The Perks of Being a Wallflower

The Perks of Being a wallflower เป็นหนังแนว “ข้ามผ่านวัย” (Coming of Age) ที่ไม่ได้ดำรงอยู่ด้วยพล็อตที่อภินิหารพิศดารอะไรเลย หากแต่เล่าเรื่องธรรมดาๆ ที่วัยรุ่นอเมริกัน (และอื่นๆ ทั่วโลก) ต้องเคยมาผ่านไม่ว่าจะในแง่มุมของตัวละครไหน หนังเล่าเรื่องโดยมีฉากหลังเป็นโรงเรียนมัธยมปลายแบบอเมริกัน ซึ่งเราก็คงชินตากันอยู่แล้วกับบรรดาคาแรกเตอร์เจ้าประจำที่ได้เห็นอยู่เสมออย่าง นักกีฬาฟุตบอลรูปหล่อ, เด็กเนิร์ด, เด็กเกเรที่ไล่แกล้งคนตรงโถงทางเดิน, เด็กกิจกรรมและแอคทิวิสต์ทั้งหลาย, เกย์, เด็กสาวใจแตก และเด็กธรรมดาๆ ที่ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะหาคำอธิบายอะไรมาเติมให้ดูน่าสนใจ สำหรับเราที่อยู่อีกฟากฝั่งของโลก แม้ว่าจะไม่ตรงมากนัก มันก็คล้ายคลึงและพอจะสะท้อนภาพชีวิตวัยเรียนของเราได้ และสำหรับช่วงเวลานั้น ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ อย่างไรเราก็ต้องใช้เวลาอีกหลายปีในการผ่านพ้นมันไป และบางที นี่ก็คือส่วนที่ยากที่สุด

ชาร์ลี (Logan Lerman) เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปี ที่เพิ่งจะเข้ามาเป็นน้องใหม่ในไฮสคูลแห่งนี้ เขาไม่มีเพื่อนและยังไม่คิดอยากจะมี เขาแค่อยากจะผ่านสี่ปีในโรงเรียนมัธยมปลายไปอย่างเงียบเชียบมากที่สุดก็เท่านั้น แต่ด้วยอะไรก็แล้วแต่ ชาร์ลีได้มาบังเอิญเป็นเพื่อนกับ แซม (Emma Watson) และ แพททริค (Ezra Miller) รุ่นพี่ปีสี่ ที่กำลังสนุกกับการใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายของการเป็นนักเรียนให้เต็มที่ และพวกเขาก็ได้เร่งเวลาและพาชาร์ลีเข้าไปในโลกแห่งการเป็นนักเรียนปีสุดท้าย ที่ที่ชาร์ลีได้รับบทเรียนมากมาย เขาได้เมา ได้พ่นควัน ได้ฟังเพลงใหม่ๆ ได้อ่านหนังสือดีๆ ได้ตกหลุมรัก ได้จูบ ได้มีแฟน เขาเติบโตขึ้นจากวันแรกที่เข้ามาในโรงเรียนนี้ แต่ก็เช่นเดียวกัน เมื่อ “ดอกไม้บนกำแพง” ที่แต่เดิมมันจะอยู่บนกำแพง เฝ้ามองทุกสิ่งและเข้าใจ เริ่มเข้ามา “มีส่วนร่วม” กับสิ่งต่างๆ มากขึ้น เข้ามาเป็นผู้เล่นมากขึ้น ก็ต้องยอมรับสิ่งที่จะตามมาให้ได้ว่า ไม่ว่ามันจะคือความสุข ความสนุก ความเศร้า ความทุกข์ หรือเป็นบางเรื่องที่ไปสะกิดแผลเก่าของเราให้เจ็บขึ้นมาใหม่ มันก็คือแรงสะท้อนจากสิ่งที่เราได้ทำ และเราก็จะต้องจัดการกับมันให้ได้