Words Bubble Up Like Soda Pop ถ้อยคำเอ่อล้นด้วยหัวใจรัก (2021) [พากย์ไทย บรรยายไทย]

อนิเมะฉลองครบรอบ 10 ปีของค่าย FlyingDog ที่มาลง Netflix โดยตรง เป็นเรื่องราวของ “เชอร์รี่” เด็กหนุ่มที่ชอบแต่งกลอนไฮกุเพราะตัวเองเป็นคนขี้อาย ไม่ชอบพูดคุยกับใคร ทำงานพิเศษอยู่บ้านพักคนชรา กับ “สไมล์” เด็กสาวร่าเริงแต่มีปมเกลียดฟันกระต่าย จนต้องสวมแมสก์ปกปิดไว้ ทั้งคู่มาพบกันโดยบังเอิญ และต่างก็เริ่มตกหลุมรักกัน แต่ก็ไม่กล้าแสดงความในใจนั้นออกมา

 

นี่เป็นอเนิมะที่ดูเหมือนจะมีเนื้อหาลึกซึ้งผ่านบทกวีไฮกุ แต่กลับไม่มีอะไรลึกซึ้งแบบที่ควรจะมีเลย ตัวบทกวีไฮกุที่เป็นจุดขายของเรื่องมีไว้แค่ประกอบตัวละครพระเอกของเรื่องที่ขี้อายสุดๆ แค่ต้องพูดอะไรต่อหน้าคนอื่นก็ไม่กล้า ก็เลยต้องสวมหูฟังป้องกันคนเข้ามาทักทาย มีความสนใจในไฮกุ หัดแต่งแล้วโพสต์ลงโซเชียล ซึ่งรายละเอียดพวกนี้เป็นแค่ส่วนประกอบของเรื่องราวความรักบางๆ จางๆ ในเรื่องเท่านั้น ทำนองแอบรักกันแบบต่างคนต่างอ้อมๆ ไม่บอกไปจนท้ายเรื่องค่อยสารภาพผ่านกวีไฮกุ ซึ่งมันค่อนข้างธรรมดามาก

ในขณะที่ตัวนางเอกของเรื่องที่ตั้งใจสร้างให้มีบุคลิกตรงกันข้ามกับพระเอก เธอเป็นสดใสร่าเริง ชอบเล่น Vlog สนทนาออนไลน์ในช่องทางของตัวเอง แต่กลับมีปมฟันกระต่ายต้องใส่แมสก์ตลอด ซึ่งก็ดูแปลกๆ เพราะคาแรกเตอร์กับการใช้ Vlog มันขัดๆ กันโดยตรง แล้วความไม่มั่นใจในเรื่องฟันกระต่ายของตัวเองก็ทำให้เธอไปดัดฟันมา กลายเป็นปมไม่ชอบเหล็กดัดฟันอีก จนดูแล้วรู้สึกว่าเป็นคาแรกเตอร์ล้นๆ ขัดกัน ไม่สมจริงในแบบอนิเมะญี่ปุ่นมากจนเกินไป เป็นนางเอกที่เหมือนจะตั้งใจให้มีเสน่ห์ แต่กลับไม่ได้มีเสน่ห์ที่ว่าออกมาเลย

 

ตัวเนื้อหาหลักของเรื่องเป็นการผจญภัยเล็กๆ ของทั้งคู่ตามหาแผ่นเสียงในยุคอดีต ที่เกิดจากคุณลุงในบ้านพักดูแลคนชราตามหามันไม่เจอ และเหม่อมองเดินตามหาไปเรื่อยๆ ทุกคนวันจนเป็นปมปริศนาว่าแผ่นเสียงนี้คืออะไร ทั้งคู่จึงเริ่มสืบเสาะหาเรื่องราวของแผ่นเสียงนี้จากภาพปกที่เห็น และสุดท้ายก็ได้รู้หญิงสาวนักร้องบนปกคือใคร ซึ่งก็มีฟันกระต่ายเหมือนนางเอกสไมล์ในปัจจุบัน แต่บอกเลยว่าความลับของเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมายอย่างที่คิด

ผู้สร้างอาจจะตั้งใจให้เรื่องเรียบง่ายตามสไตล์กวีไฮกุที่เป็นคำสั้นๆ ต่อกัน แต่การที่เรื่องราวทุกอย่างในเรื่องดูเรียบง่าย เบาๆ ไปหมด แม้กระทั่งช่วงท้ายเรื่องที่ควรจะมีอะไรพีคหน่อย แต่เนื้อเรื่องก็ยังเบาๆ ง่ายๆ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าจบยังไงตามสูตรเกร่อๆ ที่ใช้กันมาตลอดกับแนวเรื่องความรักของวัยรุ่นทั่วไป จนรู้สึกว่าการที่ค่ายขึ้นต้นโปรโมทว่าอนิเมะฉลองครบรอบ 10 ปีเป็นการหลอกอย่างหนึ่ง เมื่องานที่ออกมามันธรรมดามากๆ แถมพวกฉากก็ดูลวกๆ เหมือนตั้งใจแค่เป็นฉากประกอบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่อาจจะดูมีไสตล์ของตัวเองดีเท่านั้น

 

ข้อเสียอีกอย่างที่เห็นชัดเลยคือ การตัดฉากเล่าเรื่องแบบข้ามๆ จนดูแปลกๆ อย่างเช่น ตอนแรกที่ทั้งคู่หยิบมือถือสลับกันแล้วนัดเจอกันพร้อมเพื่อนๆ ก็ไม่มี โผล่มาอีกทีคือได้มือถือคืนแล้ว ทั้งๆ ที่ฉากนี้ควรจะมีให้ดูเป็นพิเศษ เพราะเป็นการพบหน้ากันจริงจังครั้งแรก แถมเรื่องยังตัดแบบลวกๆ จู่ๆ ทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านด้วยกันสองคนเฉย โดยที่เพื่อนๆ ทั้งแก๊งหายไปหมด ซึ่งอะไรในลักษณะแบบนี้มีหลายครั้ง และก็เป็นฉากที่ค่อนข้างสำคัญว่าต้องมีแต่กลับไม่มี แม้คนดูจะรู้เรื่องและเข้าใจเพราะเนื้อเรื่องมันเบาๆ ง่ายๆ แต่การตัดเรื่องข้ามไปแบบนี้กลับทำให้อารมณ์ซึมลึกของเรื่องหายไปหมด เป็นอนิเมะที่ดูเหมือนจะตั้งใจอินดี้ติสๆ แต่ก็ไม่ได้ให้อารมณ์ลึกซึ้งอะไรมากมาย ยกเว้นคนจะอินกับอะไรแปลกๆ แบบนี้

ต้องบอกว่าผิดหวังที่คิดว่าเรื่องราวจะมีอะไรพิเศษ ตัวเรื่องทำให้รู้สึกเหมือนจะมีอะไรพิเศษ แต่กลับไม่มีอะไรเลย เดินเรื่องแบบเรียบๆ เบาบางไปกับทุกอย่างที่นำเสนอออกมา จนจบแบบไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ไม่ได้ดูน่าเบื่อถึงขั้นจะหลับ ถือว่าแค่พอดูแก้ขัดได้เท่านั้น