Ordinary People

เจน (ฮัสมิน คิลิป) และเอรีส (รอนวัลโด มาร์ติน) เป็นพ่อแม่วัยรุ่นไร้บ้านของเด็กชายวัยหนึ่งเดือนชื่ออาร์จัน พวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยการล้วงกระเป๋าตามท้องถนน วันหนึ่ง Jane ได้พบกับสาวประเภทสองชื่อ Ertha ซึ่งโน้มน้าวให้เธอกู้เงินเพื่อซื้อผ้าอ้อมให้ลูก ขณะที่อยู่ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต เออร์ธาหายตัวไปพร้อมกับอาร์จันที่ลากจูง ด้วยอายุยังน้อยและขาดแคลนทรัพยากร ทั้งสองจึงต้องดิ้นรนเพื่อหาทางตามหาลูกชาย ขณะที่พวกเขาขอความช่วยเหลือจากผู้คนรอบข้าง

เป็นการยากที่จะหาความเห็นอกเห็นใจตัวละครที่พวกเขามีภูมิหลังที่มืดมน นี่เป็นกรณีที่ "พามิลยา ออร์ดินาโร" ต้องต่อสู้ เนื่องจากสองตัวละครหลัก เจน และ เมษ ต่างก็มีปัญหาฝังลึกในตัวเอง ทั้งสองคนเป็นนักล้วงกระเป๋าที่มีศีลธรรมไม่ชัดเจน และไม่เคยเปิดเผยออกมาว่าพวกเขาขโมยของโดยไม่จำเป็นหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากแรกของภาพยนตร์เรื่องนี้ นอกจากนั้นพวกเขายังแสดงความรักต่อกันเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยซึ่งยากที่จะมองเห็นได้ ส่วนสำคัญที่ทำให้สิ่งนี้น่าเชื่อถือคือการแสดงที่ทรงพลังและสมจริงจาก Hasmine Kilip และ Ronwaldo Martin น่าเสียดายที่การเล่าเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นเหตุการณ์ที่โชคร้ายสำหรับราศีเมษและเจน จากการที่ลูกถูกขโมยไป แต่ละคนหรือกลุ่มที่พ่อแม่ขอความช่วยเหลือให้ทำโดยไม่ได้ประโยชน์หรือเสียโอกาส แต่ไม่เคยได้รับการดูแลอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะเห็นได้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้กำลังถ่ายทำเพื่ออะไร แต่ความจริงแล้วมันเป็นเรื่องที่น่าหดหู่ใจอย่างยิ่งต่อความเจ็บป่วยของสังคมของเราและเป็นสิ่งที่มากเกินไปสำหรับการนั่งคนเดียว แต่เราต้องยอมรับว่าความสุดขั้วที่ตัวละครต้องเผชิญช่วยแสดงให้เห็นว่าไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร คนๆ หนึ่งควรได้รับการเอาใจใส่และดูแลอย่างเท่าเทียมกัน และเราไม่ควรตัดสินใครจากมูลค่าเพียงอย่างเดียว โดยรวมแล้ว "Pamilya Ordinaryro" เป็นภาพยนตร์ที่สะเทือนใจเพราะเป็นการบอกเล่าถึงสิ่งที่ผิดปกติในสังคมฟิลิปปินส์ในปัจจุบันอย่างไม่จบสิ้น และการแสดงที่ทรงพลังจากนักแสดงรุ่นเยาว์