Midnight | คืนฆ่าไร้เสียง

เรื่องนี้โฟกัสที่เกมไล่ล่า-หนีตายกันเกือบตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งก็สอบผ่านนะ ในประเด็นบันเทิงลุ้นระทึก ทั้งเนื้อหา จังหวะ บรรยากาศ และอารมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานซาวน์เพลงประกอบที่ได้จังหวะปั่นอารมณ์อย่างลงตัว นอกจากนี้การปล่อยภาพระทึกแต่เสียงกลับเงียบสนิทก็ทำให้คนดูได้มีอารมณ์ร่วม เหมือนเป็นคนหูหนวกเช่นเดียวกับคยองมีผู้เป็นเหยื่อ เป็นเทคนิคที่น่าสนใจดี ในส่วนที่ผู้เขียนชอบที่สุดคือ ฉากวิ่งไล่ที่ตั้งหน้าตั้งตาวิ่ง ภาพมุมไกลแช่โมเมนต์ยาว ๆ ไม่ต้องสลับคัตซีนวุ่นวายเยอะ ๆ แต่กลับสนุกซะงั้น เกินความคาดหมาย

แต่ไม่ต้องถามหาที่มาที่ไปนะว่าฆาตกรโรคจิตเป็นใคร มาจากไหน ทำไมจึงจิดโหดขนาดนี้ เพราะเขาละไว้ไม่กล่าวถึง แปลว่าไม่เปิดช่องให้เกิดความเห็นใจหรือเข้าใจภูมิหลังใด ๆ ให้ตีตราไปเลยว่าเป็นตัวร้ายที่มากเล่ห์เพทุบายและเลือดเย็น เอาให้สุดขั้วไปเลย ซึ่งวีฮาจุนสอบผ่าน แม้จะแสดงบทแนวนี้ครั้งแรก แต่ก็ลืมภาพบทหนุ่มคนดีนุ่มนวลที่เคยแสดงมาก่อนหน้านี้ไปเลย เรียกว่าแทบจะเห็นความจิตในแววตากับบทฆาตกรนี้เลยก็ว่าได้ แถมหนุ่มคนนี้ยังกับทุ่มเท ลงทุนลดน้ำหนักเพื่อหนังเรื่องนี้ไปตั้ง 12 กก.อีกด้วย!