Mother (2020) บรรยายไทย

ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายในโรงเมื่อเดือนกรกฎาคม 2020 ที่ญี่ปุ่น และ Netflix ซื้อมาลงในระบบของตัวเอง ซึ่งเป็นแนวหนังดราม่าอึนๆ เรียบๆ ตามสไตล์หนังญี่ปุ่นที่คอหนังญี่ปุ่นคงเข้าใจได้ และไม่เป็นอุปสรรคในการรับชม แต่ถ้าไม่ใช่คอหนังญี่ปุ่นก็ต้องบอกเลยว่าการเล่าเรื่องเต็มไปด้วยความอึดอัดแบบเรียบๆ ไปจนจบ ไม่ได้เหมาะสำหรับคนดูที่ต้องการพล็อตหวือหวา หักมุม หรือมีอารมณ์กดดันจากดราม่าอะไรมากนัก

ตัวอย่างของเรื่องนี้เหมือนสปอยล์ไปแต่แรกแล้วว่าในเรื่องตัวเอกเด็ก “ชูเฮย์” ก่ออาชญากรรมขึ้นด้วยภาพตัวเปื้อนเลือดตั้งแต่แรก เรื่องราวจึงเหลือแค่ระหว่างทางว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเด็กคนนี้ ที่มีแม่เลี้ยงดูมาแบบผิดปกติวิสัยของคนเป็นแม่ ด้วยการพาลูกไปหลอกไถเงินครอบครัว เป็นหนี้เป็นสิ้นเพื่อนำไปเล่นปาจิโกะทุกวัน และพอลูกโตมาก็ต้องมาเลี้ยงดูแม่ต่อไปอีก ซึ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตของครอบครัวนี้อาจจะมาจากความเป็นไปได้จริงอยู่บ้าง แต่เรื่องราวที่เราได้ดูกลับเหมือนคนเป็นแม่จงใจก่อดราม่าขึ้นมาตลอดเวลา จนดูแล้วรู้สึกว่าตัวเรื่องต้องการบิ้วเล่นกับชื่อเรื่องจนเกินไปสักนิด

ปกติหนังแนวสะเทือนอารมณ์แบบนี้มักจะแสดงให้เห็นว่าตัวละครในเรื่องพยายามแล้ว แต่สังคมสภาพแวดล้อมกลับบีบคั้นจนไร้ทางออก แต่เรื่องนี้กลับกัน ตัวละครแม่ในเรื่องที่แสดงโดย Masami Nagasawa ที่บทในเรื่องเป็นผู้หญิงสาวสวยหย่าร้างกับสามีที่ส่งเงินเลี้ยงดูมาให้ทุกเดือน แต่กลับเอาไปเล่นพนันปาจิโกะจนหมด ไม่เหลือเงินไว้เลี้ยงลูกเลยแม้แต่น้อย ปล่อยให้ลูกอดอยากมาตลอด พอหมดเงินก็พยายามใช้ลูกไปหลอกตากับยาย น้องสาว ผู้ชายคนรู้จักที่เธอหว่านเสน่ห์ไว้เกาะกินในแต่ละช่วงของชีวิต ซึ่งหลายครั้งเธอก็เจอผู้ชายที่พร้อมช่วยเหลือมีทางออกให้ หรือแม้แต่ตัวชูเฮย์ลูกชายที่โตแล้วก็ทำงานเลี้ยงแม่กับน้องสาวที่เกิดมาภายหลังท้องกับผู้ชายที่แม่หลงรัก ซึ่งตัวเรื่องก็เต็มไปด้วยความแปลกประหลาดแบบไม่มีเหตุผลว่าทำไมถึงมารักคนที่ซ้อมทุบตีตัวเองตลอดได้ (ทั้งๆ ที่ผู้ชายดีๆ ก็มีเข้ามาในชีวิต) พอตัวเรื่องมีทางออกให้ครอบครัวนี้เมื่อไหร่ เรื่องก็จะหักลำให้มีปัญหาจากแม่ติดหนี้ อยากหนีไปหาชีวิตใหม่ แอบขโมยเงินหรือแบล็คเมล์ผู้ชายทอดกายให้อยู่ร่ำไป ซึ่งบทแม่ในเรื่องนี้ต้องบอกว่าเลวระยำสุดๆ ของแท้แน่นอน และก็ไม่ได้มีการสำนึกใดๆ ทั้งสิ้นไปจนจบเรื่อง

มาถึงตรงนี้หลายคนอาจจะสงสัยว่าตัวเรื่องจะนำเสนออะไร ก็ต้องบอกว่าเรื่องนำเสนอความเป็น “แม่บัดซบ” ว่ามีอยู่จริงๆ ในสังคม และการกระทำของแม่ในเรื่องนี้ก็ส่งผลให้ในตอนหลังลูกลายเป็นฆาตกรไป แต่เรื่องก็ไม่ได้ขายจุดนี้โดยตรง เพราะไม่ได้เห็นอะไรรุนแรงเลย และบทของลูกในเรื่องนี้ก็ดูกึ่งไร้เหตุผลให้คนเข้าใจด้วยเหมือนกัน เมื่อแม่ในเรื่องกระทำกับลูกแบบแทบไม่มีความรักปกติให้เลย นอกจากกอดตอนได้เงินมาบ้างเท่านั้น และลูกก็ยังมีพ่อที่ติดต่อได้ ส่งเงินมาให้ทุกเดือน แต่กลับเลือกอยู่กับแม่ แม้มีโอกาสแยกตัวออกมาได้หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้แสดงให้เห็นเหตุผลเลยว่าทำไมไม่แยกจากแม่สักที? แม้เรื่องจะเอาเหตุผลไปใส่ไว้ตอนจบนิดนึงเพื่อขยายความการกระทำที่ผ่านมาทั้งหมด แต่มันก็ไม่ได้พอหรือทำให้รู้สึกอินใดๆ ในเมื่อตัวเรื่องถูกนำเสนอแบบลอยๆ ไร้เหตุผลอธิบายให้เข้าใจได้มาตลอด

นักแสดงในเรื่อง Masami Nagasawa อาจจะรับบทแม่บัดซบในเรื่องได้ดี เพราะนี่คือผู้หญิงที่เกิดมาเลวโดยแท้จริง เธอก็เล่นได้สมบทบาทดี แต่ว่ากลับมีปัญหาที่หน้าตาสวยๆ ของเธอที่ขัดแย้งกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นอยู่สักหน่อย เมื่อผู้หญิงที่มีลูกสองปล่อยเนื้อตัวนอนตามถนนเป็นเร่ร่อน แต่กลับยังมีใบหน้าสวยเกือบใสอยู่ตลอดทั้งเรื่องได้ยังไง แม้ว่าเนื้อเรื่องจะพยายามให้เธอดูเป็นคนที่มีเสน่ห์หาเกาะผู้ชายทอดกายให้ได้ตลอด แต่ว่ามันก็ยิ่งดูย้อนแย้งมากเมื่อเธอสวยซะขนาดนี้แต่กลับไม่หาที่ยึดเกาะอะไรให้มั่นคงเลย กลับโหยหาแต่ผู้ชายเชี่ยๆ ที่ซ้อมเธออยู่ร่ำไป แถมพอท้องยังถีบหัวส่ง แล้วก็กลับมารักๆ เลิกๆ กันได้ตลอดเรื่องแบบงงๆ แม้ว่าเรื่องชายโฉดหญิงชั่วจะมีจริง แต่สำหรับเรื่องนี้ก็ดูเกินจริงไปมากเหมือนกัน จนถึงตอนจบที่ทำให้ลูกก่ออาชญากรรมก็ยังไม่ค่อยมีเหตุผลรองรับดีพอให้เชื่อว่าเลวได้ขนาดนั้นจริงๆ

ส่วนนักแสดงคนเป็นลูกมีสองวัยในเรื่อง วัยเด็กเล่นโดย Sho Gunji ซึ่งก็หน้าตาโทรมๆ ผอมแห้งเข้ากับบทได้ดี ช่วงเด็กจะได้เล่นสักครึ่งชั่วโมงก่อนเปลี่ยนมาช่วงโตเป็นนักแสดง Daiken Okudaira ที่พึ่งเล่นหนังเรื่องนี้เป้นเรื่องแรกต่อจากซีรีส์ Mothers in Love ถือว่าน้องเก่งเลยกับบทที่ต้องทนรับทุกอย่าง แบกรับความลำบากแทนแม่มาตลอด แม้กระทั่งยอมก่ออาชญากรรมโหดเพื่อแม่ (แต่เรื่องก็ไม่ได้นำเสนอฉากนั้นให้เห็นตรงๆ เลย) แต่ก็ยังรู้สึกคล้ายๆ กันว่าเด็กเร่ร่อนที่โตมาแบบไม่ได้เรียนหนังสือเลยแม้แต่น้อย ยังดูหล่อ ย้อมผม ใส่หูฟังเพลงเป็นปกติได้อีกหรือ ทำให้บทที่อาจจะดูรันทด กลับรู้สึกมีความไม่สมเหตุผลอยู่ตลอดเวลาแทน

นี่เป็นหนังสะท้อนสังคมแบบบรรจงใส่ดราม่ามาเต็มเหนี่ยวแน่นทั้งเรื่อง แต่กลับไม่มีจุดพีค หรือการเล่าเรื่องที่ดูแล้วกดดัน หดหู่อะไรสักเท่าไหร่เลย แถมบทเฉลยสุดท้ายก็เรียบๆ จบคือจบแบบอึนๆ มึนๆ ถ้าไม่ใช่คนดูคอหนังดราม่าญี่ปุ่นตามเก็บทุกเรื่องอะไรแบบนี้ ขอแนะนำว่าข้ามไปเลยดีกว่าครับ