยซะจนเบาโหวง จนน่าตกใจอยู่เหมือนกันนะ)

ความแตกต่างจากภาคแรกมากๆคือ ภาคสองนี้ เนื้อเรื่องมันดูเหมือน “การ์ตูนตลก” มากกว่า
ทุกสิ่งในภาคนี้ ล้วนแปลก หลุดโลก แทบไม่มีอะไรที่อยู่บนพื้นฐานบนโลกแห่งความจริงเลย
ต่างจากภาคแรก ที่พยายามทำให้คนดูเชื่อ ว่าสิ่งที่เห็นในหนัง สามารถเกิดขึ้นได้ในความจริง

ตัวละครทุกตัว พร้อมที่จะทำอะไรตลกๆ ที่ไม่ถูกที่ ไม่ถูกเวลา ไม่ถูกจังหวะ ไม่ถูกสถานการณ์
ตลอดการชมหนังภาคสองนี้ คุณจะอุทานว่า “เฮ้ย ทำไมทำแบบนี้ คนธรรมดาที่ไหนเขาทำกัน”



3. ตัวละคร
ในภาคแรกนั้น ตัวละครทุกตัวอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง ดูแล้วเชื่อว่าเป็นมนุษย์จริงๆ
แม้แต่ตัวฮาๆ (อย่างพวกแก๊งถ่ายหนังโป๊) ก็ยังฮาแบบอยู่ในกรอบของโลกแห่งความจริง
แต่ภาคสองนี้ ตัวละครทุกตัวเหมือนตัวการ์ตูน ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของมนุษย์จริงๆเลย
ทุกคนมีคาแรกเตอร์ที่โอเว่อร์ หลุดโลกกันหมด เหมือนเอาคน “สติไม่เต็ม” มารวมๆกัน

แม้แต่ตัวละครที่มาจากภาคแรก พอมาอยู่ในภาคสอง ก็โดนปรับคาแรกเตอร์ใหม่หมด
จากตัวละครที่ดูจริงจังๆในภาคแรก ก็กลายเป็นตัวละครนิสัยบ๊องๆในภาคสองกันหมด

อ้อ! เดวิด ฮัลเซลฮอฟ ที่ถูกนำมาโปรโมทตามสื่อต่างๆ ของหนังเรื่องนี้มากมาย
จริงๆแล้วโผล่ในหนังน้อยมากนะ แทบไม่มีบทบาทอะไรกับหนังเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ
กว่าพี่แกจะโผล่หน้ามา ก็ปาเข้าไปค่อนเรื่องแล้ว แถมมุขล้อตัวเอง ก็ดูจะแป๊กๆนะ



4. ฉากตาย
ภาคแรก มีการครีเอทฉากการตายดีกว่ามาก และสมจริง จริงจังกว่าภาคสองมาก
ภาคสอง เป็นการตายในแบบโอเว่อร์ เหมือนการ์ตูน เหมือนหนังคัลล์ของญี่ปุ่น!?
ทุกอย่างดูเกินจริง ผิดธรรมชาติ ผิดปกติ เน้นเอาฮา เอามันส์ เพียงอย่างเดียวนะ
แต่สิ่งที่สูญเสียไปคือ ทำให้ทุกอย่างดู “หลอกๆ ปลอมๆ” ไม่ทำให้รู้สึกสมจริงเลย
แขนปลอม ขาปลอม ลอยน้ำกันให้วุ่นไปหมด ตัวละครก็เล่นกับศพกันหนุกหนาน

ภาคแรก ทำให้เรารู้สึกหวาดกลัว ช็อค ลุ้นระทึกใจ กับฉากคนถูกปิรันย่ากิน
แต่ภาคสอง ทำให้เรารู้สึกอี๋ๆ แหวะๆ แต่ไม่กลัว ไม่ช็อค ไม่รู้สึกลุ้นระทึกเลย
เพราะมันเล่นกันเว่อร์ ซะจนไม่รู้สึกเชื่อว่าเป็น “ของจริง” ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว

5. ฉากโป๊
ภาคแรก แม้ลามก แต่ก็มีการจัดวางมุมกล้องที่ดี จัดแสงสวยๆ ในฉากโป๊
ฉากเปลือยในภาคแรกจึงสวยงาม (บวกกับทิวทัศน์) ทำให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจ
แต่ภาคสอง มุมกล้องและการจัดแสงไม่สวยเลย เหมือนหนัง AV ไม่มีผิด
แถมจงใจถ่ายนมมากๆ ทั้งซูม ทั้งโครสอัพ ทำให้ความเซ็กซี่หายไปหมด
(อะไรที่มันดูจงใจโป๊เกินไป ก็ทำให้คนดูหมดความตื่นเต้นได้ง่ายๆอยู่นะ)


สรุป

ไม่บอกหรอกว่า “หนังดี หรือ ไม่ดี” แต่อยากให้ตัดสินกันเอง

1. ถ้าคุณต้องการดูหนังคัลล์ทุนน้อยๆ ที่เน้นฉากฆ่า ฉากตาย เน้นฉากโป๊ เลือดสาด
ไม่สนใจเหตุผล ไม่สนใจความสมจริง ไม่สนใจขนาดของโปรดักชั่น ไม่สนใจแอ็คติ้ง
นี่เป็นหนังที่คุณสามารถดูได้อย่างสนุก เพลินๆ เหมือนตอนดูหนังคัลล์ของญี่ปุ่นน่ะ

2. แต่ถ้าคุณต้องการดูหนังสยองที่มีทุนสร้างดีๆ โปรดักชั่นดีๆ แอ็คติ้งไม่ขี้เหล่ เนื้อเรื่องดี
เน้นความสมจริง มีเหตุมีผล ฯลฯ นี่จะเป็นหนังที่คุณอาจรู้สึกเฉยๆ จนถึงขั้นเกลียดก็ได้