The Man Who Laughs

เรื่องราวจากนิยายโดย Victor Hugo นักประพันธ์ชาวฝรั่งเศสที่เคยเขียนบทละครโคตรหนักอึ้งอย่าง Les miserables ผมทำใจก่อนดูว่ามันจะต้องเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับการเมืองอย่างแน่แท้ โดนที่ผมมองเรื่องความรักเป็นเรื่องรอง แต่สุดท้ายมันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น มันเป็นเพียงแค่เปลือกๆของสิ่งที่เรื่องนี้พูด

เรื่องราวเกิดขึ้นท่ามกลางพายุที่เหน็บหนาว เด็กน้อยที่มีรอยแผลที่ปากเปรียบเสมือนรอยยิ้มต้องเดินร่อนเร่ไปมา จุดนี้ผมถือว่าเป็นจุดที่แข็งและดีที่สุดของหนัง เพราะบรรยากาศของภาพ ฉากนั้นทำออกมาได้อย่างไร้ที่ติ ถ้าให้เทียบผมเทียบได้ถึงขั้นหนังของ Tim Burtin ในหลายๆเรื่องเลย ทั้งดนตรีประกอบ บรรยากาศ ถ้าบอกว่าฉากนี้ ทิม เบอร์ตันมาช่วยกำกับ ผมก็เชื่อล่ะ จากนั้นหนังก็พาเราไปรู้จักกับโลกของพระเอก และเรื่องราวมันก็เกิดขึ้นจากจุดนั้น หนังเล่าเรื่องว่าเขาคือจุดศูนย์กลางของเรื่องที่จะเกิดขึ้นทั้งหมด ไม่ว่าสิ่งแวดล้อมจะเป็นอย่างไร ความรัก ความยากจน ความลำบากในการใช้ชีวิต เรื่องของการเมือง เรื่องของตัณหาราคะต่าง หล่อรวมกันมาที่ศูนย์กลางของเรื่อง