หมวดหมู่ : หนังผจญภัย , หนังครอบครัว , หนังแอคชั่น
เรื่องย่อ : Wolfwalkers (2020) [ บรรยายไทย ]
ชื่อภาพยนตร์ : Wolfwalkers
แนว/ประเภท : Animation, Adventure, Family
ผู้กำกับภาพยนตร์ : Tomm Moore, Ross Stewart
บทภาพยนตร์ : Tomm Moore, Will Collins
นักแสดง : Honor Kneafsey, Eva Whittaker, Sean Bean
วันที่ออกฉาย : 30 October 2020
ภาพยนตร์การ์ตูน Wolfwalkers กำกับโดย ทอมม์ มัวร์ ผู้เข้าชิงออสการ์สาขาแอนิเมชั่นยอดเยี่ยมจาก Song of the Sea และ The Secret of Kells และได้สองสตูดิโอแอนิเมชั่นคุณภาพ Cartoon Saloon(ผู้เข้าชิงรางวัลออสการ์และลูกโลกทองคำจาก The Breadwinner) และ Melusine Productions (ผู้เข้าชิงรางวัลออสการ์จาก Ernest & Celestine) มาร่วมกันสร้าง หนังกล่าวถึงในยุคแห่งไสยศาสตร์และเวทมนตร์ Robyn Goodfellowe สาวน้อยนักล่าสัตว์ฝึกหัด ได้ออกเดินทางไปยังประเทศไอร์แลนด์กับบิดา เพื่อตามล่ากวาดล้างหมาป่าฝูงสุดท้าย ในขณะที่พวกเขากำลังสำรวจดินแดนต้องห้ามนอกกำแพงเมืองนั้น Robyn ได้กลายเป็นเพื่อนกับ Mebh สาวน้อยผู้มีจิตวิญญานอันเป็นอิสระ Mebh เป็นสมาชิกของเผ่าปริศนาเผ่าหนึ่งที่ลือกันว่าสามารถแปลงร่างเป็นหมาป่าได้ในเวลากลางคืน และในระหว่างที่พวกเขาออกตามหามารดาผู้สูญหายของ Mebh นั้น Robyn ก็ได้ค้นพบความลับบางอย่างที่พาให้เธอถลำลึกเข้าไปในโลกต้องมนต์แห่ง ‘Wolfwalkers’
IMDB : tt5198068
คะแนน : 8.3
รับชม : 11978 ครั้ง
เล่น : 4082 ครั้ง
Set in 1650, “Wolfwalkers” takes place against the backdrop of the English colonization of Ireland. Oliver Cromwell sends a hunter named Bill Goodfellowe (Sean Bean) to a remote outpost that has seen wolf attacks as the city grows into the woods around it. Bill’s duty is to hunt and kill the wolves, but his daughter Robyn (Honor Kneafsey) aches to join him on his daily duties, frustrated by being left behind in a city that doesn’t really want her father or her there. It’s essential to remember that Robyn is an outsider too, her father forced into duty in a way that makes her a target of ridicule by local kids.
Robyn sneaks away and follows her father into the woods, discovering that the legends spoken of in town of a wolfwalker is true. She meets Mebh (Eva Whittaker), a girl who has a wolf form that is independent of her while the human Mebh sleeps. She also has healing powers and control over the vicious wolfpack that has been tormenting people. Mebh is waiting for her mother to return from her wolf form, hoping that she will then lead the pack to a safer place.
“Wolfwalkers” unfolds almost entirely through hand-drawn animation that more often echoes watercolor art that has come to life than what modern audiences expect from cartoons. It has a mesmerizing beauty with so much refined attention to detail. The colors splash across the screen and the line detail sometimes feels like it’s purposefully calling attention to the fact that somebody drew this. Animation sometimes feels like it’s seeking perfection in terms of CGI and detail but what I love about the look of “Wolfwalkers” was how much it reminded me that human artists created it. You can feel the passion of the art in every frame, some of which are striking enough to hang on a wall. Visually, it’s one of my favorite animated films in a very long time, and it reminded of other times I was struck by the beauty of a piece of animated work like “Spirited Away” or “The Tale of the Princes Kaguya.”
With this beautiful visual language, Tomm Moore and Ross Stewart complete what has been called their “Irish Folklore Trilogy” with a story that’s thick with adventure and tension. This is not a cautious, reserved fairy tale like what people typically expect from that genre. It’s really an action movie as Robyn and Mebh seek to save a way of life and keep their people safe. And, of course, there’s layers of subtext underneath about empowerment, colonialism, and man’s relationship with mother nature. It’s the kind of film you can appreciate with your children in a way that sparks conversation afterward about the themes and the artistry. There’s so much going on in every frame.
If there’s a flaw in “Wolfwalkers,” it’s length. I feel like there’s a masterpiece of a 95-minute movie buried in this 105-minute one. Some of the scenes go on just a tad too long and some ideas are repeated one time too many. While the movie doesn’t feel that long because of the joy of just experiencing it, I feel like it could have been slightly tightened up and maybe been an instant classic.
Clearly, this is a minor complaint and I feel like any issues I had with “Wolfwalkers” could fade away with a second and third viewing. And more than most films I’ve seen in 2020, it’s a movie that I know I will watch again. I return to the Studio Ghibli films at different points in my life and get different things from the best of them. I feel like “Wolfwalkers” will have a similar staying power, playing with a different energy in childhood, adulthood, and old age. Great art has the ability to do that.